"امیدوارم روزی برسد که بگوییم فن‌آوری کمک کرد انسان بهتری باشیم نه اینکه بگوییم من زمانی انسان بودم!"
کتاب مینیمالیسم دیجیتال اثر کال نیوپورتﻪ با ترجمه خانم سمانه پرهیزکاری. اصلا یادم نیس که چطوری با این کتاب آشنا شدم. از کال نیوپورت کتابِ کار عمیق رو خوندم و شیفته‌ش شدم ولی باید انصاف بخرج دارد و صادقانه گفت این کتاب اصلا در حد و اندازه های کارعمیق نیست. کتاب با یه مقدمه آتشین و انفجاری شروع میشه. نویسنده قول میده اگه نکات کتاب رو در زندگی رعایت کنین در انتها از یه حداکثر طلبِ افسرده و افراطی در فضای مجازی به یه مینیمالیستِ با اراده تبدیل میشید. البته باید اینم گفت که اگه مثل من کتاب کارعمیق رو خوندید و بعد سراغ این کتاب اومدید خیلی از مطالب و اصطلاحات براتون تکراریه.
این کتاب در سال 2016 نوشته شده است. کتابی که از نظر بنده از لحاظ کیفیت اصلا قابل مقایسه با کارعمیق نیست. مینیمالیسم دیجیتال که اسمی وسوسه کننده دارد حاوی فصل‌هایی خسته کننده و تکراری برای خواننده است. بسیاری از اصطلاحات و داستان‌ها در کار عمیق بیان شده بنابراین اگر آن کتاب را خوانده باشید کتاب حاضر تکرارِ آپدیت شده ای از همان کتاب است! نویسنده در فصول مختلف راهکارهایی ارائه میدهد که انجام آنها عملا غیرممکن است و هیچ مثال عینی از نتیجه بیان نمیشود. در بعضی فصل ها آنقدر تکرار مطالب را مشاهده میکنید که واقعا خسته و درمانده می‌شوید.
اگر بخواهیم جمع بندی کنیم من بعنوان یک خواننده این کتاب را در طبقه کتاب‌های معمولی قرار میدهم!
بمباران بی‌پایان اخبار و شایعات و عکس، از ما دیوانگانی معتاد به اطلاعات ساخته است. این اتفاق مرا نابود کرد و ممکن است با شما هم چنین کند! این جمله در پاراگراف اول مقدمه کتاب نوشته شده است. چیزی که سبب اضطراب میشود فناوری‌های جدید است که معنای زندگی و حس رضایت‌مندی را از زندگی شخصی ما میگیرد.
قدرت اینترنت باید وجود داشته باشد اما ارتباط با فناوری نباید این بلاها را بر سر ما بیاورد. تمایل مداوم به چک کردن اینستاگرام، توئیتر، واتس آپ و ... یه تیک عصبیه که پیوستگی زمان رو نابود میکنه. گفتکوهای آنلایی که در واتس اپ و تلگرام و ... داریم سبب گرایش به افراط و تفریط مخرب میشه. همه ما از اینکه برده و اسیر گوشی و دستگاهایمان شده ایم کلافه هستیم. هم میتوانیم در اینستاگرام عکس های زیبایی ببینیم و خوشحال شیم هم نگران این برنامه ها باشیم که چطور در حال بلعیدن اوقاتی شده اند که قبلا با دوستانمان سپری میکردیم.
فلسفه های مختلفی برای مبارزه با بحران‌های تکنولوژی وجود دارد:
1. فلسفه نئولودیت: کنار گذاشتن بسیاری از فناوری‌ها به طور کامل
2. فلسفه سنجش کمیت‌های خود: پای ابزارهای دیجیتال به تمام زندگی فرد باز شده است و میزان فعالیت و تحرک فرد را میسنجد.
3. مینیمالیسم دیجیتال: هر چه کمتر از دنیای مجازی استفاده کنی موفقیت و بهره و لذت از زندگی بیشتر میشه و بیشتر حال میکنی.
کلید پیشرفت در دنیای خفن و فوق مدرن ما صرف زمان کمتر برای استفاده از فناوری است. از شکل‌های و الگوهای مفید فناوری استفاده کنیم و بخش‌های غیرضروری و مخرب شو از زندگی حذف کنیم.
فیس بوک با هدف تغییر اساسی در زندگی شهروندان ایجاد شد ولی الان فقط تبدیل شده به یه نفریح همه جانبه!
نگرانی ما از فواید فناوری نیست فناوری تلاش میکنه نقش خودشو در زندگی ما پررنگ کنه. چیزی که ما رو کلافه میکنه احساس از دست دادن کنترل بر روی زندگی روزانه‌مونه. سرمایه گذاری زیادی شده تا من و شما در دام فناوری گرفتاری بشیم. یه مثال جالب میزنه و میگه در دنیای امروز چک کردن تعداد لایک ها شده شکل امروزی سیگار کشیدن و یادمون باشه کارخانه های بزرگ سیگار رو طوری طراحی کردن که اعتیادآور باشه.
بریم برسیم به تعریف اعتیاد از دیدگاه روان‌شناسان:
شرایطی که فرد در اون به استفاده مکرر از یه ماده اقدام میکنه یا رفتاری رو تکرار میکنه و پاداشی ازش میگیره. انگیزه‌ی قوی برای تکرار مداوم اون رفتار بدون توجه به عواقب مصرفش ایجاد میشه. اعتیاد فقط مربوط به مخدر نیست. اعتیادهای رفتاری رو هم در نظر داشته باشین. ویژگی‌های اعتیاد آور فناوری های جدید اصلا تصادفی نیستن بلکه به دست مهندسان باهوش طراحی شده اند.
