کاربرد بلاکچین در کپی رایت یکی دیگر از سری کاربردهای بلاکچین است. یک فناوری غیرمتمرکز است که برای محافظت از امنیت و حریم خصوصی تراکنش‌های آنلاین استفاده می‌شود و بیشتر با ارزهای رمزنگاری شده مثل بیت‌کوین در ارتباط است. با این وجود، می‌توان آن را برای انواع مبادلات دیجیتال اعمال کرد. در این مقاله قصد داریم شما را با کاربرد بلاکچین در کپی رایت آشنا کنیم. با استفاده از قانون کپی رایت بین‌المللی به عنوان چارچوب مرجع برای تجزیه و تحلیل، رابطه فناوری بلاکچین با حق چاپ را بررسی و تشریح می‌‌کنیم.
در حوزه کپی رایت، عناصر مختلفی با نشانه‌های رمزنگاری مشخص می‌شوند: آثار، ابرداده مالکیت، شرایط مجوز و پاداش. با این ویژگی‌ها، به نظر می‌رسد، DLTهای یک پلتفرم غیرمتمرکز برای ایجاد و نگهداری ثبت آثار ارائه می‌شوند. قراردادهای هوشمند با تکیه بر ثبت چنین عناصر نشانه‌گذاری شده، بسیاری از تراکنش‌های مرتبط با حق نسخه برداری را اتومات و استاندارد می‌کنند. علیرغم مراحل اولیه استفاده از فناوری بلاکچین برای کالاها و خدمات حق چاپ، استقرار برنامه‌های کاربردی در این حوزه، به ویژه در بخش موسیقی آنلاین، پررونق است.
در این چارچوب کلی، ما توجه ویژه‌ای به قوانینی داریم که ممکن است بر عملکرد و توسعه زنجیره‌های بلوکی تاثیر بگذارد. اینها شامل حمایت‌های قانونی ارائه شده برای اقدامات حفاظتی فناورانه (TPMs) و اطلاعات مدیریت حقوق (RMI) است که به طور مشترک به عنوان مدیریت حقوق دیجیتال (DRM) شناخته می‌شود.
اولین مورد به فناوری‌هایی اشاره دارد که اعمالی را که می‌توان در رابطه با یک کپی از آن انجام داد، محدود می‌کند. یک اثر (مثلاً با جلوگیری از تولید آن). مورد دوم به اطلاعات الکترونیکی پیوست شده به یک اثر مربوط می‌شود، برای مثال در مورد مالکیت و شرایط استفاده. RMI یا ابرداده‌های مشابه اغلب توسط سازمان‌های مدیریت جمعی (CMOs)، توسط نهادهایی که ثبت آثار را به عهده دارند (مثل اداره حق نسخه‌برداری ایالات متحده)، یا سایر سازمان‌های ثبت رسمی/معتبر نگهداری می‌شوند.
در جایی که تحلیل ما توجیه می‌شود، مقاله فراتر از حقوق بین‌الملل است و با انعکاس تاثیر دو نظام حقوقی اصلی با سنت‌های متمایز در این فضا، یعنی سنت حقوق مدنی و حقوق مؤلف، وارد حوزه مقایسه‌ای می‌شود.
بیت‌کوین از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) برای پیگیری عرضه و جریان توکن‌های مجازی یک ابزار مالی به صورت غیرمتمرکز، بدون واسطه و با ایمنی بالا استفاده می‌کند. در بالای وایت پیپر بیت‌کوین آمده است: «یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا». حتی اگر بیت‌کوین نتواند خود را به عنوان یک ارز اصلی با ثبات تثبیت کند؛ طراحی فناوری زیربنایی آن به افراد این امکان را می‌دهد تا به صورت ناشناس، ارزهای دیجیتال را با یکدیگر به روشی امن و مطمئن، بدون متکی واسطه‌های مورد اعتماد سنتی، مثل بانک‌ها، مبادله کنند.
