ماینینگ (Mining) یا همان استخراج در زمینه فناوری بلاکچین عبارتند از؛ فرآیند افزودن تراکنشها به استخرکل توزیع عمومی تراکنشهای موجود، معروف به زنجیره بلوکی است. اگرچه سایر فناوری های موجود در صنعت بلاکچین از سیستم استخراج بهره می برند، اما این اصطلاح بیشتر به دلیل ارتباط آن با بیت کوین شناخته می شود. در واقع ماینینگ بیت کوین به افرادی که عملیات استخراج را انجام می دهند بیت کوین پاداش می دهد.
به عبارتی دیگر استخراج بیت کوین فرآیندی است که طی آن بیت کوین های جدید وارد گردش می شود. همچنین این روشی است که شبکه، تراکنشهای جدید را تأیید میکند و جزء حیاتی نگهداری و توسعه محیط کل بلاکچین است. این کار با استفاده از سختافزار پیچیده ای انجام می شود که یک مسئله ریاضی محاسباتی بسیار پیچیده را حل می کند. این سختافزار که به دستگاه ماینینگ معروف است به یک رایانه متصل میشود و اولین رایانه ای که راه حل مسئله را پیدا می کند، بلوک بعدی بیت کوین را دریافت می کند و روند دوباره شروع می شود و با تکرار این روند استخراج کنندگان پاداش دریافت می کنند. استخراج ارزهای دیجیتال پر زحمت، پرهزینه و تنها به صورت کلی سودآور است. با این وجود، ماینینگ برای بسیاری از سرمایهگذاران علاقهمند به ارزهای دیجیتال جذابیت خاصی دارد، زیرا ماینرها برای کار خود با توکن پاداش دریافت میکنند.
پاداش بیتکوینی که استخراجکنندگان دریافت میکنند انگیزهای است که آنها را تشویق میکند تا در عملیات استخراج مشارکت کنند. از آنجایی که بسیاری از کاربران در سراسر جهان این مسئولیت ها را عهده دار میباشند، بیت کوین را به یک ارز دیجیتال «غیرمتمرکز» تبدیل کرده است و همچنیین ارز دیجیتالی است که برای نظارت بر مقررات خود به هیچ مرجع مرکزی مانند بانک مرکزی یا دولتی متکی نیست.
استخراج بلاکچین استعاره ای از کار محاسباتی است که نودها در شبکه به امید کسب توکن های جدید انجام می دهند. در واقع ماینرها اساساً برای کار خود به عنوان حسابرس دستمزد دریافت می کنند. آنها کار تایید درستی تراکنش های بیت کوین را انجام می دهند. این کنوانسیون برای در امنیت نگه داشتن حساب کاربران بیت کوین ایجاد شده و توسط بنیانگذار بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو طراحی شده است. ماینرها با تأیید تراکنش ها، به جلوگیری از «مشکل خرج مضاعف» کمک می کنند. دو بار خرج کردن سناریویی است که در آن صاحب بیت کوین به طور غیرقانونی یک بیت کوین را دو بار خرج می کند. اما در ارز فیزیکی یا همان پول کاغذی این مشکل وجود ندارد بعنوان مثال، وقتی اسکناس ۲۰ دلاری را برای خرید یک شلوار به فروشنده پرداخت می کنید، دیگر آن را ندارید، بنابراین هیچ خطری وجود ندارد که بتوانید از همان اسکناس ۲۰ دلاری برای خرید بلیت سینما استفاده کنید. اگرچه این با پول نقد تقلبی امکانپذیر است، اما دقیقاً مشابه دوبار خرج کردن یک دلار نیست. با این حال، در مورد ارز دیجیتال، “این خطر وجود دارد که دارنده بتواند یک کپی از توکن دیجیتال تهیه کند و آن را با حفظ اصل آن برای یک تاجر یا طرف دیگر ارسال کند.
فرض کنید شما یک اسکناس ۲۰ دلاری قانونی و یک ۲۰ دلاری تقلبی داشتید. اگر بخواهید هم اسکناس واقعی و هم اسکناس جعلی را پرداخت کنید، کسی که زحمت نگاه کردن به شماره سریال هر دو اسکناس را به خود بدهد می بیند که آنها یک شماره هستند و بنابراین یکی از آنها باید نادرست باشد. کاری که یک ماینر بلاکچین انجام می دهد مشابه آن است. آنها تراکنش ها را بررسی می کنند تا مطمئن شوند که کاربران به طور نامشروع سعی نکرده اند یک بیت کوین را دو بار خرج کنند.
