بوستون شیکر وسیله‌ایه که برای مخلوط کردن نوشیدنیا با تکون دادنش استفاده میشه. وقتی یخ تو شیکر باشه، باعث میشه نوشیدنی قبل از سرو سریع‌تر خنک شه.
این مدل، متداول ترینشونه تو دنیای حرفه‌ای بارتندینگ که به شدت بادوام و سازگاره و به راحتی هم تمیز میشه. عموماً از 2 تا قوطی حلبی تشکیل شده اما به ترکیب حلب و شیشه هم بوستون شیکر میگن. خوبی جفت حلبیش اینه که فلز سرما رو دیرتر از دست میده پس نوشیدنی رو بهتر خنک میکنه و توی دستتونم نمیشکنه و اگر هم بیفته قرار نیست بشکنه. و تنها خوبی شیشه اینه که وقتی داریم تکونش میدیم وضعیت نوشیدنی رو میتونیم ببینیم.
قبل از اینکه بوستون شیکر، فرانسوی وجود داشته باشد، کوکتل شیکر تو آمریکای جنوبی اختراع شده بود. ظاهراً شیکر زمانی بوجود اومد که یه نفر (که احتمالاً صاحب مسافرخونه‌ای چیزی بوده) ایده ترکیب دوتا لیوان به ذهنش رسیده. به گفته استفان ویسکای: "اون متوجه شدش که لیوان کوچیکَ رو میشه داخل لیوان بزرگِ گذاشت، و یکمم نمایش رو باهاش قاطی کرد و تکونش داد" که نتیجه اش شد: مخلوط کردن تمیزتر و کاملتر کوکتلا.
تا قبل از این، روش مناسب برای تهیه نوشیدنیا یا کوکتلای مخلوط، جابجا کردن اونا تو دو لیوان جدا از هم بود. تکامل شیکر با تغییرات و بهبودای کوچک ادامه داشت، تا اینکه از شیکر با جنس قلع، گاهی اوقات با روکش نیکل، یا نقره استرلینگ به استیل ضد زنگ رسید.
بوستون شیکر ، شیکر 2 تیکه‌ایه که یه استوانۀ کوچکتر داخل یه استوانۀ بزرگتر میمونه. به تیکۀ کوچیکتر بوستون شیکر میکسینگ گلس یا اسمال تین (mixing glass -or- small tin) میگن و به قسمت بزرگترش لارج متال تین (large metal tin). اینم مهمه که بدونید؛ همیشه قسمت بزرگتر از جنس فلزه، اما قسمت کوچیکتر شیشه‌ای یا فلزیه. ترجیحمونم تو استفاده ازش اینه که؛ مواد و مایعات رو داخل تیکۀ کوچکتر بریزیم و قسمت بزرگتر روی اون بمونه.
به لطف نبوغ پشت بوستون شیکر، میتونیم از کیفیت نوشیدنیای مخلوطی که امروز داریم لذت ببریم. بدون اون ذهن هوشمند پشت این اختراع، از کجا معلوم، ممکن بود تا امروز نوشیدنی‌هامون رو درست مثل قدیم بین دو تا لیوان میریختیم تا مخلوطشون کنیم.
