تنظیم‌کننده کاهش فشار و تنظیم‌کننده فشار برگشتی.
هر دو نوع رگلاتوری که ذکر کردیم از بازخورد فشار تنظیم شده ورودی در مکانیزم کنترل استفاده می‌کنند و معمولاً توسط یک دیافراگم یا پیستون دارای فنر فعال شده در برابر تغییرات فشار واکنش نشان می‌دهند تا دهانه شیر را کنترل کنند.
عملکرد
وظیفه اصلی یک رگلاتور کاهش فشار این است که جریان گاز رگلاتور را با تقاضای گازی که روی آن قرار می‌گیرد مطابقت دهد، این در حالی است که فشار خروجی به اندازه کافی ثابت باشد.
اگر جریان بارگذار کاهش یابد، جریان رگلاتور نیز باید کاهش یابد. اگر جریان بارگذار افزایش یابد، در این صورت باید جریان رگلاتور نیز افزایش یابد تا فشار کنترل شده به دلیل کمبود گاز در سیستم فشار کاهش نیابد.
مطلوب است که فشار کنترل شده برای طیف وسیعی از دبی‌ها در نقطه تنظیم شده تفاوت زیادی باهم نداشته باشند، اما همچنین مطلوب است که جریان رگلاتور پایدار باشد و فشار تنظیم شده نوسان زیادی نداشته باشد.
رگلاتور فشار شامل یک عنصر محدود کننده، یک عنصر بارگیری و یک عنصر اندازه گیری است:
عنصر محدودکننده دریچه‌ای است که می‌تواند محدودیت متغیری در جریان ایجاد کند، مانند یک شیر پروانه‌ای.
عنصر بارگذاری بخشی است که می‌تواند نیروی لازم را به عنصر محدودکننده وارد کند. این بارگیری را می‌توان از طریق وزنه، فنر، محرک پیستونی یا محرک دیافراگم در ترکیب با فنر تأمین کرد.
عنصر اندازه‌گیری (دیافراگم) برای تعیین زمان جریان ورودی برابر با جریان خروجی عمل می‌کند. دیافراگم خود اغلب به عنوان یک عنصر اندازه‌گیری استفاده می‌شود؛ یعنی می‌تواند به‌عنوان یک عنصر ترکیبی نیز عمل کند.
منبع: ویکیپدیا
