به پاس نور

برای روز معلم،
برای مادرم که سی سال معلم بود
برای پدرم که جرمش ساختن مدرسه و آموختن به کودکان روستا بود


به پاس نور

در تاریکیِ نادانی،
تو چراغ شدی.
واژه واژه روشنی بخشیدی،
از گچ و تخته، باغ ساختی.

ای که با مهر، الفبا را آموختی،
و با صبر، انسان آفریدی—
دستت، بوسه‌گاهِ سپاس
و نامت، جاودانه در دل‌هاست.

روزت مبارک، ای معلم
ای روشنای فردا…