DLTهای نسل دوم ممکن است، در حوزه حق چاپ نقش داشته باشند. DLTها از نسخه‌های پیشرفته فناوری بیت‌کوین برای ذخیره تراکنش‌های انواع توکن‌ها، از جمله نام دامنه، سوابق هویتی (مثل گواهینامه رانندگی)، اسناد مالکیت، سوابق عمومی، پرداخت‌های رفاهی و بیمه‌ای، حساب‌های بانکی و تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.
فناوری‌های بلاکچین از این نوع می‌توانند، نرم‌افزارهای اجرایی را نیز ذخیره کنند. این کد، گره‌های شبکه را توانا می‌کند تا با داده‌های ذخیره‌شده در بلاکچین تعامل داشته باشند و در صورت رعایت برخی شرایط، به‌طور مستقل عمل کنند. چنین کدی چیزی را تشکیل می‌دهد که امروزه به عنوان قرارداد هوشمند شناخته می‌شود.
مقاله بلاکچین چیست؟ را مطالعه نمایید.
کپی رایت نوعی از مالکیت معنوی است که به محض این‌که نویسنده اثر حق تالیف آثار اصلی را بخواهد، اعمال می‌شود و کسی حق استفاده از آن را ندارد. در قانون کپی رایت، انواع مختلفی از آثار وجود دارد، از جمله نقاشی، عکس، تصویرسازی، آهنگسازی، ضبط صدا، برنامه‌های کامپیوتری، کتاب، شعر، پست وبلاگ، فیلم، آثار معماری، نمایشنامه و…
آثار زمانی منحصر به فرد هستند که به طور مستقل توسط یک نویسنده انسانی خلق شده و دارای حداقل درجه خلاقیت هستند. ایجاد مستقل یعنی که شما خودتان آن را بدون کپی ایجاد کنید. برای خلاق بودن، یک اثر باید “جرقه” و “مقدار” خلاقیت وجود داشته باشد. اما مواردی هستند که خلاقانه نیستند، مثل: عنوان، نام، عبارات کوتاه و شعار. نمادها یا طرح‌های آشنا؛ تغییرات صرفا تزئینات چاپی، حروف یا رنگ آمیزی و فقط فهرستی از مواد یا محتویات. این نکته را به یاد داشته باشید که حق چاپ از بیان محافظت می‌کند و هرگز از ایده‌ها، رویه‌ها، روش‌ها، سیستم‌ها، فرآیندها، مفاهیم، اصول یا اکتشافات محافظت نمی‌کند.
همه صاحب حق چاپ هستند. هنگامی که یک اثر اصلی ایجاد می‌کنید و آن را طراحی می‌کنید، مثل گرفتن یک عکس، نوشتن شعر یا وبلاگ، یا ضبط یک آهنگ جدید، شما نویسنده و صاحب آن هستید. شرکت‌ها، سازمان‌ها و افراد دیگر به غیر از خالق اثر نیز می‌توانند صاحب حق نسخه‌برداری آن اثر باشند.
قانون کپی رایت، مالکیت را از طریق سازوکار «آثار ساخته شده برای اجاره» مجاز می‌کند و مقرر می‌شود، آثار ایجاد شده توسط یک کارمند در محدوده شغلی متعلق به کارفرما است. یکی دیگر از کاربرد بلاکچین در کپی رایت، مالکیت کپی رایت از طریق قراردادهایی مثل واگذاری یا سایر انواع انتقال مانند وصیت نامه نیز می‌شود.
خطر آسیب مالی برای سازندگان محتوای اصلی به سرعت در حال افزایش است؛ چون فناوری، بازارهای تجاری جدید را باز می‌کند و فرصت‌های جدیدی برای استفاده غیرقانونی از محتوا ایجاد می‌کند. خطر آسیب مالی برای سازندگان محتوای اصلی به سرعت در حال افزایش است؛ چون فناوری بازارهای تجاری جدید را باز می‌کند و فرصت‌های جدیدی برای استفاده غیرقانونی از محتوا ایجاد می‌شود.
