استخراج ابری مکانیزمی است که با استفاده از قدرت رایانش ابری اجاره ای و بدون نیاز به نصب و اجرای مستقیم سخت‌افزار و نرم افزارهای مرتبط برای استخراج ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین استفاده می شود. شرکت‌های ماینینگ ابری به افراد اجازه می‌دهند حساب باز کنند و از راه دور در فرآیند استخراج ارزهای دیجیتال با هزینه‌ای اساسی شرکت کنند و این امر استخراج را برای تعداد بیشتری از مردم در سراسر جهان در دسترس قرار می‌دهد. از آنجایی که این شکل از استخراج از طریق ابر انجام می شود مسائلی مانند نگهداری تجهیزات یا هزینه های مستقیم انرژی را کاهش می دهد.
ماینرهای ابری در یک استخر استخراج شرکت می‌کنند، جایی که کاربران مقدار مشخصی «قدرت هش» را خریداری می‌کنند. هر شرکت کننده به نسبت مقدار قدرت هش اجاره شده، سهمی از سود کسب می کند.
استخراج ابری از محاسبات ابری برای تولید ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاکچین استفاده می کند. Cloud Mining به طور کلی، یکی از سریع‌ترین روندهای فناوری در حال رشد است که در آن خدمات محاسباتی مانند پردازش، ظرفیت سرور، خدمات پایگاه داده، نرم‌افزار و ذخیره‌سازی فایل از طریق ابر و از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند. چنین شرکت‌هایی بر اساس مصرف هزینه می‌گیرند، درست مثل ما برای مصرف آب یا برق.
از سوی دیگر، ماینینگ ستون فقرات مدل ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین است. این فرآیندی است که طی آن تراکنش ها تأیید می شوند و به دفتر کل عمومی، معروف به زنجیره بلوکی اضافه می شوند. همچنین وسیله ای است که از طریق آن سکه های جدید آزاد می شود. ترکیبی از این دو، دنیای ماینینگ را به روی افرادی در مکان‌های دور با دانش فنی و زیرساخت‌های سخت‌افزاری کم یا بدون آن باز می‌کند.
استخراج میزبانی شده محبوب ترین شکل استخراج ابری است. در این مدل مشتری، سخت‌افزار ماینینگ واقع در تاسیسات ماینر را خریداری یا اجاره می کند. ماینر مسئول نگهداری از تجهیزات و اطمینان از عملکرد آنها است. از طریق این مدل مشتریان کنترل مستقیمی بر ارز دیجیتال خود دارند. صرفه جویی در مقیاس یک مزرعه معدن تضمین می کند که هزینه های گران مرتبط با استخراج، مانند برق و ذخیره‌سازی قابل مدیریت می باشد اما هزینه اولیه قابل توجهی در ارتباط با این نوع استخراج وجود دارد.
قدرت هش اجاره ای مدل دیگری است که در استخراج ابری استفاده می شود. در این مدل، قدرت هش یا قدرت محاسباتی مرتبط با یک ارز دیجیتال، از یک مزرعه استخراج اجاره داده می‌شود. مشتریان سهمی از سود کلی مزرعه را از استخراج ارزهای دیجیتال دریافت می کنند. بر اساس گزارش‌ها، قدرت هش اجاره‌ای یک شکل محبوب استخراج برای آلت‌کوین‌ها (یعنی ارزهای دیجیتال غیر از بیت‌کوین) است. این فرآیند مستلزم آن است که شخص باید از طریق وب سایت یک شرکت استخراج ابری حساب باز کند و موارد خاصی مانند مدت قرارداد و قدرت هش را انتخاب کند.
در حالی که استخراج ابری مزایایی مانند سرمایه گذاری کمتر در سخت‌افزار و هزینه های تکراری دارد، این فرآیند دارای معایب متعددی نیز می باشد. به عنوان مثال، کلاهبرداری های صنعتی با محبوبیت ارزهای دیجیتال به سرعت گسترش یافته است. پس از آن چشم انداز کاهش سود وجود دارد. آلت کوین ها به ویژه در برابر تقاضا آسیب پذیر هستند و کاهش قدرت هش آنها می تواند منجر به سود کمتری برای ماینرها شود. همچنین مدل‌های استخراج ابری تمرکز ارزهای دیجیتال را ترویج می دهد و در غیر اینصورت استخراج به‌صورت غیر متمرکز می باشد.
استخراج ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، چه از طریق فضای ابری یا محلی، در واقع شامل هیچ استخراجی نمی شود. این در حالیست که این فرآیند توکن‌های ارز دیجیتال جدیدی را تولید می‌کند که به ماینرها اعطا می‌شود، عملیات استخراج، هدف بسیار مهم‌تری برای حفظ امنیت دفتر کل توزیع‌شده مانند بلاکچین انجام می‌دهد. استخراج بیت کوین توسط کامپیوترهای پرقدرت انجام می شود که مسائل پیچیده ریاضی محاسباتی را حل می کنند. این مشکلات به قدری پیچیده هستند که نمی توان آنها را با دست حل کرد و به اندازه کافی پیچیده هستند و برای اینکار از رایانه های فوق‌العاده قدرتمند استفاده می کنند.
هنگامی که ماینرهای ارزهای دیجیتال بلوک جدیدی از تراکنش ها را به بلاک چین اضافه می کنند، بخشی از کار آنها تأیید صحت آن تراکنش ها است. به طور خاص استخراج‌کنندگان بیت‌کوین اطمینان حاصل می‌کنند که بیت‌کوین تکراری نمی‌شود. ماینرها از قدرت محاسباتی خود برای حل معماهای رمزنگاری استفاده می کنند که از هزینه مضاعف به صورت غیرمتمرکز جلوگیری می کند.
استخراج ابری شامل استخراج ارزهای دیجیتال از طریق اجاره یا خرید تجهیزات استخراج از یک ارائه دهنده ابر شخص ثالث است که مسئول نگهداری تجهیزات است.
مدل های محبوب برای استخراج ابری شامل استخراج میزبانی و قدرت هش اجاره ای است.
مزایای استخراج ابری این است که هزینه‌های کلی مرتبط با استخراج را کاهش می‌دهد و به سرمایه‌گذاران روزمره که ممکن است دانش فنی کافی نداشته باشند، اجازه می‌دهد تا ارزهای دیجیتال را استخراج کنند.
معایب استخراج ابری این است که این روش استخراج را، به مزارع متمرکز مربوط می کند و سود زمانی اتفاق می افتد که تقاضا زیاد باشد.