تقویت مثبت متناوب چیست؟ پاداش های غیرمنتظره خیلی جذاب تر از تشویق های برنامه ریزی شده هستند. غیرقابل پیش‌بینی بودن سبب ترشح دوپامین در مغز میشود. هر باری که شخصی مطلبی را در یک صفحه‌ای منتشر میکنه در واقع مشغول قمار کردنﻪ. فرد در اثر دریافت لایک‌ها دچار شادی و سرخوشی میشه و یا احساس ناخشنودی داره. از دیدگاه روان‌شناسی کل این عمل یعنی پُست گذاشتن، چک کردن گوشی و منتظر لایک گرفتن کاملا فرآیندی خوشاینده.
میل به کسب تایید اجتماعی: انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند و نمی‌تونن نسبت به نظرات اطرافیان خودشون بی‌تفاوت باشن. صحبت کردن‌های مداوم در واتس آپ و یا تلگرام و ایمو تاییدیه بر قوی بودن رابطه‌ها. ما استدلال‌های خودمونو در زندگی روزمره از دست دادیم.
نکات مثبت و منفی استفاده از یک برنامه را سبک و سنگین کنید. کمینه‌گراها طوری از فناوری استفاده میکنن که با کمترین نرم افزارها و شفاف ترین فایده ممکن به آنها برسد. کمینه گراها (مینیمالیست ها) نگران از دست دادن چیزهای بزرگ هستن.
مینیمالیست های دیجیتال تموم ابزارهای دیجیتالی رو کنار نمیزارن. فلسفه استفاده از فناوری رو بر اساس ارزش های عمیق درونی قبول کنیم.
هزینه درهم ریختگی: به هم ریختن توجه و زمان با ابزارهای زیاد و برنامه های متعدد باعث ایجاد هزینه های اضافی میشود.
بهینه سازی بسیار مهم: شناسایی درست فناوری در جهت کمک به اهداف
استفاده درست و آگاهانه از فناوری: رضایت بخش است و همین رضایت به زندگی معنا میده.
درست فکر کنید به تمام اپلیکیشن‌هایی که روی گوشی دارین. برای یه اَپ چقدر وقت میزارین؟ این اپلیکیشن چه منفعت هایی در دنیای واقعی شما ایجاد میکنه؟
استدلال منحنی بازگشتی: خط تولید یه کارخانه ی خودروسازی رو در نظر بگیرید. در ابتدای کار با افزایش تعداد کارگران تعداد ماشین هایی که از خط تولید بیرون می آیند افزایش پیدا میکنه اما اگه همچنان به تعداد کارگران افزوده شود سرعت بهبود کم و کمتر خواهد شد. دقیقا فناوری هم همین طوری خواهد بود. از گابریلا که به شکل غیرقابل باوری به برنامه های نتفلیکس ( اگه دوست داری بدونی نتفلیکس چیه؟ اینجا رو کلیک کن) معتاد شده بود و همین امر تاثیر بسیار بدی بر روی زندگی و کارش گذاشته بود. گابریلا یه روز تصمیم گرفت سریال‌هاشو فقط با حضور دوستاش ببینه حالا یه فعالیت اجتماعی رخ میداد نه یه فعالیت منزوی کننده و خطرناک.
مینیمالیست های دیجیتال برنامه ها رو از گوشی پاک میکنن و موارد مهم را از طریق مرورگر دنبال میکنن تا بی اختیار دائما سراغ گوشی‌هاشون نرن. تشکل‌های اقتصادی که این فناوری ها را پشتیبانی میکنن نوعی زیست بوم جالب و سرگرم کننده ایجاد گرده اند.
در این قسمت از کتاب نویسنده در مورد "آمیش" ها صحبت های زیادی میکنه و در مورد زندگی عجیب اونا و دلیل این نوع زندگی قلم فرسایی میکنه که پیشنهاد میکنم به کتاب رجوع کنید.
یادمون باشه آگاهانه انتخاب کردن ابزارها بسیار رضایت بخشه. وقتی بحث سر فناوری های جدیده قطعا داشتن چیزهای کمتر به معنی دارایی های بیشتر است.
فرآیند پاکسازی دیجیتال:
1. یک دوره سی روزه و تعطیلی موقت
2. در این دوره سی روزه رفتارهایی که به شما احساس رضایت میدهد را بررسی و کشف کنید.
3. در پایان این سی روز فناوری هایی که اختیاری هستند را برگردانید و حداکثر ارزش ها را ایجاد کنید.
در هر موضوعی معمولا شروع کار مهمترین بخشه باید جایگزینی برای فعالیت های دیجیتال در دوره پاکسازی در نظر بگیرید. مثلا خود من بشدت مطالعه کتاب و دیدن فیلم رو شروع کردم. مشخص کنید کدام فناوری ها اختیاریه.
فناوری شامل: وب سایتها، برنامه‌ها، ابزارهای دیجیتال و... اختیاری میشود. (اینستاگرام، توئیتر، تلگرام و...) بازهای ویدئویی اگر به شکل غیرمعمول برای شما اعتیاد ایجاد کرده است در گروه فناوری اختیاری قرار میگیره. حتی دیدن تلویزیون هم در این دسته قرار داره.
حالا ببینیم فناوری های انتخابی شما اختیاری هستند یا خیر؟ فناوری اختیاریه که حذف موقت اون از زندگی هیچ گونه آسیبی به روند زندگی و حیات شما نمیزنه و اختلالی ایجاد نمیکنه. تعریف قوانین فناوری گام دوم پاکسازی دیجیتال است.
