کیومرث پوراحمد در ۲۵ آذر ۱۳۲۸ در نجفآباد اصفهان زاده شد و در ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ در بندر انزلی درگذشت. او یکی از مهمترین فیلمسازان نسل بعد از انقلاب ۵۷ بود که در دهههای ۱۳۶۰ تا ۸۰ فیلمها و سریالهای موفق و بهیادماندنی در کارنامهاش ثبت کرد. مجموعه تلویزیونی قصههای مجید، خواهران غریب و اتوبوس شب از جمله آثار معروف او هستند.
کیومرث پوراحمد فعالیت خود را با نقدنویسی بهخصوص در ماهنامهٔ فیلم آغاز کرد و از ۱۳۵۳ با دستیاری کارگردان در مجموعهٔ تلویزیونی آتش بدون دود ساختهٔ نادر ابراهیمی وارد فیلمسازی حرفهای شد. نخستین فیلم بلندش، قصهٔ خیابان دراز، را در سال ۱۳۵۷ ساخت که بهدلیل همزمانی با انقلاب ۱۳۵۷ چندان دیده نشد.
پوراحمد که سابقهٔ کار در تلویزیون را داشت، در پایان دههٔ ۱۳۶۰ با قصههای مجید یکی از موفقترین سریالهای تاریخ تلویزیون ایران را ساخت که در ابتدای دهه ۱۳۷۰ پخش شد.
قصههای مجید نه تنها یکی از پرمخاطبترین مجموعههای صدا و سیمای جمهوری اسلامی در دههٔ ۱۳۷۰ بود که با تحسین گستردهٔ منتقدان سینما مواجه شد و به فاصلهٔ کوتاهی دو نسخهٔ سینمایی هم با عنوان شرم و نان و شعر با حضور شخصیت مجید کارگردانی کرد که در اکران موفق بودند.
در این دهه پوراحمد در اوج موفقیت و شهرت بود. او با خواهران غریب یکی از پرمخاطبترین فیلمهای دهه را ساخت و سپس مجموعهای پلیسی معمایی سرنخ را ساخت. استعداد بازیگری محمدرضا فروتن که در همین دهه به ستارهٔ سینمای ایران تبدیل شد، نخستین بار در یک قسمت همین سریال کشف شد و مورد توجه قرار گرفت.