نوشیدنیهای تیکی هرگز از مد نمیوفتن. وجه اشتراک این نوشیدنیها علاوه بر ظرفهای جذابشون، شیرین و رنگارنگ بودنشونه. نوشیدنیهای تیکی همیشه حس و حال جزایر گرمسیری رو با خودشون دارن.
نمیتونیم در مورد تیکی، بدون آوردن اسم ارنستِ ماجراجو صحبت کنیم. دهه 1930 میلادی بود که ارنست با تمام ایدههاش و شیفتگیش از فرهنگ پلینزی، بار - رستوران خودش رو با نوشیدنیهای عجیب و غریبش که با میوههای گرمسیری درست میشدن راه انداخت. اون کوکتلای عجیب غریبش رو مثل یه تعطیلات توی یه لیوان به مشتریاش میداد.
مورد توجه بودن ارنست فقط به خاطر ترکیب فوق العاده نوشیدنیهاش نیست، کنار دریا بودن بارش میتونست یچیز عادی باشه اما ارنست باعث شد همه به هوای شادی کردن همراه با نوشیدن تیکی کنار دریا، برن اونجا. که همین دلیلی شد که بتونه این فرهنگ رفتن به کنار دریا برای خوشگذرونی رو مال خودش کنه.
اینجوری هم میشه گفت که؛ نوشیدنیهای ناب ارنست، فرهنگ خاص خودشون رو هم باخودشون آوردن.
نوشیدنیهای تیکی طمع مناطق گرمسیری رو به مهمونیت میارن و میتونی از تعطیلاتت لذت ببری. تو اکثر مواقع با شنیدن کلمه تیکی مجسمههای چوبی کنده کاری شده با صورتهای خوشحال، ناراحت یا اخمو میاد تو ذهنمون. تاریخچهاش، به پلینزی باستان که نشون دهنده خدا پلینزی بود برمیگرده که بخش جدایی ناپذیر از اساطیر، فرهنگ و تاریخ اقیانوس آرام جنوبیه، که الهام بخش ارنست تو سفراش شد برای درست کردن نوشیدنی تیکی.
نوشیدنیهای تیکی همیشه شخصیت و رسپی خاصی برای بار-رستوران با خودشون میارن.
اینم منوی جذاب ارنست بود، باورتون میشه مشتریا با این منو سفارش میدادن؟