خشونت های خیابانی به عنوان یکی از انحرافات اجتماعی شناخته شده است. متاسفانه آنچه در اکثر تحقیقات انجام شده در این خصوص صورت گرفته صرفا به ابعاد گسترده آن در بین جوانان و به صورت درگیری ها و نزاع های خشن خیابانی توجه شده است
خشونت خیابانی به استفاده از نیروی فیزیکی توسط افراد یا گروه هایی از داخل فضای عمومی می باشد که نتیجه آن موجب مرگ یا آسیب می شود. این تعریف تقریباً گسترده است و شامل انواع خشونت که معمولاً توسط دست اندرکاران و محققان بهداشت و سلامت عمومی به ویژه خشونت جوانان که معمولاً در خیابان و سایر محیط‌های باز اتفاق می افتد، مورد خطاب قرار می‌گیرند نیز می‌شود.
گرچه آمار جرایم خشونت‌آمیز همیشه محل اتفاق را مشخص نمی‌کند، اما تقریباً یک سوم این جرایم در خیابان و محیطه‌های باز صورت می‌گیرد. خشونت‌های مربوط به مدرسه این‌روزها توجه رسانه‌ها را به خود معطوف کرده‌است اما بسیاری اعمال خشونت‌آمیز که توسط نوجوانان صورت می‌گیرد در خارج از محیط مدرسه اتفاق می‌افتد. در سال ۱۹۹۹، بیش از یک سوم دانش‌آموزان مدارس ایالات‌متحده در نزاع خیابانی شرکت داشته‌اند درحالیکه فقط یک مورد از هر هفت دانش‌آموز در محیط مدرسه وارد نزاع شده‌است. قتل توسط نوجوانان مدرسه‌ای نیز کمتر اتفاق می‌افتد که در محیط مدرسه باشد. بین سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۴، کمتر از یک درصد از قتل‌های انجام گرفته توسط نوجوانان مدرسه‌ای در محیط مدرسه اتفاق‌افتاده و اکثر آنها در خیابان بوده‌است.
خشونت‌های خیابانی اشکال مختلفی دارند، ازجمله قتل واقعی یا تهدید‌آمیز، تجاوز و آزار و اذیت جنسی، سرقت (با یا بدون آسیب)، و حمله. گرچه همه خشونت‌های خیابانی مربوط به باندهای خیابانی است، رابطه باندها با قتل باعث می‌شود خشونت خیابانی به یک مسئله و مشکل سلامت عمومی تبدیل شود. بیش از ۹۴ درصد از شهرهای امریکا با جمعیتی بالاتر از ۱۰۰،۰۰۰، باندهای خیابانی دارد و بسیاری شهرهای کوچکتر و روستایی‌تر نیز فعالیت باندهای خیابانی را گزارش کرده‌اند. عضویت در این باندها خطر مرگ‌های خشونت‌آمیز را تا ۶۰ درصد افزایش می‌دهد.
اتفاقات زیادی غیرمنتظره هستند و شاید در آن لحظه، آمادگی روبه رو شدن با ان ها را نداشته باشید. مهاجمان به شما اخطار نمی دهند و هیچ پرچمی را برای باخبرکردن شما از نیتشان تکان نمی دهند! . حملات به صورت کاملا فوری، سریع، غیرقابل پیش بینی و پرخاشگرانه صورت می گیرند. ان ها دارای قانون های مجزا، مجموعه ی کاتاهای خاص، فرم ها و تکنیک های خاص نیستند. بیشتر افراد خاطی در آن لحظه به کاری که انجام می دهند، فکر نمی کنند. یک دعوا شامل حملات چندگانه ای است و شاید با یک مشت ساده شروع شود ولی در نهایت در آن از چاقو یا سلاح های دیگر استفاده شود. معمولا سر و دست در نزاع های ساده مورد حمله قرار می گیرند ولی سلاح ها به هرجایی زده خواهند شد. شاید ان حملات توسط افراد ماهر یا تازه کار صورت گیرند و یا در زمین مبارزه به پایان برسند.
