ارز دیجیتالی نئو (NEO) که در سال ۲۰۱۴ توسعه یافت در ابتدا با نام Antshares در حال فعالیت بود. با این حال، توسعه دهندگان تصمیم گرفتند تا دست به تغییر برند بزنند و اسم این ارز دیجیتالی را به NEO تغییر دهند. در واقع معنای اصلی NEO در زبان یونانی نوآوری، تازگی و جدید بودن است و در واقع نیت اصلی توسعه دهندگان برای تغییر به این اسم هم همین بوده است که نوآوری جدیدی را به حوزه بلاک‌چین اضافه کنند.
نئو اولین ارز دیجیتالی کشور چین است و یکی از ارزهایی است که آینده بسیار خوبی برای آن پیش‌بینی شده است. از جمله لقب‌های این کوین می‌توان به لقب‌های «قاتل اتریوم» و «اتریوم چینی» هم اشاره کرد. اتریوم یکی از ارزهای قابل اعتماد و غیر متمرکز است که کاربردهای گسترده و بدون محدودیتی در معاملات تجاری که از طریق قراردادهای هوشمند انجام می شود، دارد.
با استفاده از اتریوم می‌توانید خانه خود را به صورت هوشمند به فروش برسانید، یا کالاها و خدمات مختلفی را به وسیله اتریوم خریداری کنید یا با تکیه بر اتریوم، ICO خود را ایجاد و به فروش برسانید. نئو به دنبال ایجاد یک ارز مجازی مشابه با اتریوم است که به صورت بالقوه و بالفعل تمامی امکانات اتریوم را در برمی‌گیرد، با این‌حال ویژگی‌های جدید دیگری که در اتریوم اعمال نشده است را نیز خواهد داشت. پلتفرم نئو همانند اتریوم، به صورت غیرمتمرکز و بر اساس تکنولوژی بلاک‌چین است.
یکی از ویژگی‌های نئو، این است که بیش از یک ارز در سیستم و شبکه معاملاتی خود را در برمی‌گیرد. دومین ارز در شبکه نئو همانا گَس (GAS) است. در حقیقت، با هر بلوکی که در بلاک‌چین نئو ایجاد می‌شود، توکن‌های GAS نیز ایجاد می‌شوند و همچنین این توکن‌های به خودی خود دارای ارزش هستند. در واقع GAS به‌تنهایی نشان دهنده ارزشی است که با استفاده از این ارزش به شما اجازه مشارکت در این سیستم داده می‌شود.
