برنامه نویسی اولاش خیلی هیجان داری تا چیزای خفن بسازی و برای هر ایده پلن های اقتصادی می نویسی که فلان میلیون از فلان تعداد یوزر بدست خواهم آورد و داستان های دیگه...
اما یکم که واردش میشی تازه میبینی نه مثل اینکه به این زودیا قرار نیست چیزی بسازی و دست به هر پروژه ای میزنی یه جاشو بلد نیستی و یا همون اول شروع نمیکنی یا شروعم کردی به نتیجه نمیرسه و دانش کافی نداشتی. اما وقتی به اون سطح رسیدی که بتونی چیزایی که تو ذهنتو خلق کنی بازم میرسی به اون نقشه پولدار شدن و میگی خب دیگه الان من خیلی چیزا بلدم پس میتونم پولدار بشم و اینبار شروع میکنی به ساختن پروژه های مختلف و ایده پردازی، بعضاش خوب در میاد و بعضیاش به دلایلی نمیشه ادامه داد چون منطقی نیستن.
منم مثل همه برنامه نویسای دیگه کلی از این ایده های میلیاردی رو کاغذ نوشتم که هیچ کدومشون به نتیجه نرسیدن ?
در واقع این پروژه ها خیلی فواید بیشتری از یادگیری تئوری دارن چون تو هر کدومش پر از تجربه هست و تا زمانی که از علمت تو پروژه استفاده نکنی نمیدونی چیا بلدی و چیا رو باید یادبگیری. شاید پولدار نشده باشی ولی برای پولدار شدن آماده تر میشی ?
چند روز پیش با یکی از دوستای قدیمیم حرف میزدم و گفت چخبر چیکارا میکنی؟ منم کارایی که تو این مدت انجام دادم رو بهش نشون دادم و با خودم گفتم شما هم از دستش ندید...
از اونجایی که شهر ما شهر استارت آپی و بزرگی نیست سوپر مارکت آنلاینی هم نداره و مردم برای تامین مواد خوراکی باید برن مرکز شهر یا فروشگاه های زنجیره ای و این باعث شلوغی و شیوع بیشتر بیماری می شد و مردم به موارد خوراکی نیاز دارن پس مجبورن از اونجا تهیه کنند. بلافاصله که ایدش به ذهنم رسید ایده رو با یکی از دوستام در میان گذاشتم و برای سرعت بخشیدن به کار تصمیم گرفتیم ایشون بک اند رو با asp.net core و من هم فرانت اند رو با nuxt.js و به صورت PWA بسازم. ایده دقیقا اسنپ مارکت بود با این تفاوت که فروشنده های دیگه هم میتونستند فروشگاه خودشون رو ثبت کنند.
اول از کاربرا شروع کردیم و هر بخش بک اند با فرانت اندش زده میشد و تا رسیدیم به اونجایی که هیچ فروشنده ای حوصله این رو نداره که از تک تک محصولاتش عکس بگیره و بزاره رو سرویس و میبایست مثل بقیه فروشگاه های آنلاین خودمون یه لیست کامل از محصولات تهیه میکردیم و فروشنده فقط تعداد و قیمتش رو وارد میکرد که این کار ما نبود. و در نهایت پروژه کنسل شد.
داستان این یکی مختصره! داشتم توی اینستاگرام میچرخیدم که دیدم یوتیوبرای ایرانی یا گیمرا یا شرکت هایی که چند تا سایت زیر مجموعه دارن و... لینک هاشون رو توی بایو نوشتن در حالی که فقط یکیشون قابل استفاده هست و از اونجایی که نوشته ها رو نمیشه کپی کرد، کاربردی نخواهند داشت. نمونه خارجی این پروژه هم موجود بود ولی به دلیل تحریم ها نمیتونیم ازش استفاده کنیم. فرصت خوبی بود! من ایرانیشو میسازم (هر چند نمونه ایرانیش هم موجود هست ولی من ندیده بودم) اکثر بک اند هام رو با فریم ورک های مختلف Node.js میساختم و سرعت و انعطاف پذیریشون خیلی خوب بود ولی پروژه هایی که قرار بود روی هاست Deploy بشن، بک اند اونا رو با لاراول مینوشتم. اینم همینطور بود و فرانت اندشم با Vue.js نوشتم. همه چی خوب پیش میرفت. اول بگم که سرویس رو توی Gitlab داشتم و هم توی ویندوز و هم توی لینوکس clone کرده بودم. داشتم توی لینوکس باگ ها رو رفع میکردم و بخش آمار رو با چارتش میزدم که سیستم ریستارت شد ? چون اصلا نپرسید که آیا مایلی ریستارت بشه یا نه نرسیدم تغییرات رو push کنم و از اون موقع هیچ وقت لینوکس روشن نشد و سورس نصفه توی Gitlab موند? در حالی که اعصاب نداشتم و از یه سمت نمونه ایرانی شو دیدم یکم انگیزم کمتر شد و این رو هوا موند!
وقت کردم شاید ادامش دادم ولی فعلا بهش فکر نکردم...
این یکی رو خیلی خوشم اومد صرفا جنبه کسب کردن تجربه و کار کردن با دیتابیس داشت و تجربه خوبی هم ازش بدست آوردم. از اونجایی که همین ویرگول نسخه فارسی سایت Medium هست و آپارات نسخه فارسی یوتیوب و اسنپ نسخه فارسی Uber و... به کلم زد بیام توییتر ایرانی بسازم. شبکه اجتماعی نمیتونه چند تا داشته باشه مثلا سه تا توییتر نداریم چون مردم فقط تو یکی شون جمع میشن پس احتمال اینکه موفق بشه بنظرم کمه. من بیشتر جنبه یادگیریش رو در نظر گرفتم و بک اند رو با Adonis نوشتم و فرانت اند هم مثل همیشه با Vue.js و برای UI هم برای اینکه بیشتر شبیه توییتر بشه از Semantic-ui استفاده کردم (البته توییتر رابط کاربریش رو تغییر داد ?). اینم از توییتر ایرانی :)
پ.ن: فقط توسعه دهندش ایرانیه خودشو هنوز فارسی سازی دکردم ?✋
چنتا پروژه دیگه هم بودن که به دلایل خودشون نتونستم اینجا قرار بدم و طولانی تر میشد.
شما هم اگه داستان مرتبطی داشتید میتونید توی کامنت ها بنویسید و ما هم لذت ببریم ?
