امروز، ۱۸ مرداد ۱۴۰۴، هنر ایران یکی از درخشانترین ستارههای خود را بدرود گفت. استاد محمود فرشچیان، نگارگر بیبدیل و خالق مکتبی نو در مینیاتور ایرانی، صبح امروز در آمریکا چشم از جهان فروبست و به جاودانگی پیوست.
فرشچیان نه تنها در عرصه تکنیک و ترکیببندی، که در آفرینش جهانبینی بصری نو، چهرهای ماندگار بود. آثار او چون عصر عاشورا، پنجمین روز آفرینش، ضامن آهو، طوفان نوح، شمس و مولانا و دهها شاهکار دیگر، مرز میان سنت و نوگرایی را در هم شکستند و روح عرفان، اسطوره و انسانیت را در قالبی چشمنواز بازآفریدند.
او شاگرد مکتب هنرمندانی چون عیسی بهادری بود و در کنار بزرگان، مسیر شکوفایی هنر خود را پیمود. سالها در دانشگاه و مراکز هنری ایران به تدریس پرداخت و شاگردانی چون فرامرز پایلارام را پروراند که هر یک ادامهدهنده مشعل هنر اصیل ایرانی شدند.
فرشچیان با آثارش، زبان مشترکی میان فرهنگ ایران و جهان ساخت. حضور آثار او در موزههای معتبر جهان و تأسیس موزه استاد فرشچیان در مجموعه سعدآباد، گواهی بر ارزش جاودانه این میراث است.
امروز، جامعه فرهنگ و هنر ایران، نه تنها یک هنرمند، که یک اندیشه و یک نگاه را از دست داده است؛ نگاهی که بر بوم، رنگ را به شعر بدل میکرد.
