#تحلیل‌ـ‌مقاله
✍ امیر عسگر
🔴 محور مقاومت ایران ضعیف شده اما همچنان خطرناک است
🔗 منبع: مرکز استیمسون
📌 مقدمه:
•این مقاله به بررسی وضعیت جاری "محور مقاومت" تحت رهبری ایران در خاورمیانه می‌پردازد. با تغییرات ژئوپلیتیکی اخیر، به خصوص خروج تدریجی نیروهای آمریکایی از عراق، ایران در موقعیتی قرار گرفته که باید توانایی‌ها و نفوذ خود را مجدداً ارزیابی کند.
محتوا: ضعف‌ها و چالش‌ها
•کاهش نفوذ در عراق:
با توجه به خروج نیروهای آمریکایی، گروه‌های شبه‌نظامی شیعه که تحت حمایت ایران بودند، با چالش‌های جدیدی مواجه شده‌اند. دولت عراق به دنبال استقلال بیشتر و کاهش تأثیر بیگانگان است که می‌تواند نفوذ ایران را در این کشور کاهش دهد
•مشکلات اقتصادی و داخلی:
ایران با مشکلات اقتصادی و فشار تحریم‌های بین‌المللی روبرو است که منابع مالی لازم برای حمایت از گروه‌های مقاومت را محدود می‌کند. تحولات در سوریه: اوضاع در سوریه نیز به گونه‌ای است که تمرکز ایران بر بازسازی و حفظ نفوذ در این کشور به جای گسترش بیشتر در منطقه تغییر کرده.
پتانسیل‌ها و تهدیدها:
•مقاومت همچنان قوی:
با وجود این چالش‌ها، شبکه‌های مقاومت همچنان قادر به انجام عملیات‌های محدود اما مؤثر هستند. این شبکه‌ها از تجربه و تجهیزات نظامی بهره‌مند هستند و می‌توانند در مواقع حساس، بحران‌های امنیتی ایجاد کنند.
•تهدیدات نامتقارن:
ایران همچنان به تقویت توانایی‌های خود در جنگ‌های نامتقارن و استفاده از پراکسی‌ها (نیروهای نیابتی) ادامه می‌دهد که می‌تواند تهدیدی برای ثبات منطقه‌ای باشد.
•نفوذ فرهنگی و ایدئولوژیک: تأثیر فرهنگی و ایدئولوژیک ایران در میان جمعیت‌های شیعه در کشورهای مختلف همچنان پابرجاست که به عنوان ابزاری برای حفظ نفوذ استفاده می‌شود.
تأثیرات منطقه‌ای و بین‌المللی:
•روابط با همسایگان:
ایران با چالش‌هایی در روابط خود با همسایگان چون عربستان سعودی و امارات متحده عربی روبرو است، که سعی در کاهش نفوذ ایران در منطقه دارند. تلاش‌های دیپلماتیک و حتی توافقات محدود صلح می‌تواند وضعیت را تغییر دهد، اما همچنان تنش‌ها بالاست.
•روابط با قدرت‌های بزرگ:
روابط ایران با قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا، روسیه و چین به شدت پیچیده است. روسیه و چین در برخی زمینه‌ها متحد ایران هستند، اما هر کدام منافع خود را دنبال می‌کنند. آمریکا همچنان به دنبال کاهش توانایی‌های نظامی و هسته‌ای ایران است.
آینده محور مقاومت:
•استراتژی‌های جدید:
ایران ممکن است به سمت استراتژی‌های کم هزینه‌تر و پنهان‌تر برای حفظ نفوذ خود برود. این شامل تقویت شبکه‌های اطلاعاتی، حمایت از جنبش‌های مردمی و استفاده از فناوری‌های جدید در عملیات نظامی است.
•چالش‌های داخلی:
مشکلات داخلی مانند نارضایتی عمومی، مسائل اقتصادی و اعتراضات می‌تواند توان ایران را برای پیشبرد اهداف خارجی کاهش دهد.
🔚محور مقاومت ایران هرچند در برخی جبهه‌ها ضعیف شده است، اما همچنان پتانسیل تهدید و ایجاد بی‌ثباتی در منطقه را دارد. استراتژی‌های جدید، به خصوص تمرکز بر جنگ‌های نامتقارن و حمایت از گروه‌های مقاومت، نشان می‌دهد که ایران در حال تطبیق با شرایط جدید است تا نفوذ خود را حفظ کند.
این یادداشت بر اساس مقاله مذکور از مرکز استیمسون تهیه شده و تلاش شده تا جزئیات کافی برای درک نگرش‌های مختلف اندیشکده های غربی می‌باشد.
