یک حسین هر دو جهان را کافیست
هر چه داریم ازین، مکتب عاشورایی ست
دل اگر کرد هوس کوی حسین
در دم ار بار سفر بست، همانجا راهیست
عاشقان حضرتش، جمله سیراب شدند
چشم برخی نیز خیره، به دست ساقیست
قطره ای ار برسد مارا ز دریای کرم
سجده باید کرد، جای شکرش باقیست
شمع او می نشود خاموش، اصلا ابدا
نام او بر لب و دلها تا قیامت جاریست
فکر مکن هرگز، که حسین پایان یافت
تا جهان هست، حسین هم باقیست