تنها ۱ مگابایت داده تراکنش، می تواند در یک بلوک بیت کوین جا شود. محدودیت ۱ مگابایتی توسط ساتوشی ناکاموتو تعیین شده است، و این موضوع بحث برانگیز شده است زیرا برخی از ماینرها معتقدند اندازه بلوک باید افزایش یابد تا داده های بیشتری را در خود جای دهد، که در واقع به این معنی است که شبکه بیت کوین می تواند تراکنش ها را با سرعت بیشتری پردازش و تأیید کند.
استخراج علاوه بر پوشش جیب ماینرها و حمایت از اکوسیستم بیت کوین، هدف حیاتی دیگری نیز دارد. ماین کردن تنها راه برای عرضه ارزهای دیجیتال جدید در گردش است. به عبارت دیگر، ماینرها اساساً در حال ضرب کردن یا همان تولید ارز جدید هستند. جدای از کوین هایی که از طریق تولید بلوک ضرب میشوند (اولین بلوک، که بنیانگذار ساتوشی ناکاموتو ایجاد کرد)، تمام بیتکوینها به دلیل وجود استخراجکنندگان به وجود آمدند. در غیاب ماینرها، بیت کوین به عنوان یک شبکه همچنان وجود دارد و قابل استفاده است، اما هرگز بیت کوین اضافی وجود نخواهد داشت. با این حال، از آنجایی که نرخ هش بیت کوین استخراج شده در طول زمان کاهش می یابد، بیت کوین نهایی تا حدود سال ۲۱۴۰ در گردش نخواهد بود. این بدان معنا نیست که تراکنش ها تایید نمی شوند. ماینرها به راستیآزمایی تراکنشها ادامه خواهند داد و به منظور حفظ یکپارچگی شبکه بیتکوین، هزینههایی برای انجام این کار پرداخت خواهد شد.
برای کسب بیت کوین های جدید، باید اولین ماینری باشید که به پاسخ صحیح یا نزدیک ترین پاسخ به یک مشکل عددی می رسد. این فرآیند به عنوان اثبات کار (PoW) نیز شناخته می شود. برای شروع استخراج، نیازمند شروع فعالیت اثبات کار برای یافتن پاسخ معما است. واقعا هیچ معادله یا محاسبه پیشرفته ریاضی دخیل نیست. شاید شنیده باشید که ماینرها در حال حل مسائل دشوار ریاضی هستند، این درست است اما نه به این دلیل که خود ریاضی سخت است. کاری که آنها در واقع انجام می دهند این است که اولین ماینری باشند که یک عدد هگزا دسیمال ۶۴ رقمی (“هش”) که کمتر یا مساوی با هش هدف است را ارائه کند. این اساسا حدس و گمان است.
پاداش استخراج بیت کوین تقریباً هر چهار سال به نصف کاهش می یابد. زمانی که بیت کوین برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ استخراج شد، استخراج یک بلوک ۵۰ بیت کوین برای شما به همراه داشت. در سال ۲۰۱۲، این میزان به ۲۵ بیت کوین کاهش یافت. تا سال ۲۰۱۶، این مقدار دوباره به نصف کاهش یافت و به ۱۲.۵ بیت کوین رسید. در ۱۱ می ۲۰۲۰، پاداش دوباره به نصف کاهش یافت و به ۶.۲۵ BTC رسید.
استخراجکنندهای که راهحلی برای معما پیدا میکند ابتدا جوایز استخراج را دریافت میکند و احتمال اینکه یک شرکتکننده آن راهحل را کشف کند برابر با نسبت کل قدرت استخراج در شبکه است.
شرکتکنندگانی که درصد کمی از قدرت ماینینگ را دارند، شانس بسیار کمی برای کشف بلوک بعدی دارند. به عنوان مثال، یک کارت ماینینگ که می توان آن را با چند صد دلار خریداری کرد، کمتر از ۰.۰۰۱ درصد از قدرت استخراج شبکه را نشان می دهد. با چنین شانس کوچکی برای یافتن بلوک بعدی، ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا آن ماینر یک بلوک را پیدا کند و ماینر ممکن است هرگز سرمایه خود را پس نگیرد. پاسخ این مشکل ماینینگ استخرها است.
