«من اشیاء را آنگونه که به ذهنم می‌رسند نقاشی می‌کنم، نه آنگونه که آن‌ها را می‌بینم»
پابلو پیکاسو
۱. نام حقیقی پیکاسو پابلو روئیز بود
در واقع نام حقیقی او پابلو دیه‌گو خوزه فرانسیسکو دِ پائولا خوان نِپوموسه‌نو ماریا دِ لوس رِمِدیوس کیپریانو دِ لا سانتیسیما ترینیداد روئیز ایی پیکاسو* بود. این هنرمند اسپانیایی نام خانوادگی مادری خود که «پیکاسو» بود و ریشه ایتالیایی داشت را برای خود برگزید. پیکاسو در رابطه با انتخاب نام خود به جورج براسایی (George Brassaï)، هنرمند مجارستانی گفته بود: «نام پیکاسو هم غریب بود، هم طنین‌اندازتر از روئیز… اما آن چیزی که از همه بیشتر برای من در رابطه با این نام خوشایند بود بدون شک حرف S بود که دوبار تکرار می‌شد و در زبان اسپانیایی این امری غیر معمول است». پیکاسو اصالتا یک ایتالیایی بود. او اعتقاد داشت نامی که هر شخص آن را به دوش می‌کشد حائز اهمیت است. «آیا می‌توان تصور کرد که من خود را روئیز بنامم؟ پابلو روئیز؟ دیه‌گو-خوزه روئیز؟ یا خوان نِپوموسه‌نه روئیز؟»
۲. او اولین اثر نقاشی خود را در نه سالگی به اتمام رساند
در خانه پدر و مادر پیکاسو یخچال نبود، چرا که اگر بود نقاشی‌های کودکی او را با افتخار بر روی در یخچال به نمایش می‌گذاشتند. نقاشی و طراحی در خانواده پیکاسو مرسوم بود و میراثی خانوادگی به حساب می‌آمد. او آموزش طراحی و نقاشی با رنگ روغن را در سن هفت سالگی از پدر نقاش خود آموخت. پیکاسو موفق شد اولین اثر نقاشی خود را در سن نه سالگی به اتمام رساند. او در سن سیزده سالگی وارد آکادمی هنرهای زیبا در بارسلون شد؛ پدر پیکاسو به عنوان مدرس در این آکادمی فعالیت می‌کرد. او دو سال بعد و در سن پانزده سالگی آنچه را که اولین نقاشی مهم خود می‌نامید را کامل کرد.
۳. شایعات جسته و گریخته از چپ دست بودن پیکاسو
دست چپ بودن برای یک نقاش اتفاق بدی نیست. اما برخی از پیکاسو به عنوان فردی که چپ دست است اما با دست راست کار می‌کند* یاد می‌کردند. قطعا برای پیکاسو نیازی به پنهان‌کاری نبود و نادیده گرفتن پیکاسو بخاطر کیفیت آثاری که ارائه می‌داد امری غیر ممکن بود. پیکاسو یک راست دست بود، هر چند اگر چپ دست هم بود با توجه به شخصیتی که داشت باز هم به خلق آثار منحصر به فرد می‌پرداخت. *Southpaw
۴. شایعه شده بود که پیکاسو تابلوی مونالیزا، اثر داوینچی را دزدیده
در تاریخ ۲۱ نوامبر ۱۹۱۱ فردی تابلوی مونالیزا را از موزه لوور دزدید و دنیای هنر را زیر و رو کرد. زمانی که روزنامه‌های فرانسوی پیشنهاد مژدگانی برای اثر به سرقت رفته را مطرح کردند، فردی که چهار سال پیش یک مجسمه را از موزه دزدیده بود اعلام آمادگی کرد تا با مسئولین همکاری کند و اطلاعاتی را در اختیار آن‌ها قرار دهد. او به مامورین درباره مجسمه‌هایی که دزدیده بود گفت که آن‌ها را برای گیوم آپولینر (Guillaume Apollinaire) شاعر برداشته و او هم مجسمه‌ها را به پیکاسو فروخته است. پیکاسو که در آن زمان بیست و نه سال داشت به دادگاه فراخوانده شد و توضیح داد که هیچ اطلاعی از دزدی بودن مجسمه‌هایی که خریداری کرده است نداشته. در نهایت پلیس موفق نشد که ارتباطی بین پیکاسو و مونالیزای به سرقت رفته پیدا کند و او از این اتهام تبرئه شد. اما سارق اصلی وینچنزو پروجا (Vincenzo Peruggia) بود که در سال ۱۹۱۳ زمانی که قصد فروش مونالیزا به یک دلال هنری را داشت به دام افتاد. پروجا زمانی از محافظین موزه لوور بود و در نصب تابلو مونالیزا و طراحی قاب نگهدارنده اثر نیز دست داشت. او در دفاعیه خود گفت که مونالیزا را دزدیده تا آن را به خانه خود، یعنی ایتالیا بازگرداند. با این حال همچنان افرادی هستند که اعتقاد دارند ارتباطی بین پیکاسو و سرقت مونالیزا وجود داشت.
۵. پیراهن راه راه آبی پیکاسو چیزی بیش از یک پیراهن عادی بود
این پیراهن یک پیراهن از نوع برِتون-راه راه (Breton-stripes) بود. این پیراهن طراحی راه راه آبی و سفید داشت که بصورت عمودی ترسیم شده بود. این پیراهن در سال ۱۸۵۸ به عنوان لباس رسمی دریانوردان فرانسوی در بریتانی بود که از بیست و یک راه آبی تشکیل شده بود که نمایان‌گر پیروزی‌های ناپلئون بود. بر روی آستین‌ها خطی آبی و عمودی بود که تا سر آستین ادامه داشت و به منظور تشخیص بهتر دریانوردان در فواصل دور طراحی شده بود. برند کوکو شَنل (Coco Chanel) در سال ۱۹۱۷ این پیراهن‌ها را که متعلق به طبقه کارگر بود بازتولید کرد و حتی امروز هم به عنوان طرحی پرطرفدار در صنعت مُد شناخته می‌شود.
درباره ی گران‌ترین آثار نقاشی که تا به حال در حراجی‌ها به فروش رفته‌اند اینجا بخوانید
گردآوری و ترجمه: علیرضا محسنی
برای خواندن مطالب بیشتر پیرامون دنیای هنر به وبسایت www.artunity.art مراجعه کنید.
منبع: mentalfloss.com
*Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso
