تو لینکدین بود که دیدم 13 سپتامبر هر سال رو روز برنامه نویس نام گذاشتن و گفتم در رابطه با این موضوع چند خطی بنویسم
قبلش بگم که من مهندسی کامپیوتر خوندم و کاملا با اون فضا آشنایی دارم. حداقل چنتا پروژه هم که الان دیگه ردی از کداش تو وب باقی نمونده نوشتم
من برنامه نویس ها رو به سه دسته تقسیم می کنم
1- اونایی که کاربلدن اما از اجتماع دورن
2- اونایی که کاربلدن و با اجتماع روابط خوبی دارن
3- اونایی که نه بلدن و نه بلد نیستن و اصلا مهم نیست که با جامعه چه ارتباطی دارن. چون در هر صورت مخرب و ضد همه دارن کار می کنن
اصولا دنیای برنامه نویسا تو دسته اول با آدم های معمولی فرق داره . اونا دنیا یه جور دیگه میبینن. همش تو کداشون و تو الگوریتما غرقن و حس و حال آدم هایی که نمیفهمن کد چیه رو ندارن!
اما کار کردن باهاشون قلق خاصی داره که میشه باهاشون مسالمت آمیز کار کرد و پیشرفت کرد و به نتایج خوبی هم رسید. اگر یه برنامه نویس از این دسته دیدین، باید نازشو بکشین و تحملش کنین تا چیزی که میخواین رو بهتون بده
دسته دوم عالین! کاربلد و حرفه ای!
میدونن تو پروژه چی میخوای؟ میدونن که تو الان از پروژت چی میخوای و بهترین روش رو تو پروژه اجرا می کنن. چون این دسته از برنامه نویسا طرف مقابل رو خوب درک می کنن و خوب میشناسنش و همراه با اون کارها رو پیش میبرن. هر جام که لازم باشه بهت ایده های نابی میدن و کارتو راه میندازن.
این دسته از برنامه نویسا معمولا تا رده های بالای مدیریتی و رهبری پیش میرن . چون هر دو تا تخصص رو دارن . هم سواد کدنویسی و هم توانایی ایجاد ارتباط و تیم سازی
اما دسته سوم :( !
امیدوارم هیچوقت باهاشون مرتبط نشین ! امیدوارم هیچ پروژه ای به دستشون نرسه . چون خرابکارن و خرابکاری می کنن.
تکیه کلاماشون هم اینه: نمیشه ! اصلا قابل اجرا نیست ! پیاده سازی این برنامه خیلی زمانبره !
این نوع آدما که نمیشه اسمشون رو گذاشت کدنویس . فقط ظاهر یک کدنویس رو دارن و در واقع میشه گفت نه کامل سواد کدنویسی دارن و نه کامل بیسواد هستن . وقتی ازشون میخواین یه کاری انجام بدن ، دو تا حالت داره.
1- وقتی که بلدن انجام بدن . تو این وقتا بهشون نزدیک نشین ؛ چون خیلی مدعی هستن و در حد کدنویسای گوگل و مایکروسافت براتون سخنرانی می کنن . در آخر پروژه هم یه کد ناقص و کند و بدردنخور بهت میدن که کل پروژه رو به باد میده
2- وقتی که بلد نیستن و نمیتونن انجام بدن . تو این وقتا هم باز بهشون نزدیک نشین ؛ چون تنها چیزی که میگن همین جملاتیه که بالا گفته شد. و احتمالا به شما انگ بی سواد بودن هم بچسبونن
در صورتی که با این مدل برخورد کردین ، سریعا اون محل رو ترک کنید و سعی کنید فرد مناسب رو برای انجام پروژه تون انتخاب کنین.
با این اوصاف ، روز برنامه نویس رو به دسته اول و دسته دوم صمیمانه تبریک میگم و برای دسته سوم آرزوی علم و سواد روزافزون دارم و امیدوارم اونها هم بتونن به دسته اول و دوم تبدیل بشن تا بتونن مشکلات همه شرکت ها، سازمان ها و کسب و کار ها رو حل کنن و کارها رو با سرعت بیشتر و بهینه تر بشه در مجموعه ها انجام داد.
برنامه نویس ها آدم های زحمتکشی هستن که یه دنیای بهترو میخوان بسازن و این اصلی ترین دغدغه شون برای کدنویسیه!
با آرزوی موفقیت برای همه کدنویسا و آرزوی یه دنیای بهتر برای همه آدم های روی زمین.
"بدون ادیت و یک ضرب نوشتن"