استخرهای ماینینگ توسط اشخاص ثالث اداره می شود و گروه هایی از ماینرها با کار کردن با یکدیگر در یک استخر و به اشتراک گذاری پرداخت ها بین همه شرکت کنندگان گرد هم جمع می شوند. ماینرها می توانند جریان ثابت بیت کوین را از روزی که ماینرهای خود را فعال می کنند، دریافت کنند.
خطرات استخراج اغلب مالی و نظارتی است. همانطور که قبلا ذکر شد، استخراج بیت کوین و به طور کلی ماینینگ ریسک مالی را در پی دارد، زیرا می توان تمام تلاش خود را برای خرید تجهیزات استخراج به ارزش صدها میلیون تومان انجام ولی سرمایه گذاری شما بازدهی نداشته باشد. اما این خطر را می توان با پیوستن به استخرهای استخراج کاهش داد. اگر به فکر استخراج معدن هستید و در منطقه ای زندگی می کنید که ممنوع است، باید تجدید نظر کنید. همچنین ممکن است ایده خوبی باشد که قبل از سرمایه گذاری در خرید تجهیزات ماینینگ در مورد قانون و مقررات کلی کشور خود نسبت به قانونی بودن ماینینگ ارزهای دیجیتال تحقیق کنید.
یکی از ریسکهای بالقوه دیگر ناشی از رشد استخراج بیتکوین (و سایر سیستمهای PoW) افزایش مصرف انرژی مورد نیاز سیستمهای رایانهای است که الگوریتمهای استخراج را اجرا میکنند. در نتیجه، نگرانی هایی در مورد تأثیرات مخرب زیست محیطی استخراج بیت کوین وجود دارد.
از آنجایی که آنها کاملاً رکوردهای دیجیتالی هستند، خطر کپی کردن، جعل یا دوبار خرج کردن یک سکه بیش از یک بار وجود دارد. ماینینگ این مشکلات را حل میکند و تلاش برای انجام یکی از کارهای بالا یا «هک کردن» شبکه را بسیار پرهزینه و نیازمند منابع میکند.
ماینینگ علاوه بر معرفی بیت کوین جدید به گردش، نقش مهمی در تایید و اعتبارسنجی تراکنش های جدید در بلاکچین بیت کوین ایفا می کند. این مهم است زیرا هیچ مرجع مرکزی مانند بانک، دادگاه، دولت یا هر چیز دیگری وجود ندارد که تعیین کند کدام تراکنش معتبر است و کدام یک معتبر نیست. در نتیجه، فرآیند استخراج از طریق اثبات کار (PoW) به یک اجماع غیرمتمرکز دست می یابد.
در روزهای اولیه پیدایش بیت کوین، هر کسی می توانست به سادگی بیت کوین را در کامپیوتر یا لپ تاپ خود اجرا یا ماین کند. اما با بزرگتر شدن شبکه و علاقه بیشتر افراد به استخراج، الگوریتم استخراج دشوارتر شد. این به این دلیل است که کد بیت کوین به طور متوسط هر ۱۰ دقیقه یک بلاک جدید را هدف قرار میداد. اگر ماینرهای بیشتری درگیر شوند، احتمال اینکه کسی هش مناسب را سریعتر حل کند افزایش می یابد و بنابراین دشواری برای بازیابی آن ۱۰ دقیقه افزایش می یابد. حالا تصور کنید هزاران یا حتی میلیون ها بار بیشتر از این قدرت استخراج به شبکه بپیوندد. بالطبع این تعداد زیاد از ماینرهای جدید انرژی برق بیشتری مصرف میکنند.
قانونی بودن استخراج بیت کوین کاملاً به موقعیت جغرافیایی شما بستگی دارد. مفهوم بیت کوین می تواند تسلط ارزهای فیات و کنترل دولت بر بازارهای مالی را تهدید کند. به همین دلیل بیت کوین در مکان های خاصی کاملا غیرقانونی است.