توسعه فردی به فرآیندی اشاره دارد که شامل ارتقاء و بهبود مهارت‌ها، توانایی‌ها، دانش، شخصیت و انگیزه‌های یک فرد است. این فرآیند به منظور دستیابی به بالاترین پتانسیل شخصی و حرفه‌ای، ارتقاء کیفیت زندگی، بهبود روابط اجتماعی و حرکت به سمت اهداف شخصی و حرفه‌ای تعریف می‌شود.مفاهیم توسعه فردی در طول تاریخ توسط بسیاری از روش‌شناسان، روانشناسان و فیلسوفان مطرح شده است. یکی از اهمیت‌دهندگان این موضوع کارل راجرز (Carl Rogers) بود. وی، یک روانشناس و روش‌شناس آمریکایی بود که تأثیر بزرگی بر روی روانشناسی انسانی و توسعه فردی گذاشت. وی مفهوم «توسعه فردی» را در سیاق روش‌شناسی مشاوره‌ای و تحت عنوان "خودشخصی‌سازی" (Self-Actualization) مطرح کرد و به اهمیت توجه به نیازها و تمایلات شخصی در فرآیند توسعه تأکید داشت.اگرچه کارل راجرز یکی از اهم نمایندگان توسعه فردی است، اما این مفهوم توسط بسیاری دیگر از روش‌شناسان، روانشناسان و متفکران نیز تبیین شده و توسعه یافته است.
کارل راجرز (Carl Rogers)، روانشناس و روش‌شناس معروف، نظریه‌های مهمی درباره توسعه فردی و خودشخصی‌سازی ارائه داده است. نظریه‌های او به نام "رویکرد مرکزی-شخص محور" یا "رویکرد مشاوره‌ای" نیز شناخته می‌شوند. در این رویکرد، راجرز به توجه به اهمیت تجربه شخصی، پذیرش شرایط ذهنی و احترام به خود و دیگران تأکید دارد. در زیر به برخی اصول اساسی نظریه کارل راجرز در مورد توسعه فردی می‌پردازیم:
از طریق این اصول و مفاهیم، نظریه‌های کارل راجرز توسعه فردی را به عنوان یک فرآیند فعال و پویا توصیف می‌کند که باعث بهبود کیفیت زندگی، تعاملات اجتماعی مؤثرتر، و دستیابی به پتانسیل‌های شخصی و حرفه‌ای بالاتر می‌شود.
منبع : مهسار آنلاین
