همان طور که گفته شد، مشکلی که استاندارد ERC-20 داشت، این است که توکن های ERC-20 را می توان به آدرس هایی که از ERC-20 حمایت نمی کنند، نیز ارسال کرد. این روش موجب از دست رفتن تعداد بسیاری از توکن ها می شود. این نکته را در نظر داشته باشید که تمام قراردادهای هوشمند اتریوم، از استاندارد ERC-20 حمایت نمی کند. البته این مشکل نیز وجود دارد که چنین مکانیزم بازدارنده، برای جلوگیری کاربران از ارسال توکن های ERC-20 به این نوع از آدرس ها وجود ندارد. پس شبکه تراکنش را تایید کرده و توکن ها به آدرس مورد نظر ارسال خواهد شد اما از آنجایی که براساس استاندارد نیست، به صورت مداوم مسدود می شود.
از دیگر استاندارد اتریوم که در سال 2017 معرفی و تایید شد، استاندارد ERC-621 بوده که در واقع توسعه ای بر روی استاندارد ERC-20 است. در استاندارد ERC-20، می توان میزان کل توکن های در حال گردش را تغییر داد. در استاندارد ERC-20 تنها یکبار عرضه توکن امکان پذیر است.