از دست دادن درآمد ناشی از آن یک مشکل بزرگ در تمام سطوح کسب و کار است. چه در حال شروع سفر خود به عنوان یک خالق محتوا یا یک هنرمند برتر جهانی باشید. به عنوان خالق هر نوع مفهوم یا طرح اصلی، بدون شک نگران خطر جعل، سرقت یا سرقت ادبی خواهید بود.
کپی رایت حقی است که برای پدیدآورندگان آثار اصیل ملموس مثل موسیقی، هنر یا ادبیات قائل می‌شود؛ در حالی که مالکیت معنوی به ویژگی ذهن شما مثل ایده، اختراع یا دانش اختصاصی اشاره دارد.
قانون کپی رایت در سرتاسر جهان وجود دارد و برای این‌که بفهمید چگونه حق نشر اثر خود را رایگان کنید، مهم است که تمایز بین حق چاپ و اثبات مالکیت را درک کنید.
برای محافظت از اثر خود و کپی رایت آن، تنها چیزی که لازم است؛ ایجاد و تعمیر اثر خود است. مثلا؛ یک آهنگساز یک قطعه موسیقی می‌نویسد و می‌سازد. موسیقی را روی هارد دیسک ضبط می‌کند (تثبیت). بنابراین فرآیند مورد نیاز برای به دست آوردن حفاظت از حق چاپ را تکمیل می‌کند. این فرآیند اتفاقی است که باعث می‌شود حق چاپ به صاحب اثر برسد.
قرار دادن یک اعلان بر روی همه نسخه‌های توزیع شده عمومی از آثار شما که به همه کاربران اطلاع می‌دهد که محصول توسط شما ایجاد شده است و حق نسخه‌برداری آن اثر متعلق به شماست، اعلامیه حق نسخه‌برداری نامیده می‌شود.
به دست آوردن مدرک مستقل مبنی بر این‌که شما بدون شک تنها خالق و صاحب حق نسخه‌برداری اثر هستید، به عنوان مدرک مالکیت شناخته می‌شود. این امکان دارد برای نتیجه موفقیت آمیز هرگونه ادعای نقض حق نسخه‌برداری در آینده حیاتی باشد.
قوانین کپی رایت در سرتاسر جهان برای محافظت از پدیدآورندگان در برابر تهدید سرقت و سرقت ادبی وجود دارد، اما آیا این قوانین کافی هستند و آیا شما هر کاری که می‌توانید برای محافظت از آثار خود انجام می‌دهید؟ قانون کپی رایت حکم می‌کند که ساخته شما به طور خودکار در طول و پس از تکمیل آن محافظت می‌شود. این یعنی که هرچه سریع‌تر می‌توانید، عکس بگیرید یا در تمام مدت زمانی که برای نوشتن کتاب لازم است، قانون حق چاپ برای محافظت از شما وجود دارد.
وقتی که به شکل ملموس ثابت شود، هر یک از آثار زیر از حق چاپ محافظت می‌شود:
ادبیات: از جمله کتاب، مقاله، مقاله، راهنما، سخنرانی، کتابچه راهنمای آموزشی، برنامه‌های کامپیوتری
صدا: موسیقی، آهنگ، متن، روایت
درام: آثار تئاتر، اپرا، فیلمنامه
هنر: مجسمه‌ها، طراحی‌ها، نقاشی‌ها، عکس‌ها، ملیله‌ها، جواهرات
فیلم: فیلم، آگهی‌های بازرگانی، وبلاگ، پخش زنده، انیمیشن
البته این فهرست جامعی نیست و حق چاپ در سایر حوزه‌ها نیز وجود دارد.
در حالی که فهرست مواردی که می‌توانند دارای حق چاپ باشند، بسیار زیاد است؛ اما موارد زیر دارای حق چاپ نیستند:
نام‌های شخصی یا تجاری – ایده‌ها – محصولات و فرآیندها – اعلامیه حق چاپ
اعلامیه حق چاپ دارای سه عامل است. نماد حق چاپ ©، سال انتشار و نام مالک. وقتی که اثر به این شکل برچسب زده شد، متوجه می‌شوید که شما خالق و مالک آن هستید.
