حملات سایبری به اقداماتی اطلاق می‌شود که مجرمان سایبری با هدف نفوذ به سیستم‌ها، شبکه‌ها یا وب‌سایت‌ها انجام می‌دهند. این نوع حملات هر روز در حال افزایش بوده و مجرمان روز به روز باهوش‌تر و ماهرتر می‌شوند. در این مقاله، مفهوم حمله سایبری را بررسی کرده و شما را با 10 مورد از رایج‌ترین حملات سایبری در وب‌سایت‌های سازمانی آشنا خواهیم کرد تا بتوانید از آنها در مقابل وب‌سایت خود محافظت کنید.
براساس گزارش‌های واحد امنیت سایبری شرکت سیسکو (Cisco)، تعداد حملات سایبری به‌طور سالانه تقریباً چهار برابر شده است. نکته جالب این است که هکرها و بدافزارها سطح‌های پیچیدگی و تأثیرگذاری بی‌نظیری را به‌وجود می‌آورند.
یکی از مدیران ارشد شرکت سیسکو می‌گوید: «دو نوع شرکت وجود دارند: شرکت‌هایی که هک شده‌اند و شرکت‌هایی که هنوز نمی‌دانند هک شده‌اند.»
بنابراین، چگونه می‌توانید به‌طور مؤثر و کارآمد ریسک امنیت سایبری خود را مدیریت کنید؟ آیا می‌توانید قبل از وقوع یک حمله سایبری از آن جلوگیری کنید یا در حین وقوع آن را متوقف کنید؟
یکی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای مدیریت ریسک امنیت سایبری، کسب تمام اطلاعات ممکن در این زمینه است تا هکرها نتوانند شما را غافلگیر کنند.
برای مدیریت یک کسب‌وکار، درک کامل از آن ضروری است. به‌همین ترتیب، برای جلوگیری از یک حمله سایبری، نیاز است که بفهمید حمله سایبری چیست. در ادامه، به بررسی 10 نوع رایج حملات سایبری و نکات مهم برای پشتیبانی و نگهداری از وب‌سایت‌ها در برابر این حملات خواهیم پرداخت.
حملات DDoS یکی از روش‌های متداولی است که در آن هکرها با ایجاد سیل ترافیک بیش از حد توان یک شبکه، سبب از کار افتادن وب‌سایت‌ها می‌شوند. این حملات معمولاً از چندین دستگاه به یک هدف هدایت می‌شوند. برخی انواع رایج حملات DDoS عبارتند از:
بهترین کار برای کاهش آسیب ناشی از حملات DDoS، داشتن یک برنامه مناسب است. با توجه به افزایش فرکانس و شدت این حملات در سال‌های اخیر، وجود چنین برنامه‌ای بسیار ضروری است. این برنامه شامل تجزیه و تحلیل وب‌سایت و شناسایی نقاط آسیب‌پذیر آن می‌شود. همچنین، تعیین مراحل مشخص برای پاسخگویی به حملات نیز اهمیت دارد. اطمینان حاصل کنید که تمام اعضای شرکت شما از نقش خود در مواجهه با حمله آگاه هستند و بدانید که در صورت وخیم‌تر شدن شرایط باید به چه کسی مراجعه کنید. تدوین لیستی از تماس‌های داخلی و خارجی می‌تواند به شما در مدیریت بحران کمک کند.
تزریق کد SQL، یکی از حملات رایج در زمینه امنیت سایبری است که شامل وارد کردن کدهای مخرب SQL به پایگاه داده‌ها می‌شود. این نوع کد می‌تواند منجر به دستکاری پایگاه داده پشتیبان شود و اطلاعات خصوصی که باید مخفی بمانند را در دسترس قرار دهد. این اطلاعات خصوصی ممکن است شامل داده‌های مشتریان، اطلاعات شخصی، رازهای تجارتی، مالکیت معنوی و سایر موارد حساس باشد. سه نوع اصلی حملات SQL Injection عبارتند از:
1. حمله SQL Injection درون باند (In-band SQLi): این نوع، متداول‌ترین نوع تزریق SQL محسوب می‌شود. در اینجا، هکرها از یک کانال ارتباطی برای شروع حمله و جمع‌آوری نتایج بهره می‌برند.
