شاید شنیده باشید که برای ایجاد یک وب سایت به ثبت دامنه یا دامین احتیاج است. بسیاری از افراد نام دامنه را با یک وب سایت یا سرویس میزبانی وب سایت اشتباه می‌گیرند. اگر تازه کار را شروع کرده‌اید، ممکن است همه این اصطلاحات برای شما بسیار فنی به نظر برسد. اما باید به صورت دقیق بدانیم که دامنه چیست؟
در این مقاله توضیح خواهیم داد که نام دامنه چیست و چرا به دامنه نیاز داریم و دامنه‌ها چگونه کار می‌کنند. هدف این است که در درک و انتخاب دامین مناسب برای وب سایت به شما کمک شود.
البته به این موضوع نیز توجه داشته باشید که پس از ثبت دامین مناسب، به خرید هاست پرسرعت یا وی‌پی‌اس با کیفیت نیاز خواهید داشت که از این طریق می‌توانید سایت خود را در فضای اینترنت برای همه به نمایش درآورید.
نام دامنه آدرس وب سایت شماست که دیگران برای بازدید از وب سایت شما، نام آن را در نوار URL مرورگر تایپ می‌کنند. به زبان ساده، اگر وب سایت را به یک خانه در نظر بگیرید، دامین آدرس آن خواهد بود.
اینترنت شبکه‌ای عظیم از رایانه‌ها است که از طریق شبکه جهانی کابل‌ها به یک‌دیگر متصل هستند. هر رایانه در این شبکه می‌تواند با رایانه‌های دیگر ارتباط برقرار کند. برای شناسایی رایانه‌ها، به هر یک از آن‌ها یک آدرس IP اختصاص داده می‌شود. آدرس آی پی در واقع یک سری اعداد است که یک کامپیوتر خاص را در اینترنت مشخص می‌کند. به طور مثال یک آدرس IP معمولی مانند 65.115.84.1 است. اما به خاطر سپردن آدرس IP بسیار دشوار است. پس نام دامنه برای حل این مشکل اختراع شد. اگر می‌خواهید یک وب سایت را مشاهده نمایید، دیگر نیازی نیست تا تعداد رشته‌های طولانی را وارد کنید. درعوض، می‌توانید دامین را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ نموده و وب سایت بازدید کنید.
برای درک چگونگی عملکرد نام دامنه‌ها، لازم است بدانیم پس از وارد نمودن نام دامنه در مرورگر، چه اتفاقی رخ میدهد. زمانی که نام دامنه را در مرورگر وب خود وارد می‌کنید، ابتدا درخواستی به شبکه جهانی سرورها که سیستم نام دامنه (DNS) را تشکیل می‌دهند، ارسال می‌شود. سپس این سرورها سرورهای نام مرتبط با domain را جستجو می‌کنند و درخواست را به آن سرورها ارسال می‌کنند. به عنوان مثال، اگر وب سایت شما در یکی از شرکت‌های ارائه دهنده میزبانی وب باشد، اطلاعات نیم سرور (name server) آن مشابه فرم زیر خواهد بود:
ns1.iraninic.com
ns2.iraninic.com
این نیم سرورها، رایانه‌هایی هستند که توسط شرکت میزبان شما اداره می‌شوند. شرکت میزبان درخواست شما را به رایانه‌ای که وب سایت بر روی آن قرار دارد ارسال می‌کند. این رایانه وب سرور نامیده می‌شود. بر روی وب سرور نرم افزار خاصی نصب شده است (Apache و Nginx دو نرم افزار محبوب وب سرور هستند). اکنون وب سرور صفحه وب و اطلاعات مرتبط با آن را واکشی یا اصطلاحا fetch می‌نماید. سپس، این داده‌ها مجددا به مرورگر ارسال می‌شود.
