استاندارد دستکش جوشکاری الزامات و روشهای آزمایشی را برای دستکشهای محافظ جهت استفاده در جوشکاری دستی فلزات، برش و فرآیندهای وابسته به آن به کار می رود، مشخص مینماید. دستکش جوشکاری از دست ها و مچ دست در حین فرآیند جوشکاری و فعالیت های صنعتی مشابه محافظت می کند. دستکش های محافظ برای جوشکارها از پاشش های کوچک فلز مذاب، تماس کوتاه در معرض شعله ی محدود، گرمای همرفتی و گرمای تماس و اشعه UV از قوس محافظت می کند. علاوه بر این، آنها در برابر صدمات مکانیکی نیز محافظت می کنند. این نوع دستکش ایمنی با توجه به عملکردشان به دو نوع دستهبندی میشوند: نوع A: مهارت پایینتر (با عملکرد بالاتر)، نوع B: مهارت بالاتر (با کارایی پایینتر)
EN 12477، یک استاندارد اروپایی، الزامات و روشهای آزمایشی را برای دستکش کار مورد استفاده توسط کارگران جوشکاری تعریف میکند. این استاندارد خواص دستکش های مورد استفاده برای جوشکاری، برش و تکنیک های مشابه را توضیح می دهد. اندازه خطرات برای دست جوشکار بستگی به روش جوشکاری اعمال شده دارد. بنابراین، عملکرد مورد نیاز برای دستکش با توجه به کاربردهای آن متفاوت است.
استاندارد EN 12477 دو نوع دستکش محافظ را ارائه می دهد: نوع A و نوع B هنگامی که مهارت بهتری لازم است، نوع B توصیه می شود، به عنوان مثال برای جوشکاری قوس با گاز تنگستن جدای از آن، الزامات مختلف دستکش های محافظ با توجه به این دو نوع در استاندارد گنجانده شده است. علاوه بر این استانداردهای زیر نیز استفاده می شود.
هر دستکشی که جوشکار استفاده خواهد کرد باید با شماره استاندارد و سپس نوع A یا نوع B مشخص شود.
برای خواندن ادامه مقاله استاندارد دستکش جوشکاری کلیک نمایید.