2. حمله SQL Injection استنباطی (Inferential SQLi): در این نوع حمله، ساختار پایگاه داده با ارسال پیلودها بازسازی می‌شود و هکرها با مشاهده پاسخ‌های برنامه کاربردی تحت وب و رفتار سرور پایگاه داده، اطلاعات لازم را به دست می‌آورند.
3. حمله SQL Injection خارج از باند (Out-of-band SQLi): این نوع حمله تنها زمانی امکان‌پذیر است که ویژگی‌های خاصی در سرور پایگاه داده برنامه کاربردی تحت وب فعال باشند.
برای جلوگیری از حملات تزریق SQL، استفاده از تکنیک‌های موثری مانند اعتبارسنجی ورودی، استفاده از درخواست‌های پارامتری، رویه‌های ذخیره شده و روش Escape (رها کردن) بسیار کارآمد است. این روش‌ها می‌توانند در حفاظت از داده‌ها و افزایش امنیت پایگاه‌های داده موثر باشند.
بدافزار اصطلاحی است که برای توصیف انواع متنوع نرم‌افزارهای مخرب از جمله باج‌افزار، جاسوس‌افزار، ویروس‌ها و کرم‌ها استفاده می‌شود. یکی از رایج‌ترین روش‌های نفوذ بدافزار به یک شبکه، بهره‌گیری از آسیب‌پذیری‌های خاص است. عموماً وقوع این آسیب‌پذیری زمانی است که کاربر بر روی یک لینک یا ضمیمه ایمیل مخرب کلیک کند، که این امر باعث نصب نرم‌افزارهای مضر می‌شود.
پس از ورود بدافزار به سیستم، امکان نصب نرم‌افزارهای مخرب دیگر و مسدود کردن دسترسی به اجزای مهم شبکه وجود دارد.
رایج‌ترین نوع بدافزار، باج‌افزار است. این برنامه با کدگذاری فایل‌های قربانیان، برای بازگرداندن آنها درخواست باج می‌کند. از سوی دیگر، جاسوس‌افزار نرم‌افزاری است که بدون کسب اجازه کاربر، به‌طور مخفیانه رفتار آنلاین او را نظارت می‌کند.
ویروس‌ها، کدهای مخرب هستند که از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می‌شوند و به‌منظور آسیب به دستگاه یا سرقت اطلاعات طراحی شده‌اند. کرم‌ها با ویروس‌ها تفاوت دارند، زیرا آنها به فایل‌های میزبان نمی‌چسبند و به‌عنوان برنامه‌های مستقل در شبکه‌ها و کامپیوترها منتشر می‌شوند. معمولاً کرم‌ها از طریق ضمیمه‌های ایمیل گسترش می‌یابند.
بهترین روش برای محافظت در برابر بدافزارها، نصب یک نرم‌افزار آنتی‌ویروس است. آنتی‌ویروس‌ها کامپیوتر شما را اسکن کرده و بدافزارها را شناسایی و حذف می‌کنند. همچنین، به‌روزرسانی‌های خودکار را ارائه می‌دهند تا سطح امنیت سیستم در برابر ویروس‌های جدید افزایش یابد.
حمله فیشینگ شامل ارسال پیام‌های جعلی است که به‌نظر می‌رسد از منابع معتبر ناشی می‌شوند و معمولاً از طریق ایمیل انجام می‌گیرند. هدف اصلی این حمله سایبری دزدیدن اطلاعات حساس مانند شماره کارت اعتباری یا اطلاعات ورود به سیستم است. در برخی موارد، این حملات ممکن است منجر به نصب بدافزار بر روی دستگاه کاربر شوند.
مهاجم یک ایمیل به‌ظاهر معتبر ایجاد می‌کند که قانونمند به نظر می‌رسد، اما حاوی لینک‌ها و ضمیمه‌های مخرب است. فیشینگ‌ها با استفاده از احساساتی نظیر نیاز فوری، ترس و کنجکاوی، سعی می‌کنند تا دریافت‌کننده ایمیل را ترغیب به کلیک بر روی لینک‌ها و باز کردن ضمیمه‌ها کنند. حتی با کلیک بر روی یک لینک مخرب، شبکه شما ممکن است به خطر بیفتد و مهاجم به داده‌های شخصی شما دسترسی پیدا کند.
