میتوانیم اقدامات آگاهانه در جهت آزار خود که اغلب به مرگ منتهی می‌گردد، را خودکشی (Suicide) معرفی کنیم. خودکشی ناشی از زندگی بی روح، تکراری، کسل کننده، یکنواخت و در حادترین و دشوارترین شرایط مملو از تجارب دردآور، تاسف بار، اندوهناک، اضطراب آور و ناراحت کننده میباشد. ۱۹ شهریور روزی است که به منظور آگاه‌سازی جهانی درباره خودکشی و رفتارهای خطرناک از سال ۲۰۰۳ برای دهم سپتامبر انتخاب شده است. با آمبولانس خصوصی آرمان در ادامه این مطلب همراه باشید.
مهم‌ترین سبب مرگ‌‌و‌میر جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال «خودکشی» است. حتی اگر اقدام به خودکشی نیز جدی نباشد؛ یعنی اینکه آن‌ها به این فکر نکنند که ممکن است واقعا بمیرند نیاز دارند که در آن لحظه حساس کسی به کمکشان بیاید. دلایل متعددی وجود دارد اما مهم ترین دلیل خودکشی افسردگی است. افسردگی شدید معمولا همراه با احساس فراگیری از رنج همراه با این باور که فرار از آن غیرممکن است، رخ می‌دهد. در افرادی که افسردگی شدید دارند، معمولا رنج زنده بودن بسیار فراتر از حد تحمل آن‌ها رشد می‌کند.و فکر آدم‌ها را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهد که آن‌ها فکر می‌کنند «وضعیت دیگران بدون وجود آن‌ها بهتر خواهد بود». افسردگی هرچه باشد در بیشتر مواقع قابل درمان است. در نتیجه چشم و گوش ما باید همواره باز باشد تا اگر نشانه‌های آن را در اطرافیان خود دیدیم، به آن‌ها کمک کنیم.
معمولا در اکثر کشورها از نظر آماری تعداد زنانی که خودکشی می‌کنند از مردها بیشتر است. در اروپا زنان چهارده برابر مردان اقدام به خودکشی می‌کنند، اما تعداد خودکشی های موفق نزد مردان دو برابر است. مردان از روش‌های رادیکال‌تر مانند گلوله و دار زدن استفاده می‌کنند و زن‌ها اکثرا دارو می‌خورند. قضیه این است که خودکشی برخی از افراد، نه به علت افسردگی، نه بیماری روانی و نه حتی سوءمصرف مواد مخدر یا الکل است. در برخی از مواقع آدم‌ها در شرایط بدی هستند که به‌تنهایی نمی‌توانند از آن خارج شوند. آن‌ها ممکن است شدیدا کمک لازم داشته باشند و واقعا درخواست کمک کنند. کمکی که نمی‌دانند به چه طریق دیگری می‌توانند کسب کنند. این افراد واقعا نمی‌خواهند با خودکشی به زندگی خود پایان دهند.اما می‌خواهند با این کار خود به اطرافیان خود بفهمانند که چیزی سر جایش نیست.
وقتی فردی خودکشی می‌کند، فقط به خود آسیب نمی رساند. بلکه اطرافیان او ممکن است دچار بیماری‌های روانی شوند و یا فرزندان کسی که خودکشی کرده ممکن است.دیگر بی‌سرپرست شوند که این خود می‌تواند به آسیب‌های آینده آن‌ها و جامعه منجر شود.
توجه به اطرافیانمان مهم‌ترین کاری است که ما باید در این مورد بکنیم. اینکه آدم‌های قابل اعتمادی باشیم که دیگران بتوانند عمیق‌ترین مشکلات و درگیری‌های خود را با ما مطرح کنند. تنها در این حالت است که می‌توان به اطرافیانمان پیش از آنکه دیر شود، کمک کنیم.
در پایان هم بهتر است این نکته را بیان کنیم که اگر کسی از اطرافیان خود را دیدید که رفتارهای خطرناک دارد و فکر می‌کنید که کمک لازم دارد، با شماره ۱۲۳ که اورژانس اجتماعی برای خودکشی است تماس بگیرید تا به او کمک حرفه‌ای برسانید.