بنابراین تکنیک های زیادی از هنرهای رزمی را نمی توان در همچین نزاع هایی استفاده کرد. چندین مورد از ان ها فقط حسی کاذب از توانایی و آرامش را به انسان می دهند. اصلا غیرعادی نیست که هنرجوی باتجربه ی هنرهای رزمی نتواند در یک مبارزه ی واقعی از خودش دفاع بکند. ذهن انسان در مواقع حساس به صورت کاملا غریزی برای دو ثانیه از کار می افتد و فرصت برای حمله ی مهاجم فراهم می شود. مبارزات خیابانی مثل فیلم ها، مبارزات بدون محدودیت و مسابقات مشت‌زنی بدون دستکش و مبارزات داخل قفس نیستند. چون در آن ها هم از قوانین و شکل های خاص داوری و کنترل مبارزان استفاده می شود.
یادگیری تکنیک‌هایی که با وجود نداشتن برتری فیزیکی بتوان با مزاح‌مان برخورد کرد تحت‌عنوان «دفاع شخصی» در بسیاری از باشگاه‌های ورزشی آموزش داده می‌شود.
شمار زیادی از سیستم های هنرهای رزمی به منظور مزایای سلامتی، اعتماد به نفس و یا به صورت تجملی پایه گذاری شدند. شمار زیادی از آن تکنیک ها ضعیف، غیرکاربردی و پیچیده هستند و برای یک مهاجم خشن غیرکابردی هستند. البته بسیاری از آن ها هم دارای آموزش های خوبی برای اعمال بر روی فرد مهاجم هستند. چندین مورد از آن ها هم به صورت مبتدی آموزش داده می شوند و فقط بیانگر یک سبک مبارزه ی جدید هستند.
زیرا با به کارگیرى علوم ورزشى و آگاهى از آن نه تنها باعث رشد جسمانى و حرکتى در افراد مى شود بلکه باعث افزایش قدرت روحى افراد مى شود وهم چنین باعث کاهش آسیب های اجتماعی مى شود. مخصوصا در این دوره که دائما از طریق رسانه ها مطلع آزار و اذیت هاى جنسى مى شویم. در این بین دفاع از خود در رابطه با افراد شرور و آسیب رسان هوشمندانه ترین راهى است که هر کسى باید یاد بگیرد.
آموزش دفاع شخصی به کودکان را با نحوه دفاع کلامی و تشنج‌زدایی گفتاری شروع کنید و به آنها آموزش دهید که کاری نکنند تا مهاجم عکس‌العمل هیجانی و احساسی نشان دهد
با شبیه‌سازی موقعیت حمله، کودک را در وضعیت استرس‌زا قرار دهید تا نحوه واکنش نسبت به یک قلدر یا مهاجم را یاد بگیرد
برای در اختیار قرار دادن گزینه‌های بیشتری به منظور مقابله به کودک آموزش دهید که فاصله خود را از مهاجم حفظ کند و تنها در صورت برخورد فیزیکی حمله‌کننده مقابله کنند.
همانطور که قبلا گفته شد، دفاع شخصی یک حق اساسی برای انسان است که کودکان را نیز شامل می شود. دانش و اهمیت دفاع از خود نمی تواند در رشد کودک بیش از حد باشد. هنرهای رزمی می توانند با این دانش و البته مسئولیتی که با آن می آید فرزندان شما را تقویت کنند.
این که فرزندان شما در رشته باستانی موی تای تایلندی ثبت نام می کنند یا هنر ملایم جوجیتسوی برزیلی مهم نیست، هنرهای رزمی به فرزندان شما یاد می دهند که بسیاری از تکنیک های پیچیده و نحوه اجرای درست آنها را یاد بگیرند. هنرهای رزمی به کودکان می آموزند که فیزیکی بودن ابزار مورد استفاده برای آسیب رساندن به دیگران نیست بلکه صرفا برای دفاع از خود در مقابل هر گونه حمله یا تهدیدی می باشد.
