فرهنگ سفر کردن در ایران زمانی بد شد که مردم در تعطیلات گزینه دیگری غیر از شمال پیدا نکردند. انصافا شمال کشور جاهای خیلی قشنگی برای دیدن داره اما ایران عزیز به قدری بزرگ هست که بتونی کلی جاذبه گردشگری دیگه در جای جای اون پیدا کنی.
دیدن جزایر کوچک و بزرگِ متعلق به ایران در خلیج همیشه فارس به نظرم جزو واجباته و سفر به این مناطق نه برای یکبار بلکه چندین بار پیشنهاد میشه.
از مردم خونگرم و مهماننواز جنوب هم که هرچی بگم کم گفتم. اصلا احساس غربت بهت دست نمیده و انگار همه اهالی را چندسالی است که میشناسی.
جزیره هرمز را میشه رنگیترین جزیره دنیا دانست. با دارا بودن بیش از 100 خاک رنگی محلیها از بعضیهاشون به عنوان ادویه در غذاهاشون استفاده میکنند. فکر کنم قانع شده باشید که چرا باید به هرمز سفر کنید.
در مسیر دریایی قشم به جزیره هرمز کوههایی به رنگ زرد، سفید و قرمز دیده میشود. در میان این کوهها، کوه قرمز رنگی وجود دارد که خاکش خوراکی است و مردم محلی از خاک سرخ آن به عنوان ادویه در طبخ ماهی و نان و تهیه ترشی، مربا و سُس استفاده میکنند.
هرمز هیچ فرودگاهی ندارد و مرسومترین راه برای رسیدن به این جزیره استفاده از اتوبوسهای دریایی است که از بندرعباس به سمت هرمز حرکت میکنند. نگران نباشید که از این اتوبوسها جا بمانید، چراکه هر روز چندین نوبت به سمت هرمز میروند.
حالا برای رسیدن به بندرعباس هم راههای زیادی است که میتواند هوایی، ریلی با زمینی باشد. کلا سفر به هرمز سفر ارزانی برایتان خواهد بود.
این جزیره سالهای بسیاری در اشغال پرتغالیهای بود تا اینکه شاه عباس صفوی با ارتش بزرگ و وطنپرستی که داشت آن را از چنگ پرتغالیها خارج کرد و دوباره به خاک ایران ضمیمه کرد. اما همچنان یادگاریهایی از آن دوران مانده است.
بزرگترین چیزی که از دوران اشغال در این جزیره به جا مانده قلعه پرتغالیهاست که توپهای جنگی زنگ زده شما را به وجد میآورد.
جوانان این جزیره موتورهای خود را به مسافرین به قیمتهای بسیار پایین اجاره میدهند که با 1 ساعت اجاره میتوانید یک دور کل جزیره را بزنید.
کسانی که قصد دارند تا شب را در جزیره هرمز بگذارند شاید گزینه بهتری از سکونت در خانه محلیها پیدا نکنند. اتفاقا تجربه خیلی خوب و کم خرجی هم خواهد بود.
