حس افسردگی و ناراحتی رو دوست دارم چون وقتی ناراحتم با هیچ کس صحبت نمیکنم میرم تو لاک خودم بعضا تمرکزمم بالامیره دقیقا همون حسی که دنبالشم حسی که باعث بشه سکوت کنم پر انرژی نباشم به همه لبخند نزنم و با همه سنگین رفتار کنم حسی که در سال شاید معدود اتفاق بیوفته
امروز وقتی به ناحق تو محیط کار باهام برخورد شد فرو ریختم یهو شکستم بقض کردم در درون به حال خودم گریه کردم که میتونستم کجا باشم و حالا کجا هستم تا این چیزها رو میگم با خودم میگم ناشکری نکن خیلی ها چیزهایی که تو داری رو ندارن اما اینها همش حرفه خداروشکر میکنم اما میدونم که میتونستم در موقعیتی بهتر از این باشم اگر درست فکر میکردم اگر درست فکر کردن رو بهم یاد داده بودن اگر بیشتر تلاش میکردم اگر می‌دانستم و اگر....
دیگه هیچ کار نمیشه کرد فقط باید قوی بود فقط باید ایستاد هیچ چیز تغییر نمیکنه من در اعماق زندگی گیر افتادم آنقدر فرو رفتم که هیچ امیدی نیست فقط باید منتظر بمونم تا تمامم غرق بشه
از کلمه هیچ خوشم میاد چون تو دلش هیچی نیست هیچ کار نکن هیچی نگو هیچ جا نرو هیچ صحبتی نکن هیییییچ باش
