جرم چیست؟

ترجمه متن سریال "Orange Is the New Black (نارنجی مد جدید است)" ( پایان قسمت چهارم -how to do life- از فصل هفتم)

این سریال از بسیاری جهات بدیع است، یکی از آنها روند تدریجی که طی میکند برای اصلاح نوع نگاه مخاطبین راجع به جامعه ای که در آن زندگی می‌کنند . جامعه آمریکا . و به دفهات آن را مورد نقد قرار میدهد. در قسمتی از این سریال شخصی که قبلا رئیس زندان زنان بوده متنی را برای زندانی‌ها می‌خواند . اینجا ترجمه آن متن را آورده‌ام.

"جرم چیست؟

ما قوانینی را برای هدایت رفتار خود ایجاد می کنیم تا بتوانیم در کنار دیگران با آرامش زندگی کنیم، اما گاهی اوقات، زندگی ما بر خلاف قوانین بر ما فشار می‌آوردند. قوانین مستبدانه و محدود کننده به نظر می رسند. گاهی اوقات ما به محل رویارویی بین واقعیت عاطفی درونی خود و آنچه جامعه از ما می‌خواهد می‌رسیم: روش‌های واکنشی که به خود، یا افراد دیگر یا دارایی آنها آسیب می‌رساند.

جرم نقطه شکست است. گاهی اوقات، ما به عنوان یک قربانی در یک طرف آن هستیم. گاهی اوقات، ما به عنوان یک متخلف طرف مقابل هستیم. عدالت در مورد ترمیم آن شکست است، اما گاهی اوقات ابزار جبران روشن نیست، و عدالت غیرممکن به نظر می رسد.

دولت برای محافظت از مردم سرمایه گذاری شده، اما دولت نهادی است متشکل از مردم: افرادی که خطاپذیر و مغرض هستند. بنابراین گاهی اوقات سیستمی که برای محافظت از ما طراحی شده است، شکست می خورد. گاهی اوقات این سیستم بزرگتر سرنوشت یا شرایط است که ما را در موقعیت های سخت قرار می دهد. ما باید انتخاب های سختی داشته باشیم که دیگران نتوانند آن را درک کنند. گاهی اوقات ما افرادی هستیم که نمی‌توانیم بفهمیم چرا کسی کاری را انجام داده است یا چرا باید بهای کارهای آنها را بپردازیم.

اغلب، ما توانایی مقابله با هرج و مرج زندگی را نداریم. اغلب هیچ راهی برای آماده شدن برای ضربه ها و ضربات آن وجود ندارد. اما اگر دائماً از چیزهایی دور می‌شویم که مواجهه با آنها خیلی سخت است، خودمان را با آنچه می‌خواهیم اجتناب کنیم تعریف می‌کنیم.

هیچ کس بدون تجربه درد یا بی عدالتی از این زندگی گریز نکرده. و برخی افراد به مراتب بیشتر از دیگران با سختی مواجه می شوند. اگر احساس می کنید هیچ راهی برای خروج وجود ندارد، باعث احساس ناامیدی میشود، مثل اینکه هیچ کس اهمیتی ندهد. چگونه عدالت را در دنیایی که عمیقاً ناعادلانه است احیا کنیم؟ وقتی به جایی میرسیم که نمی دانیم چه کار کنیم، چه کار می کنیم؟

هیچ پاسخ آسانی وجود ندارد

تنبیه راه حل نیست. تسلیم شدن راه حل نیست. ما باید پاسخ‌های خود را پیدا کنیم، و این ممکن است فراتر از توانمان به نظر برسد. اما... تنها کاری که باید انجام دهیم این است که تلاش کنیم."

نویسنده قسمت چهارم: مریت تیرس