پیش از کرونا که کلاس های زبان به صورت حضوری برگزار می شدند، خیلی قدرت حضور پارتنرهای یادگیری حس نمی شد. دقیقا مثل این جمله که تا وقتی چیزی رو از دست ندی قدرشو نمی دونی!
با آنلاین شدن زندگی و حتی آموزش، خیلی از سختیهای کلاسهای حضوری از صحنه زندگی ما حذف شدند. مثلاً زود راهافتادن برای دیر نرسیدن، لباس عوضکردن، مسیر و هزینه برای طی مسیر و خیلی از موارد که خودتون می دونید.
اما خب نبودن پارتنر در آموزش آنلاین خودش یک باگ بزرگ و جبران نشدنی محسوب میشه. در این میان برای حل این مسئله میبایست کاری کرد که خب عدهای دستبهکار شدند و امکانی در پلتفرمهای آموزش زبان ایجاد کردند.
بهعنوانمثال بهعنوان یک مدرس زبان که چرخی در سایتها میزدم، دیدم که سایتی به نام تیکا که پلتفرم آموزش زبان هست، این امکان رو داره که زبانآموز بتونه پارتنر برای تمرین زبان پیدا و انتخاب کنه.
از راهحل برای معایب نبود یک پارتنر برای تمرین صحبت کردیم، اما از نبودن پارتنر چه مشکلی پیش میاد؟
علاوه بر اینکه حضور یک پارتنر باعث میشه تا با مجموعه متنوعی از دانستهها روبهرو بشیم و فرصتی برای صحبت به زبان مقصد پیدا کنیم، می تونه باعث بشه که زبانآموز از کسی که هم سطح خودشه، فیدبک بگیره و انگیزهای برای اصلاح اشتباهاتش پیدا کنه. اما خب فراتر از این حرفها، پارتنر زبان می تونه از ابعاد متنوعی روی کیفیت تدریس و پویا و شاداب بودن کلاس تأثیر بذاره.
آموزش و یادگیری نیازمند فراهمکردن شرایط درسته تا اتفاق بیفته. اساتید زبان بهتر متوجه اهمیت ایجاد نیاز به آگاهی هستند. زبانآموز باید احساس کنه چیزی رو نمی دونه، سپس احساس کنه که نیاز داره تا چیزی رو یاد بگیره و بعد زمینه برای آموزش فراهم میشه و مدرس می تونه تدریس رو شروع کنه. در واقع، تلاقی آنچه زبانآموز می خواد که بدونه و آنچه که نیاز داره بدونه میشه فرصت طلایی تدریس. از حضور پارتنرهای زبان میشه در جهت ایجاد نیاز برای یادگیری استفاده کرد. کافیه با ایجاد سؤالات و جهتدادن به روند فکر زبانآموزان مسیر رو به مقصدی ببریم که میخواهیم.
یادگیری می تونه به جای اینکه یک فرآیند یکطرفه باشه که استاد توضیح بده و شاگرد مجبور به فهمیدن مطالب باشه؛ یک فرآیند جذابتری باشه. برای مثال، مدرس هم عضوی از مجموعهای برای یادگیری باشه و یادگیری در یک فرآیند چندجانبه اتفاق بیفته. مثال این مورد می تونه ایجاد بازیهای خلاقانه و تعاملی مختلفی باشه که ایدههای بسیاری برای اجرای اون در سطوح مختلف زبان وجود داره.
گاهی سؤالات ذهنهایی که بیش از دیگر زبانآموزان درگیر شده، چالشهای احتمالی که ممکن است در آینده برای برخی دیگر اتفاق بیفته را حل می کنه. زیاد شنیدیم که به سؤالات بقیه گوش کنید؛ شاید سؤال شما هم باشد!
تفاوت در تدریس جایی معنا میشود که بهجای روال عادی، مسیر جدیدی را امتحان کنیم. روشهای تدریس که تأیید شده مراکز معتبر جهانی باشند، بسیارند. کمی انگیزه لازم است تا فرآیند تدریس و یادگیری را پویا و دلنشینتر کنیم.
باتوجهبه مفهومی که قصد تدریس آن را داریم، می تونیم درباره روشهای متنوع تدریس آن جستجو کنیم و با اندکی خلاقیت، تجربه جدیدی رقم بزنیم.
در تمامی این دلایل که گفته شد، حضور پارتنر زبان هم سطح با زبانآموز، میتونه مثل یک کاتالیزور کمک کنه تا مسیر بهتر طی بشه. پارتنرها معمولاً در جریان یادگیری همافزایی ایجاد میکنند. انگیزه و رغبت و کنجکاوی ایجاد میکنند و همین ویژگیها بهترین نتیجه را حاصل میکند.