قرآن کریم حدود چهارصد مرتبه انتقادات و اتهامات مخالفین و دشمنان خود را ذکر کرده و به آن پرداخته است. جالب آنجاست که در بسیاری از موارد اصلا پاسخی هم به آن نداده است. کدام متفکر و مکتب تا این حد برای مخاطبین خود فهم و قدرت سنجش قائل است که چهارصد بار شبهات مخالفین خود را برای آنها در یک کتاب مطرح کند و از اینکه طرفداران خود را از دست بدهد هراسی نداشته باشد؟ آری قرآن کتابی است که حدود 500 مرتبه مخاطبین و مومنین به خود را به تفکر و تعقل دعوت کرده و حدود ده بار تقلید از خانواده و اطرافیان را نقد کرده است و در سوره زمر شرط هدایت الهی را گوش دادن به حرف های مختلف و حق پذیری هرکجا که باشد اعلام کرده است. اما تربیت و رویکرد قرآن در دعوت به دین کجا و روش ضدقرآنی مسلمانان و مذهبی ها کجا!