ما آدم‌ها، به مراتب بیشتر از چیزی که فکرش رو می‌کنید با رنج و عذاب آشناییم. طی هزاران سال به هزاران شکل ممکن آزار دیده‌ایم و با انواع و اقسام بلاها جنگیدیم. اما با اینکه همه خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها دوست دارند پنهان‌ش کنند ولی، ما بهتر از رنج کشیدن می‌دانیم که چطور باید زنده بمانیم.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که 27 قرن قبل از میلاد مسیح، رود نیل به مدت هفت سال پیاپی خشک ماند و یکی از اولین و بزرگترین قحطی های تاریخ مصر را به وجود آورد.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در 13 دسامبر 115 میلادی یک زلزله مرگبار در شهر باستانی آنتیوک، سه چهارم ساختمان‌های آن را ویران کرد و نیمی از 500 هزار ساکنان آن را در عرض چند دقیقه کشت. کار بازسازی به مدت یک دهه ادامه داشت.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در 21 ژوئیه 365 میلادی یک سونامی ویرانگر در اسکندریه اتفاق افتاد و 50 هزار نفر در این بندر و اطراف آن کشته شدند. محله سلطنتی این شهر برای همیشه در زیر آب دفن ماند، تا سال 1995 که با حفاری دوباره کشف شد.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که اولین بیماری همه‌گیر طاعون بوبونیک در سال 542 در قسطنطنیه شیوع پیدا کرد و از طریق مسیرهای تجاری به آسیا وارد شد. این بیماری 208 سال یعنی تا سال 750 ادامه داشت و 50 میلیون نفر را کشت. (جمعیت کل دنیا در این بازه فقط 200 میلیون نفر بود -مترجم)
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در سال 1346 میلادی، "مرگ سیاه" از استپ‌های روسیه به سمت اروپا آمد و یک چهارم جمعیت این قاره را قتل عام کرد، حدود 25 میلیون نفر.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی كه در 23 ژانویه 1556، یكی از مرگبارترین زمین لرزه های ثبت شده در تاریخ در استان پرجمعیت شانشی چین رخ داد. تخریب خانه‌ها و ساختمان‌ها باعث کشته شدن 830،000 نفر شد.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در 1 نوامبر 1755، زلزله‌ای در لیسبون، پایتخت پرتغال امروزی اتفاق افتاد و جمعیت بازمانده را به سمت ساحل فراری داد؛ ساحل و مردمی که چند دقیقه بعد با یک سونامی عظیم درهم کوبیده شدند.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که بزرگترین فوران آتشفشانی تاریخ بشر در کوه تامبورا اندونزی در آوریل 1815 اتفاق افتاد، 71000 نفر را کشت. ابر خاکستری که ایجاد کرد، به مدت سه سال دمای کل جهان را 0.4 درجه سانتیگراد کاهش داد و منجر به قحطی، هرج و مرج و یک اپیدمی تمام عیار شد.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در سال 1894 سومین بیماری همه‌گیر طاعون بوبونیک آغاز شد و بحران 20 سال ادامه یافت. در سراسر جهان 15 میلیون نفر کشته شدند. هند با 12 میلیون کشته به مراتب بدترین ضربه را متحمل شد.
ما قبلاً هم اینجا بوده‌ایم، وقتی که در سال 1918 شیوع یک نوع آنفولانزا موسوم به "آنفولانزای اسپانیایی" بیش از 50 میلیون نفر را کشت، خیلی بیشتر از کشته‌شدگان جنگ جهانی اول که 13 میلیون نفر بود.
ما الان اینجا هستیم، این دفعه با کرونا اما باهوش‌تر و قوی‌تر از گذشته. ما اینجا هستیم و دوباره همینجا خواهیم بود.
- ترجمه آزاد از https://www.theschooloflife.com/thebookoflife/weve-been-here-before
