نورپردازی خطی در واقع استفاده از تعداد زیادی از دیودهای ساطع کننده نور (Light Emitting Diodes ) در یک محفظه باریک و طولانی ( عمدتا از پروفیل آلومنیوم اکسترود شده که نقش اصلی آن دفع حرارت است ) برای ایجاد یک نوار نوری ممتد می باشد. این مفهوم ساده انقلابی جدید در نحوه نورپردازی فضاها ایجاد کرد.
قبل از پدید آمدن چراغ های نور خطی، تنوع روشنایی در فضاهای تجاری مانند دفاتر ، انبارها و ... بسیار محدود بود. چنین فضاهایی اغلب با لامپ های رشته ای بزرگ و صنعتی روشن می شدند. روشنایی خطی در دهه 1950 با تولید چراغ های لوله ای فلورسنت ، که عمدتا در فضاهای صنعتی استفاده می شدند ،تکامل خود را آغاز نمود. در دهه 1970 از این فناوری در خانه ها ، گاراژها و کارگاه ها و نیز فضاهای خرده فروشی استفاده بیشتری شد. این نیاز روزافزون لزوم بکار گیری چراغ هایی کم مصرف تر، با دوام تر و با ظاهری بهتر را ایجاد نمود، اما ایجاد یک خط نوری ممتد تا قبل از پیدایش LED ها امکان پذیر نشد زیرا چراغ های فلورسنت محدودیت طول داشتند وعلاوه بر آن پس از مدتی از استفاده نیز شروع به ترک خوردن و یا سیاه شدن می کردند.
تا قبل از ساخته شدن نسخه های اولیه ال ای دی خطی تجاری در اوایل دهه 2000 بهبود محسوسی در ظاهر چراغ های نور خطی ایجاد نشد.ولی رفته رفته با تولید گسترده تر LED ها و رفع نواقص موجود در آنها، این چراغ ها بصورت گسترده ای برای تمامی کاربرد های نورپردازی تجاری، صنعتی و خرده فروشی مورد استفاده گرفت. امروزه تقاضا برای نورپردازی خطی LED با رشد روز افزونی مواجه است به اندازه ای که نورپردازی معماری خطی و فناوری های جدید استفاده شده، کاربردهای این چراغ ها را از حوزه استفاده در مراکز تجاری و صنعتی به کاربرد این محصولات در ساختمان های مسکونی مدرن نیز گسترش داده است. معمولا طراحانی که به دنبال ایجاد فضایی مینیمال و در عین حال استفاده از نوری کاملا کاربردی در طرح خود هستند، اقبال بیشتری به استفاده از این چراغ ها دارند.
این صنعت با پیشرفت مداوم خود در استفاده از مواد جدید و نیز تلفیق با فناوری های پیشرفته همچون هوشمندسازی چراغ ها، همچنان به تکامل خود ادامه می دهد.