حق نشر فرآیندی است که از طریق آن می‌توانید، اظهار کنید که اثری که ایجاد کرده‌اید متعلق به شماست؛ این به شما این حق را می‌دهد که آن اثر را منتشر، توزیع، کپی یا اجرا کنید. با این وجود، وقتی که کار شما در مالکیت عمومی قرار گرفت؛ در برابر سرقت ادبی و سرقت توسط اشخاص ثالث آسیب‌پذیر می‌شود. نقض حق نسخه برداری زمانی است که بدون اجازه شما به عنوان مالک حق نسخه برداری، بخش بزرگی یا تمام اثر شما توسط دیگری استفاده می‌شود.
در بسیاری از کشورها، امکان ثبت اثر شما در یک اداره کپی رایت یا آژانس دولتی وجود ندارد و در مواردی که فرآیند ثبت وجود دارد، برای به دست آوردن حمایت از حق چاپ الزامی نیست.
برای ثبت نقض حق چاپ و دفاع با موفقیت از ادعای خود، باید بتوانید ثابت کنید که اثر توسط شما ایجاد شده است و تاریخ آن ایجاد شده است. این مسئله سخت‌تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید. داده‌ها را می‌توان با سهولت فزاینده خراب و دستکاری کرد؛ چون هک کردن رایج‌تر می‌شود که منجر به اقدامات امنیتی پیچیده‌تر و گران‌تر می‌شود.
چندین راه متداول و در عین حال ناکارآمد وجود دارد که سازندگان اغلب سعی می‌کنند، مالکیت خود را بر اثر با موفقیت محدود یا بدون موفقیت ثابت کنند. حق نسخه‌برداری The Poor Man’s Process است که طی آن خالق یک نسخه فیزیکی از اثر را در پاکت مهر و موم می‌کند و برای خود پست می‌کند. این تلاش ابتدایی برای اثبات مالکیت و تاریخ ایجاد، به دلیل سهولت دستکاری و تغییر شواهد، به طور شگفت‌انگیزی به عنوان یک روش موثر شناخته نمی‌شود.
فرآیند فکری مشابهی در روش استفاده از مهر زمان/تاریخ روی یک فایل رایانه‌ای برای تائید تاریخ ایجاد می‌شود که جزئیات الکترونیکی آن قابل تغییر است. راه دیگری که سازندگان تلاش می‌کنند تا اثبات مالکیت و تاریخ ایجاد را تائید کنند، این است که اثر را برای خود یا یکی از دوستان ایمیل کنند؛ باز هم این یک روش غیرقابل اعتماد است.
به دست آوردن اثبات مالکیت با ثبت حق چاپ می‌تواند، یک فرآیند پیچیده و گران قیمت باشد. به خصوص زمانی که چندین اثر وجود دارد که نیاز به محافظت دارند. علاوه بر این، نمونه‌هایی از شرکت‌های ثبت آنلاین تقلبی و بیاثر وجود دارد که برای پولی که پرداخت کرده‌اید، مدرک معتبری برای شما ارائه نمی‌کنند.
سخت‌ترین جنبه هر فرآیند کپی رایت، اثبات مالکیت است؛ اما lifeHash چه می‌کند؟ LifeHash پیچیدگی‌های فرآیند کپی رایت را با شروع از مهم‌ترین جنبه ساده می‌کند و مالکیت دیجیتال شما را اثبات می‌کند. راه حل LifeHash از طریق برنامه تلفن همراه، افزونه‌ها و مرورگر وب در دسترس است. پس از نصب، تمام خلاقیت‌ها و تعاملات دیجیتالی شما به طور خودکار به نمایه شما متصل می‌شوند و به طور غیرقابل تغییر به زنجیره بلوکی متصل می‌شوند. آن تعاملات یا خلاقیت‌ها ممکن است؛ فیلم‌ها، اسناد، هنر، موسیقی، شعر، کتاب، فیلمنامه و یا فهرست بی‌پایان باشد.
