جورج اورول این کتاب را در نقد حکومتهای سرکوبگر آن دوران یعنی شوروی و آلمان نوشته است. مزرعهٔ حیوانات دربارهٔ گروهی از جانوران اهلی است که در اقدامی ، صاحب مزرعه یعنی آقای جونز را از مزرعه‌اش فراری می‌دهند تا خود ادارهٔ مزرعه را به‌دست گرفته و «برابری» و «رفاه» را در جامعهٔ خود برقرار سازند. رهبر این گروه خوک ها هستند.روزی خوک پیری به نام میجر پیر همه ی حیوانات را دور خود جمع کرد و گفت که خواب دیده است روزی تمام حیوانات انگلستان، بدون وجود آدم ها، صاحب مزارع هستند و تمام ثروت برای آن هاست. او ازینکه دسترنج حیوانات توسط انسان ها ربوده می شد و اینکه بساری از حیوانات سلاخی می شدند بسیار ناراحت بود. او گفت که دیر یا زود این اتفاق می افتد ولی همه باید دست به دست هم دهند. همه ی حیوانات را دوست، و همه انسان ها را دشمن بدانند.
در طی داستان قوانینی توسط آنها وضع میشود:
قوانین مزرعه حیوانات
همه آنها که روی دوپا راه می‌روند دشمن هستند.
همه آنها که چهارپا یا بالدار هستند، دوستند.
هیچ حیوانی حق پوشیدن لباس را ندارد.
هیچ حیوانی حق خوابیدن در تخت را ندارد.
هیچ حیوانی حق نوشیدن الکل را ندارد.
هیچ حیوانی حق کشتن حیوان دیگری را ندارد.
همه حیوانات با هم برابرند
پس از مدتی حیوانات قلعه متوجه شدند که شیر گاو ها و سیب های پای درخت عادلانه تقسیم نشده و همه ی آن ها به خوک ها می رسند. خوک ها به حیوانات گفتند از آن جا که آن ها باهوش ترین حیوانات مزرعه هستند باید مراقب سلامتی خود باشند. اگر خوک ها در انجام وظیفه خود شکست بخوردند، جونز و انسان ها به قلعه حیوانات بازمی گردند پس خوک ها چاره ای ندارند جز اینکه سیب و شیر بخورند. تقریبا همه ی حیوانات قانع شدند. بعد از مدتی خوک ها اعلام کردند که از آن به بعد به جای طویله در خانه آقای جونز خواهند ماند. همچنین شایعه شده بود که آن ها روی تخت خواب می خوابند. از نظر حیوانات این خلاف اصول حیوان گرایی بود ولی چون آن ها نمی توانستند اصول حیوان گرایی را خوب بخوانند نتوانستند حرفشان را ثابت کنند. چندی بعد خوک ها اعلام کردند که نسبت به حیوانات دیگر یک ساعت دیرتر بیدار خواهد شد. حیوانات قلعه دیگر اعتراضی نکردند. رفته رفته قوانین از بین رفت و فقط شعار چهارپا خوب، دوپا بد ماند. جمله ای که من در این کتاب دوست داشتم این بود: همه ی حیوانات با هم برابرند، اما بعضی از حیوانات بیشتر از بقیه برابرند!
توصیه میکنم این کتاب را دست کم دو بار بخوانید! هربار با خواندنش چیز جدیدی قرار است دستگیرتان شود.
