موتور پیشرفت جوامع و تمدن های بشری بیش از آنکه برخاسته از ساحت ریاضیک عقلانیت باشد،از همه لحاظ مدیون ساحت شورشی اما فراساختارگرای عقلانیت یعنی عشق است.
عشق را از نگره ای درون_ذهنی می توان کودتای ساحت ناتعریف پذیر عقلانیت علیه ساحات معمول و جامعه پذیر آن دانست که چنانچه وجوه فراساختارانه آن بر نمود های ساختار زدایانه چیره گردد سرانجام می تواند به ویژه در ساحات اجتماعی خود باعث دگرگونش های فرابرنده تمدنی نیز بشود و تعاریف نوین از کلمه_انسان _هستی ارائه دهد
ادامه دارد
به قلم عالیجناب آرش آذرپیک
#جنبش_ادبی_۱۴۰۰ ( #آنتولوژی_فراشعر_نویسان_مولتی_فونیک)
مولفین :
#آریو_همتی و #علی_رشیدی
مقدمه دوم:
#نیلوفر_مسیح
مقدمه سوم :
#هنگامه_اهورا
نشانه گذاری متن :
#ستی_سارا_سوشیان