من از آدمایی که زخم میزنن، نمیترسم... از اونی میترسم که زخمو میبینه و ساکته،این سکوتشه که منو اذیت میکنه...
که بیحسیش بیشتر از زخم درد داره...تاحالا تجربش کردی؟میدونی چی میگم؟اون سکوته که آدمو میشکنه، نه خنجر. چون خنجر تموم میشه، ولی بیتفاوتی موندگاره...
۰۰۰۰۰۰
داشتم به عکسات نگاه میگردم یهو محو نگات شدم..دیدی گاهس همه گذشتت جلوی چشات قدم میزنن؟دیدی مثل دیوونه ها به یه جا خیره میشی و اروم زیر لب با خودت حرف میزنی؟...