نه تنها LifeHash می‌تواند حق نسخه برداری دیجیتال شما را در زمان ایجاد به طور کامل ایمن کند، بلکه این پلتفرم به شما کمک می‌کند، تا مطالب برجسته‌ای را که هنوز ایمن نکرده‌اید، مثل قبل ایمن کنید. اپلیکیشن موبایل lifeHash برای دانلود و استفاده رایگان است. کاربران Freemium نسخه محدودی از برنامه را دریافت می‌کنند که به کاربر معمولی عملکرد کافی برای ایمن کردن مهم‌ترین ساخته‌های شما را ارائه می‌دهد.
هر کسی که چیزی را ایجاد می‌کند؛ می‌تواند دارای حق چاپ نیز باشد و صاحب آن حق چاپ شود. اگر می‌خواهید از همه حقوق خلاقانه‌تان، در منبع و به‌طور خودکار محافظت کنید، LifeHash ساده‌ترین و ارزان‌ترین راه‌حل برای افراد، فریلنسرها، مشاغل کوچک و شرکت‌ها است. راه حلی مثل LifeHash استفاده از فناوری بلاکچین است. این می‌تواند چندین مزیت واضح را در هنگام اثبات مالکیت چیزی ارائه دهد. در ادامه به چند نوع از اینها می‌پردازیم:
اول از همه، داده‌های بلاکچین تغییرناپذیر هستند. این یعنی که در مرحله بعد توسط کسی نمی‌توان آن را تغییر داد. این آن را برای چیزی مثل اثبات مالکیت ایده‌آل می‌کند؛ چون احتمال سوء تفاهم و تقلب را کاهش می‌دهد.
تمام داده‌های یک بلاکچین متعلق به فردی است که آن را ارسال کرده است. این یعنی شما می‌توانید به جای تکیه بر شخص ثالث، مدرک مالکیت خود را کنترل کنید.
بلاکچین یک سیستم بسیار باز است. همه حرکات در یک بلاکچین عمومی هستند و هر کسی که می‌داند به کجا نگاه کند، می‌تواند آن را مشاهده کند. در حالی که می‌توانیم برخی از مجوزها را از طریق راه‌حل خود مدیریت کنیم؛ این روشی فوق‌العاده شفاف برای اثبات داده‌ها ایجاد می‌کند. اختلافات در مورد منشا داده‌های مالکیت، برای مثال، یک خانه یا یک اتومبیل، چیزی از گذشته است.
با یک راه حل بلاکچین شخصی مثل LifeHash، شما قادر خواهید بود حوادث را در زمان واقعی گزارش کنید و با گرفتن عکس و ثبت گزارش، هرگونه داده مرتبط را در بلاکچین ثبت کنید. LifeHash.com این کار را با استفاده از زیرساخت بلاکچین‌های عمومی مثل بیت‌کوین برای ذخیره و مدیریت سند مالکیت شما انجام می‌دهد.
روش‌های مبتنی بر حق چاپ فراتر از تشخیص تغییر کرده‌اند: از یک مدل درآمدزایی مبتنی بر کمبود و انحصار، به یک مدل مبتنی بر دسترسی همه چیز که می‌توانید بخورید. از یک مدل انتشار یک به چند که توسط افراد حرفه‌ای، مثل ناشران و تولیدکنندگان، مدیریت می‌شود، تا زیرساخت‌های بدون فیلتر چند به چند که در آن پلتفرم‌های اینترنتی بزرگ با حداکثر کردن دسترسی به «محتوا» درآمد ایجاد می‌کنند.
اگر اصطکاک وجود داشته باشد، بین یک فناوری خاص و حق چاپ نیست. در نهایت، آگاه باشید که کاربرد بلاکچین در کپی رایت یکی از مهم‌ترین کاربردها در صنعت کپی رایت و بلاکچین است که با ثبت حق نشر و کپی رایت یکی از مهم‌ترین کاربرد بلاکچین در کپی رایت محسوب می‌شود.
منبع :
