روغن هیدرولیک واسطه انتقال انرژی در کلیه سیستم های هیدرولیکی است. البته کار روغن هیدرولیک فراتر از انتقال ساده قدرت است. اگرچه انتقال انرژی هیدرولیک هدف اصلی این نوع روغن است اما در چهار عملکرد ثانویه از جمله انتقال حرارت، حذف آلودگی، آب بندی و روانکاری مفید هستند.
روغن هیدرولیک می تواند مصنوعی یا معدنی باشد. بیشتر روغنهایی که تولید می شوند دارای مواد معدنی یا مصنوعی هستند. روغن های هیدرولیک معدنی از فراکسیون های نفت خام حاصل می شوند در حالی که روغن های مصنوعی هیدرولیک با استفاده از مایعات پایه شیمیایی تولید می شوند.
سیستم های هیدرولیک چگونه کار می کنند؟
نقش اصلی روغن هیدرولیک در یک سیستم هیدرولیک انتقال نیرو از یک انتهای آن سیستم به انتهای دیگر از طریق آن و اجزای مختلف هیدرولیک است.
هنگامی که یک نیروی خارجی روی مایع هیدرولیک غیر قابل فشرده سازی اعمال می شود – معمولاً از پیستونی درون یک سیلندر – روغن از طریق سیستم هیدرولیکی تحت فشار قرار می گیرد و در نهایت نیرویی را در قسمت دیگری از سیستم ایجاد می کند. این منجر به یک حرکت یا عمل می شود.
معمولاً اعمال فشار به مواد منجر به فشرده سازی می شود ، بنابراین ممکن است تعجب کنید که روغن هیدرولیک قابل فشرده سازی است یا خیر ، اما یک ویژگی مهم مایعات هیدرولیک این است که آنها باید غیر فشرده باشند.
دستگاه های هیدرولیک گرمای اضافی زیادی را در عملکرد عادی ایجاد می کنند که اغلب به دلیل ناکارآمدی خود اجزا مانند پمپ و موتور ایجاد می شود. بدون راهی برای انتقال گرما از این مؤلفه ها، کاسه نمد ها و اجزای داخلی به راحتی آسیب می بینند. بازگشت روغن به مخزن که اغلب قبل از انتقال مجدد به دستگاه از یک سیستم خنک کننده عبور می کند، به حفظ دامنه دمای مطلوب کمک می کند. در مقابل، روغن هیدرولیک در هنگام خنک شدن دستگاه می تواند گرما را وارد سیستم کند.
مایع هیدرولیک همچنین ذرات و آب را از اجزای حساس از طریق فیلترها یا سایر دستگاه های تهویه مطبوع حمل می کند. روغن بدون جنبش، در درون اجزای حساس باقی می ماند و باعث می شود آلودگی به دام افتاده و به آرامی محیط اطراف خود را از بین ببرد.
در بیشتر اجزای هیدرولیک، روانکاری لازم است تا از قطعات داخلی در برابر فرسایش محافظت شود. بدون داشتن خاصیت روانکاری، سیستم های هیدرولیک بسیار ناکارآمد هستند.
اکثر دستگاه ها از روغن تصفیه شده یا مصنوعی استفاده می کنند و برای دستیابی به استاندارد های مطلوب خاصی مانند ویسکوزیته، نقطه افت و شاخص ویسکوزیته تهیه و ساخته می شوند. این سه خاصیت اغلب هنگام انتخاب روغن برای یک دستگاه خاص در نظر گرفته می شود؛ به عنوان مثال، اگر دمای محیط کم باشد شما باید روغنی با ویسکوزیته و نقطه افت درجه پایین را انتخاب کنید. اگر دستگاه شما محدوده دمای مختلفی را تجربه می کند، شاخص ویسکوزیته بالا بسیار مهم است.
ویژگی های روغن هیدرولیک
- قابلیت روانکاری بسیار بالا؛ روغن بایستی در هر دما و فشاری این ویژگی را حفظ کند.
- استحکام لایه روانکاری باید آنقدر زیاد باشد که از هم گسیخته نشود. در غیر این صورت استفاده از سایر اجزای متحرک زیاد می شود.
- از لحاظ شیمیایی ترکیب روغن باید پایدار باشد و این ویژگی در رنج دما و فشار متغیر، تغییر نکند.
بخاطر وجود اکسیژن، روغن نباید تشکیل لجن دهد.
- تغییرات ویسکوزیته در اثر تغییر دما باید حتی الامکان کم باشد؛ به بیانی دیگر روغن هیدرولیک بایستی ویسکوزیته ثابتی داشته باشد.
- روغن هیدرولیک نباید بر اجزای حساس سیستم انتقال قدرت و اجزای آب بندی مانند کاسه نمد ها و رینگ ها اثر خوردگی داشته باشد.