یک وب سایت از فایل‌هایی مانند صفحات HTML، نرم افزار سازنده وب سایت، تصاویر و موارد دیگر ساخته شده است. اگر نام دامنه آدرس وب سایت شما باشد، میزبان وب خانه‌ای است که وب سایت شما در آن زندگی می‌کند. میزبان وب در واقع یک رایانه واقعی است که فایل‌های وب سایت بر روی آن ذخیره می‌شود. چنین رایانه‌هایی سرور نامیده می‌شوند و توسط شرکت‌های میزبانی به عنوان خدمات ارائه می‌گردند. برای ایجاد یک وب سایت، شما هم به domain و هم به میزبانی وب نیاز دارید. با این حال، مهم است که بدانید این دو سرویس‌های جداگانه ای هستند و می‌توانید آن‌ها را از دو شرکت مختلف خریداری کنید. ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که اگر سرویس میزبانی و دامنه را از دو شرکت جداگانه خریداری کردید چگونه کار خواهند کرد؟
لازم است اطلاعات نیم سرور که توسط شرکت میزبانی ارائه می‌گردد، در تنظیمات دامنه وارد کنید. اطلاعات نیم سرور مشخص می‌کند که درخواست‌های کاربر که در مورد نام دامنه شما است باید کجا ارسال شود. توصیه می‌کنیم دامین خود را از همان شرکت میزبانی هاست تهیه و دریافت کنید. زیرا به شما این امکان داده می‌شود تا به راحتی هر دوی آن‌ها را تحت یک حساب کاربری مدیریت کنید.
انواع دامنه‌های مختلف با پسوندهای متفاوت وجود دارد. محبوبترین آن‌ها .com است. گزینه‌های بسیاری مانند .org، .net، .tv، .info، .io و موارد دیگر نیز وجود دارد. با این حال همواره توصیه می‌شود از پسوند دامنه .com استفاده نمایید.
دامنه سطح بالا یا TLD پسوندهای دامنه عمومی هستند که در بالاترین سطح در سیستم دامنه ذکر شده‌اند. صدها TLD وجود دارد، اما محبوبترین آن‌ها .com، .org و .net است. سایر TLD ها کمتر شناخته شده‌اند و توصیه نمی‌شود از آن‌ها استفاده کنید. به عنوان مثال، .biz، .club، .info، .agency و موارد دیگر.
دامنه سطح بالا کد کشور یا ccTLD نام دامنه‌های خاص کشور هستند که با پسوند کد کشور مانند .uk برای انگلستان، .de برای آلمان، .in برای هند پایان می‌یابند. اکثرا برای وب سایت‌هایی استفاده می‌شوند که نیاز است مخاطبان یک کشور خاص مورد هدف قرار گیرند.
sTLD دسته‌ای از TLDها است که دارای یک حامی مالی است که یک انجمن خاص را به عنوان پسوند دامنه ارائه میدهد. به عنوان مثال، .edu برای سازمان‌های مرتبط با آموزش، .gov برای دولت ایالات متحده، .mil برای ارتش ایالات متحده و موارد دیگر.
ICANN سیستم نام دامنه‌ها را مدیریت می‌کند. که یک سازمان غیرانتفاعی است و سیاست‌هایی را برای نام دامنه ایجاد و پیاده‌سازی می‌نماید.
ICANN مجوز فروش نام دامنه‌ها را به شرکت‌هایی به نام ثبت کننده یا رجیسترر نام دامنه میدهد. این ثبت کنندگان یا رجیستررهای دامنه مجاز هستند از جانب شما نام دامنه‌ها را ثبت نمایند. ثبت نام کنندگان دامنه می‌توانند نام دامنه را بفروشند، رکوردهای آن‌ها را مدیریت نمایند، سوابق آن، تمدید نمایند و به سایر ثبت کنندگان انتقال دهند. به عنوان مالک نام دامنه، از ثبت کننده دامنه بخواهید که درخواست‌ها را به کجا ارسال کند. هم‌‌چنین مسئول تمدید دامنه خود می‌باشید.
