نوشته : آماندا ماهر ترجمه: علیرضا کرمانی
یکی از چالشهای توسعه اقتصاد شهری همیشه این بوده است که بیشتر کنفرانس ها و مطالعات موردی متوجه شهرهای بزرگ و شناخته شده بوده است. در حالی که شهرهای بزرگ توجه دولت را متوجه خود ساخته است، شهرهای کوچکی در سایه آنها گرفتار شده اند.
بعد از انجام تحقیقات از ذینفعان صدها شهر و جامعه کوچک محققین متوجه شدند که 5 فاکتور کلیدی وجود دارد که این جوامع برای دستیابی به موفقیت اقتصادی آنها را داشته اند:
1- توسعه اکوسیستم کارآفرینی: آفریدن محیطی که مردم خواستار تجارت و سپس شناسایی و حمایت از کارآفرینان باشند. کارآفرینان و دیگر قهرمانان محلی باید راههایی برای شکوفایی مبتکران پیدا کنند. از پذیرش ریسک توسط افراد خلاق حمایت کنند و آنها را به دیگر اکوسیستم های کارآفرینی متصل نمایند.
2- سرمایه انسانی منجر به رشد اقتصادی: جوامع موفق دریافتند که حیات آنها وابسته به ابتکارات جدید، فرصتهای آموزشی پیشرفته و سرمایه انسانی قوی است. این جوامع داریایی های سرمایه انسانی را شناسایی و از فرصت این اهرم برای موفقیت اقتصادی در طولانی مدت استفاده کرده اند.
3- سرمایه اجتماعی قدرتمند: جوامع موفق کوچک اقدام به پرورش بافت اجتماعی قوی با ارتباطاتی که در طول زمان بادوام و عمیق تر کرده اند. تحقیقات نشان میدهد که جوامع موفق ساکنین را برای فعالیت های صنعتی و هنری در یک چشم انداز بلند مدت شناسایی می کنند. ولی همه علاقه مند به شرکت در همایشهای جامعه نیستند.
4- کیفت قدرتمند محل: جوامع موفق مرکز شهرهای پر جنب و جوش را به وجود اورده اند جایی که مردم خواستار حضور در آن هستند. محقیق می گویند که نسل بعدی استعداد ها اولین کسانی هستند که در ابتدا خواهان آشنایی با کارآفرینان و جامع خود باشند. به همین دلیل است که مکان سازی برای ایجاد شهر پر جنب و جوش بسیار ضروری است. جوامع که دارایی های خود را در بر می گیرند، به عنوان مکان های معتبر مورد توجه قرار می گیرند که تمایل به تبدیل شدن به اهداف منطقه ای دارند.
5- حرکت به جلو: مکررا، محققان دریافتند که شهرهای موفق، پررونق و جالب فعالانه و مصمم هستند تا جامعه خود را به سمت جلو حرکت دهند بدون در نظر گرفتن اینکه این گام ها هرچند کوچک باشند. پروژه های ساده و کوتاه مدت می توانند مفاهیم را آزمایش کنند و تلاش برای احیای دوباره ایجاد کنند. هنگامی که تنها فروشگاه مواد غذایی در آرگونیا، کانزاس بسته شد، ساکنان با هم متحد شدند و متعهد شدند که فروشگاه مواد غذایی خود را به عنوان یک تعاونی جامعه باز کنند. آنها میدانستند که داشتن یک فروشگاه مواد غذایی برای حفظ مردم در جامعه ضروری است. اما نگه داشتن مردم کافی نبود؛ آنها نیاز به جذب مردم دارند. آنها در همکاری با سازندگان مسکن شروع به ساخت مسکن هایی کردند که به افراد در قبال زندگی در آرگونیا مسکن واگذار میکردند.
گرچه بسیاری از این جوامع توجهی در سطح ملی را جذب نمی کنند، اما وجود امید برای احیای این جوامع را نشان میدهدند. نمونه های فراوانی در اطراف ما وجود دارد که می تواند منجر به توسعه شهرهای کوچک شود.