به کودکان کمک می کند که با اپیدمی قلدری در مدرسه مقابله کنند
قلدری و تهدید کابوس هر پدر و ماردی است که برای کودکان شان بوجود آید. اما متاسفانه این اتفاق در مدرسه، زمین های بازی و حتی محافل اجتماعی برای کودکان پیش می آید. ما روزی خواهیم فهمید که کودک ما قلدر است یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
قلدری در مدرسه مشکلی است که خیلی پیش ها نیز وجود داشته و حتی ممکن است که خود ما نیز آن را در دوران مدرسه تجربه کرده باشیم. در حالی که ما به عنوان یک جامعه برای متوقف کردن آزار و اذیت در فضای آموزشی مبارزه می کنیم اما حقیقت این است که متاسفانه این مشکل هنوز نیز وجود دارد. ما توانایی پایان دادن به زورگویی را توسعه مهارت های اجتماعی کودکانمان داریم. هر کودک خاصی می تواند یک هدف قلدر یا هدفمند باشد. یکی از راههای توسعه مهارت های اجتمای کودکان ما از طریق آموزش هنرهای رزمی می باشد.
شاید تاکنون شنیده باشید که هنرهای رزمی برای تمرین کنندگان آن بسیاری از ارزش ها و اصول مهم را شکوفا می کند. هنرهای رزمی از طریق غلبه بر موانع و اجازه دادن به نگاهی عمیق به درون توانایی های خود اطمینان حاصل می کند که بسیاری از درس های مهم زندگی را در داخل باشگاه یاد می گیریم. برخی از این ارزش ها که هنرهای رزمی به ما می آموزند عبارتنداز صداقت، فروتنی، افتخار، احترام، شجاعت، نظم و انظباط.
اصل مهم دیگر اهمیت شکست است. در طول زندگی مردم ملزم به شکست هستند، اما هنرهای رزمی به ما می آموزند که شکست را درک کرده و آن را به عنوان فرصتی برای بهبود خود ببینیم. این آموزه ها و اصول از کتاب های درسی داخل یک کلاس آموخته نشده اند، اما در زندگی ما به عنوان دانشگاهی به همان اندازه مهم هستند.
یکی از مهمترین درس های هنرهای رزمی برای کودکان ما ایجاد نظم و مسئولیت است. با به عنوان یک شخص باید خود پندارانه و مسئول اقدامات خود باشیم. هرچه زودتر آن را یاد بگیریم بهتر است. به کودکان تان با ثبت نام در کلاس های رزمی احساس مسئولیت را بیاموزید. ما اغلب با چالش ها و موانع روبرو هستیم، مسائل دشوار و خطرناکی که مانع از عبور از یک طرف به سوی دیگر می شوند. اینکه چگونه تصمیم می گیریم که با این مسائل برخورد کنیم تعیین می کند که آیا موفق می شویم یا شکست می خوریم.
کیک بوکسینگ موی تای به عنوان یک هنر رزمی پرسرعت شناخته شده است. ان ها دارای تکنیک های "Takedown" ( انداختن حریف بر روی زمین) و ناک اوت یا ضربه ی فنی هستند. تکنیک های دیگر در کیک بوکسینگ موی تای شامل ضربات زانو، لگد زدن و مشت زنی می باشند.
ضربات مستقیم مشت و لگد زدن های کاراته برای دفاع شخصی مناسب هستند. کاراته ترکیبی از فرم های اصلی و سبک های نرم می باشد.
از تکنیک های وینگ چون برای آشفته کردن مهاجم استفاده بکنید. آن تکنیک ها شامل ضربات مستقیم مشت و لگد پا می باشند.
جوجیتسوی برزیلی به عنوان روشی عالی برای مبارزه در وضعیت خاک و فنون های گلاویزی شناخته شده است.
مخصوص دفاع شخصی و توسط بروس لی پایه گذاری شده است.
بوکس غربی، بهترین روش برای مشت زنی به مهاجم و مشت نخوردن از او است.
سامبوی روسی برای دفاع علیه مهاجمان مسلح و غیرمسلح طراحی شده است. تکنیک های ترکیبی جودو، جوجیتسو، سبک آزاد کشتی و کاراته پرکاربرد است.
جهت شرکت در کلاس های حضوری و غیر حضوری با شماره تلفن های زیر تماس حاصل فرمایید.
شماره تماس
سنسی علی نیازی
09122206816
021-88707081
آدرس
تهران – تخت طاوس (مطهري) – خیابان سهروردی شمالی – خیابان میرزایی زینالی ( كيهان سابق) – خیابان اندیشه – نبش اندیشه شش – باشگاه اندیشه