فیشینگ یکی از رایج‌ترین اشکال حملات سایبری است و این رایج بودن به‌خاطر سهولت در اجرای آن و تأثیرگذاری بالای آن است.
برخی از خطرناک‌ترین ریسک‌های فیشینگ شامل موارد زیر هستند:
با جعل هویت شما، فیشینگ ممکن است دوستان یا اعضای خانواده شما را در معرض خطر قرار دهد.
یکی از بهترین راه‌ها برای شناسایی حمله فیشینگ، بررسی لینک‌ها است. اطمینان حاصل کنید که آدرس URL مقصد با آنچه در ایمیل ذکر شده است، همخوانی دارد. همچنین از کلیک کردن بر روی لینک‌هایی که کاراکترهای غیرمعمول دارند یا کوتاه شده‌اند، پرهیز کنید. وجود HTTPS (SSL) نیز می‌تواند در برابر حملات فیشینگ محافظت کند.
حمله تزریق اسکریپت از طریق وب‌سایت (XSS) مشابه با حمله تزریق کد SQL است، اما این نوع حمله به‌جای هدف قرار دادن خود برنامه، برای آلوده کردن کاربرانی که از وب‌سایت بازدید می‌کنند، طراحی شده است. بسته به شدت حمله، حساب کاربری هدف ممکن است به خطر بیفتد و مهاجمان قادر خواهند بود نرم‌افزارهای تروجان را فعال کنند یا کوکی‌های کاربران را مشاهده نمایند. این امر به آنها اجازه می‌دهد تا هویت کاربران معتبر را جعل کرده و از حساب‌های شخصی آنها سوءاستفاده کنند.
بهترین راه برای محافظت در برابر حملات XSS، انجام اسکن‌های مداوم بر روی کد وب‌سایت یا برنامه کاربردی تحت وب است. اغلب تصور می‌شود که فایروال‌های برنامه‌های کاربردی نمی‌توانند به‌طور کامل از حملات XSS جلوگیری کنند و تنها باعث دشواری حمله می‌شوند.
حملات مرد میانی (MitM) زمانی به وقوع می‌پیوندد که یک مهاجم ارتباط بین دو شخص را قطع می‌کند. هدف این نوع حمله، جاسوسی از قربانیان و سرقت اطلاعات شخصی یا مدارک اعتباری آنها است. به‌عنوان مثال، زمانی که قربانی از یک شبکه WiFi عمومی و غیر ایمن استفاده می‌کند، مهاجم می‌تواند خود را بین دستگاه کاربر و شبکه قرار دهد. پس از هک شدن دستگاه، وی می‌تواند نرم‌افزارهایی برای پردازش اطلاعات قربانی بر روی آن نصب کند.
با افزایش استفاده از رمزگذاری End-to-End در سیستم‌های ایمیل و چت، تعداد حملات MitM نیز به‌طور مداوم افزایش می‌یابد. با استفاده از این روش، قطع داده‌ها در یک شبکه، صرف‌نظر از ایمن بودن، دشوارتر می‌شود.
استفاده از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) برای رمزگذاری ترافیک وب شما به‌عنوان یک راهکار موثر توصیه می‌شود. یک VPN کدگذاری شده می‌تواند خواندن یا دستکاری ترافیک وب را برای مهاجمان بسیار دشوار کند.
حمله Zero-Day Exploit زمانی روی می‌دهد که مهاجمان نقاط آسیب‌پذیر نرم‌افزارهایی را شناسایی می‌کنند که برای فروشندگان نرم‌افزار یا آنتی‌ویروس ناشناخته هستند. هنگامی که یک نقطه آسیب‌پذیر پیدا شود، سازمان‌ها با استفاده از نرم‌افزار یا سیستم مورد هدف قرار می‌گیرند تا قبل از رفع آن نقاط آسیب‌پذیر، بهره‌برداری کنند.
اهداف رایج برای حملات Zero-Day Exploit شامل نهادهای دولتی، شرکت‌های بزرگ و افرادی هستند که به داده‌های با ارزش دسترسی دارند.