در حال حاضر بیش از ۳۵۰ میلیون نام دامنه ثبت شده وجود دارد و هزاران نفر دیگر هر روز دامنه‌های جدیدی ثبت می‌کنند. بدان معنی است که نام‌های مناسب قبلاً ثبت شده‌اند یا به زود ثبت خواهند شد. در نتیجه افراد مایلند تا از ایده‌های جالب برای ثبت دامنه وب سایت خود استفاده کنند. در این بخش چند نکته جهت انتخاب نام دامنه وب سایت آورده شده است:
در ادامه پاسخ برخی از سوالات متداول در مورد نام دامنه وجود دارد.
یک زیر دامنه در اصل یک child domain تحت نام دامنه اصلی است. به عنوان مثال، panel.iraninic.com یک زیر دامنه برای iraninic.com است. پس از ثبت دامنه اصلی این امکان برای شما وجود دارد تا نسبت به به ایجاد زیر دامنه اقدام نمایید. زیر دامنه‌ها معمولاً توسط وب سایت‌ها برای
ایجاد سایت‌های child-sites تحت همان نام دامنه استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، یک وب سایت تجاری می‌تواند یک زیر دامنه برای وبلاگ یا فروشگاه آنلاین با نام store.example.com یا blog.example.com داشته باشد.
برخی از ثبت کنندگان دامنه به شما این امکان را می‌دهند تا ثبت دامنه خود را در هر زمان لغو کنید. اگر ثبت نام
دامنه خود را لغو کنید، ثبت همان نام دامنه برای دیگران در دسترس خواهد بود. سایر ثبت کنندگان دامنه به شما این اجازه را می‌دهند تا ثبت دامنه خود را به سادگی منقضی نمایید. در بیش‌تر موارد، هیچ‌گونه هزینه قابل برگشتی از لغو ثبت دامنه دریافت نخواهید کرد. اما، برخی از رجیستررهای دامنه دارای سیاست‌های بازپرداخت هزینه می‌باشند که می‌توانید قبل از لغو ثبت دامنه، در این مورد با آن‌ها صحبت نمایید. اگر امکان تمدید خودکار برای دامنه شما فعال نیست، پس ازاتمام مدت زمان ثبت دامنه، نام دامنه شما به سادگی منقضی می‌شود.
بله، این امکان برای شما وجود دارد. می‌توانید یک یا حتی بیش از یک نام دامنه را به سرور میزبانی سایت خود متصل نمایید. اما در این صورت، موتورهای جستجو محتوای سایت را تکراری در نظر می‌گیرند و این مورد بر رتبه‌بندی و رنکینگ جستجوی سایت تاثیر خواهد گذاشت.
بله، می‌توانید نام دامنه خود را بفروشید. نام دامنه مانند املاک و مستغلات وب است. درخواست‌ها و تقاضای زیادی برای دامنه‌های سفارشی با نام تجاری خوب وجود دارد. در واقع تجارت دامنه یک صنعت چند میلیون دلاری است. از آنجا که نام دامنه بسیار ارزان است، کارآفرینان هوشمند همیشه به دنبال ایده‌های عالی برای نام دامنه هستند.
در صورتی که تمایل به فروش دامنه خود دارید، بسیاری از وب سایت‌ها وجود دارند که می‌توانید دامنه خود را برای فروش به آن‌ها معرفی نمایید.
ICANN نیاز دارد افرادی که نام دامنه را ثبت می‌کنند یک ایمیل، آدرس فیزیکی، شماره تلفن و سایر اطلاعات شخصی را به صورت عمومی ارائه دهند. حریم خصوصی دامنه یک سرویس افزودنی جداگانه است که توسط ثبت کنندگان دامنه
به فروش می‌رسد و این امکان را به شما میدهد که به جای اطلاعات شخصی واقعی خود، اطلاعات پروکسی را نشان دهید.
بله، شما می‌توانید هر تعداد که دوست دارید نام دامنه خریداری کنید.
