غازیانتپ، ترکیه — باقلواهای شهر غازیانتپ، تامین کنندگان معروف شیرینی های چسبناک بسته بندی شده با پسته هستند که شهرشان به آن معروف است.
اما وقتی زمین لرزید، این مؤسسه خانوادگی برای اولین بار از زمانی که حدود 90 سال پیش شروع به ارائه خدمات کردند، پخت آن را متوقف کردند.
نیمه شب 6 فوریه بود که زمین لرزه ای به بزرگی 7.8 ریشتر منطقه را لرزاند و ساختمان ها را تخریب کرد و بیش از 45000 نفر را در ترکیه و سوریه در حالی که در تخت خواب خود می خوابیدند کشته شدند.
امام کاگداس، باقلواخانه ای که خانواده کاگداس پنج نسل است، خوشبختانه پابرجا ماند، اما مالکان از خانه فرار کردند تا در ماشین هایشان بخوابند و تعدادی از کارمندان بی خانمان شده بودند.
آب لوله کشی در غازیانتپ برای روزها کثیف شد، گاز طبیعی قطع شد، خطوط برق منفجر شد و چادرهایی در اطراف شهر برای کسانی که خانه های خود را از دست داده بودند یا موفق به فرار شده بودند، ایجاد شده بود.
بنابراین رستوران خود را به یک آشپزخانه خیریه تبدیل کرد، با پختن گوشت باقی مانده، تهیه سوپ و غذا دادن به هزاران نفر در روز به صورت رایگان.
آنها داروهای کودکان را به آوارگان رساندند و بیش از 200 نفر - کارمندان و خانواده هایشان - در کف رستوران خوابیدند.
تولید باقلوا را متوقف کردند.
برهان کاگداس، ۲۴ ساله، که از نسل پنجم سلسله رستوران‌های کگداس است، می‌گوید: باقلوا «بیشتر به یک تجمل تبدیل شد تا یک نیاز».
سپس، 9 روز پس از زلزله، برهان و برادرش طلعت، پدرش که برهان نام داشت را متقاعد کردند که رستوران را بازگشایی کند و دوباره شیرینی معروف خود را درست کند.
سایر نانوایی‌های باقلوا در حال بازگشایی بودند و بسیاری از مشتریان آنها آن را درخواست می‌کردند - در مواقع عادی، آنها باقلوای خود را در سراسر ترکیه می‌فرستند و آن را به رستوران‌های مد روز ترکیه معروف به Salt Bae و حتی تا استرالیا می‌رسانند.
آنها می خواستند پیام امیدوارکننده ای بفرستند.
کگداس می گوید: «این دسر نماد این شهر است. اوضاع در حال بهتر شدن است زیرا مردم می توانند کار کنند و مردم می توانند باقلوا تولید کنند.»
یک روز پس از از سرگیری تولید باقلوا، 16 نانوا لباس سفید پوشیده اند و خمیر را روی میز مرمری سفید در یک اتاق سفید روشن با ابرهای نشاسته ای متلاشی می کنند.
خمیر را صاف می کنند تا شفاف شود. آنها آن را روی سینی می گذارند و روی آن را با روغن کره ای که در شهر همسایه اورفا ساخته می شود، می چینند، که برخی از روایات آن را به زادگاه پدرسالار کتاب مقدس ابراهیم مرتبط می دانند.
کگداس می‌گوید: سپس آن را با خامه کیماک و پسته زمردی خانگی می‌مالند، آن را در خمیر شیرینی می‌پوشانند و سینی را به قسمت‌های مساوی برش می‌دهند - «سخت‌ترین قسمت»، کگداس.
باقلوا بازگشته است، اما در غازیانتپ که به عنوان شهر خوراک شناسی یونسکو شناخته شده است، اوضاع هنوز یکسان نیست .
در رستوران، که زیر یک لوستر نشسته اند، تقریباً همه مشتریان امدادگران یا مهندسان عمران هستند که آسیب ها را بررسی می کنند.
پشت یک میز دو صاحب 30 ساله تعمیرگاه ماشین ترک نشسته اند که از استانبول برای داوطلب شدن با تلاش های نجات پرواز کردند و یک هفته بود که دوش نگرفته بودند.
ارکان سنل 35 ساله می گوید: «دوست من در اینجا شاید بیش از 20 جسد را از زیر آوار بیرون آورده است.
آنها در نهایت استراحت کردند تا برای لقمه به این رستوران معروف بیایند، اما نتوانستند آن را تحمل کنند.
سنل می‌گوید: «نمی‌توانم به شما بگویم پس از آنچه در مناطق زلزله دیده‌ایم، تلاش برای خوردن چیزی چقدر سخت است. ما می‌دانیم که زلزله‌زدگان، همشهریان، چنین دردهایی دارند. این باقلوا را سفارش دادیم، من فقط یک لقمه خوردم و قطع کردم.
او می‌گوید که او می‌توانست تا ابد باقلوا را در امام کاغدس تولید کند - اما احساس می‌کرد زمان مناسبی برای انجام آن نیست.
به امید بازگشت روزهایی آرام
ارمغان پارسی، شیرین کامی را برایتان به ارمغان آورده ایم.