پیکربندی فایروال به نحوی که تنها تبادل‌های ضروری را مجاز کند، مهم‌ترین راهنمای حفاظت برای سیستم شما در برابر تهدیدات Zero-Day Exploit است. این عمل می‌تواند به حداکثر امنیت سیستم شما کمک کند.
حمله DNS Tunneling شامل سوءاستفاده از پروتکل DNS است تا ترافیک مخرب به‌طور پنهانی از نرم‌افزارهای امنیتی یک سازمان عبور کند. از آنجا که بسیاری از شرکت‌ها نظارت کافی بر ترافیک DNS برای شناسایی فعالیت‌های مخرب ندارند، مهاجمان قادر به قرار دادن بدافزار در درخواست‌های DNS هستند. این بدافزار یک کانال ارتباطی مداوم ایجاد می‌کند که بسیاری از فایروال‌ها قادر به شناسایی آن نیستند.
اجرای این نوع حمله سایبری ساده است و حتی مهاجمان مبتدی نیز می‌توانند از این تکنیک برای عبور دادن داده‌های پنهانی از راه‌حل‌های امنیتی شبکه شرکت‌ها استفاده کنند.
فایروال DNS باید به‌گونه‌ای پیکربندی گردد که هرگونه نفوذ به سرعت شناسایی شود. این فایروال به‌عنوان مسیری برای سرقت یا دسترسی غیرمجاز به اطلاعات کامپیوتری نیز عمل می‌کند.
در این نوع حمله، مهاجم تلاش می‌کند با کسب اطلاعات کاربری معتبر از یک سیستم، از اطلاعات دزدیده‌شده برای نفوذ به سایر سیستم‌ها یا حساب‌های کاربری استفاده کند. مهاجمان معمولاً از بات‌ها (bots) برای اتوماسیون و انجام این حملات در مقیاس بزرگ بهره می‌برند، چراکه اکثر کاربران معمولاً از نام کاربری و رمز عبور یکسان در سرویس‌های مختلف استفاده می‌کنند. طبق آمار، حدود 0.1% از اطلاعات هویتی دزدیده‌شده که بر روی سرویس‌های دیگر آزمایش می‌شوند، موفقیت‌آمیز خواهند بود.
مطمئن شوید که برای سیستم‌ها و حساب‌های کاربری مختلف از اطلاعات کاربری متفاوت استفاده می‌کنید. نرم‌افزارهای مدیریت رمز عبور می‌توانند در مدیریت اطلاعات کاربری مختلف به شما کمک کنند.
امروزه بسیاری از شرکت‌های امنیتی حملات درایو بای را به‌عنوان یکی از روش‌های برتر برای مجرمان سایبری جهت انتشار بدافزار آنلاین در نظر می‌گیرند. در این نوع حمله، مجرمان به جستجوی وب‌سایت‌های ناامن می‌پردازند و یک اسکریپت مخرب را در یکی از صفحات آن کاشت می‌کنند. این اسکریپت می‌تواند بدافزار را به‌طور مستقیم بر روی کامپیوتر بازدیدکنندگان نصب کند. این بدافزارها ممکن است شامل ویروس‌ها، جاسوس‌افزارها، ابزارهای دسترسی از راه دور، کی‌لاگرها، تروجان‌ها و غیره باشند.
برای محافظت از سیستم خود، نرم‌افزار حفاظتی نصب کنید و از کلیک بر روی لینک‌های مشکوک از افرادی که نمی‌شناسید، خودداری کنید. همچنین به کارکنان خود آگاه‌سازی کنید که نباید از وب‌سایت‌های مشکوک بازدید کنند، فایل‌های مشکوک را دانلود نمایند و بر روی لینک‌های مشکوک کلیک کنند.
این مقاله به بررسی 10 مورد از رایج‌ترین حملات سایبری پرداخته است که هکرها برای به خطر انداختن سیستم‌های اطلاعاتی استفاده می‌کنند. همانطور که مشاهده می‌شود، هکرها گزینه‌های قدرتمندی برای تخریب سیستم و در نتیجه آسیب به کسب‌وکار شما دارند. نشت اطلاعات حساس می‌تواند به‌طور قابل توجهی به شرکت شما و اعتماد مشتریان وفادار آسیب وارد کند. در برخی موارد، یک حمله سایبری می‌تواند به معنای از بین رفتن وب‌سایت شما باشد.
