آیا توانایی تشخیص حقیقت یا دروغ رو داریم.
حتی چشم و گوشمان به ما دروغ می گویند.
آنچه حکومت ها می خواهند را باور می کنیم.(فرقی نمی کند کدام حکومت، دوست یا دشمن، حق یا باطل و ...). یاشایدفراتر آنچه بازیگران جهان می خواهند را حکومت ها بازی می کنند. (ما عروسکهای دست چندم بازیگران هستیم؟)
یقین دارم چیزی که می بینیم، می شنویم، حتی آنچه بر خلاف این اطلاعات تحلیل می کنیم واقعیت نیست.
بنزین گران شد، مردم به خیابان ریختند، اینترنت قطع شد، امنیت از هر چیزی مهم تر است؟ آیا جور دیگر هم میشه به مسئله نگاه کرد؟
دلایلی که خواندیم و شنیدم مهم نیست، آنچه اتفاق افتاد استفاده از زیر ساخت شبکه ملی اطلاعات بود. عده ای کشته شدند. تعدادی ساختمان سوخت. بخشی از کسری بودجه دولت پوشش داده شد. عکس العمل جامعه جهانی چیزی نبود جز چند پیام شامل آه و ناله.
در کل موفق بود، بسیاری از زیرساخت ها کار کردند، در بخش جستجو هنوز مشکل هست که یا رفع می شود، یا بهتر از آن مردم با همین جستجوی ناقص هم سازگار می شوند.
در خاورمیانه چیزی که ارزش ندارد جان آدم است. اصلا چیزی که زیاد داریم آدم. شاید عده ای بودند که باید کشته می شدند اما دلیل و بهانه ای وجود نداشت. حالا چند نفرم هم بیشتر یا کمتر. به هر حال امنیت مهم تر از هر چیز دیگری است.
ساختمان هم چه بود و چگونه سوخت و چه سودی داشت نمی دانم.
یا باید مالیات اضافه می شد، یا نفت می فروختیم، یا از جیب مردم بر می داشتیم. دو تا اولی که قابل انجام نبود، می ماند مردمی که برای انقلاب و نظام جان دادند، پس حتما کسری بودجه را هم تامین می کنند.
حالا ممکن است عده ای از این فدا کاری مردم سو استفاده کنند و اغتشاش کنند.حتما حساب آنها از مردم جداست.
هیچکس برای ما کاری نمی کند، حتی خودمان.
پس هنوز می توانیم تحمل کنیم. سخت تر می شود اما قابل تحمل است.
حتی این برداشت هم ممکن است دور از حقیقت باشد. آنچه من درک می کنم تحت تاثیر حواس بینایی و شنوایی من است که به من دروغ می گویند و آموزه های کودکی من که پوشیده از خطا ست.
تحلیل ها و برداشتهای خودتون رو بنویسید.
