همه ما انسانهای امروزه دانش رو داریم و از نظر اطلاعات مشکلی نداریم و ما میتوانیم برای صحت این موضوع یه نگاهی به صفهای نانوایی یا نشستن در تاکسی بدست بیاریم اما سوال اینجاست که با اینهمه اطلاعات چرا افراد موفق به این تعداد نداریم؟چرا افراد سرشناس به این تعداد نداریم؟
به این افراد میتوانید ایده پردازان را هم اضافه کنید که ایده های خیلی خوبی دارند اما هیچوقت اونهارو اجرایی نمیکنند و بعد از مدتی ایده آنها توسط نفری دیگر به اجرا درمیاد و به نام آنها ثبت میشه و اونهایی که ایده داشتن و اقدام نکردن همیشه برای ما از ایدهاشون میگن منتهی آخرش یه آهی میکشن و میگن ما تو این مملکت سوخت شدیم چون نتونستیم ایدمون رو اجرایی کنیم…اما چرا نفر دیگه تونست؟چرا ایده اون که دیرتر به ذهنش رسید زودتر تونست اجرایی کنه؟ جوابش خیلی سادست چون اون تونست خودشو خوب معرفی کنه همین
اما یه سوال دارم از شما: برای رسیدن به این فرمول حاظرید چه بهایی پرداخت کنید؟
فرمول رسیدن به زندگی خوب و رسیدن به آرزوها اینکه دانش شما 20 درصد در موفقیت شما تاثیر داره و نحوه ارئه دانش شما و معرفی خودتون به دیگران 80 درصد توی پیروزی شما نقش داره ولی متاسفانه مردم فکر میکنند میزان مطالعه و کسب دانش مهمترینه البته که مطالعه خیلی لازمه برای پیشرفت اما کافی نیست.
دانش و مطالعه و داشتن اطلاعات تبر شمارو تیز میکنه اما آیا داشتن تبر تیز برای بریدن درخت کافیه؟برای بریدن درخت شما نیاز دارید نحوه کار کردن با اون رو بلد باشید و باید یه توانی در بدن شما باشه تا بتونید ضربات پشت سرهم وارد کنید تا درخت قطع بشه درسته؟ بنابراین دانش تبر شمارو تیز میکنه و فن بیان و ارائه حرفه ای به شما قدرت میده که بتونید در هر جمع یا سخنرانی یا کلاسی که دارید اطلاعات خودتون رو به دیگران نشون بدید و قدرتنمایی کنید و کسب درامد و جایگاه اجتماعی بالاتری به دست بیارید و به جای اینکه حسرت بخورید و آرزوهاتون رو به دیگران بگید خیلی محکم و با خوشحالی از موفقیت هاتون برای دیگران بگید…
تاثیر زبان بدن توی روابط انسانها در زمانهای قدیم بین اجداد ما انقدر زیاد بوده که از طریق اون زندگی میکردن ولی هرچه انسان پیشرفته شد و با تکنولوژی آشناتر شد این زبان در بین انسانها غریب تر شد و امروز به جز افرادی محدود افراد دیگه با اون کاری ندارن و شما بیشتر در بین افراد مشهور خیلی از این زبان بدن حرفه ای مشاهده کردید.
باید بگم که دونستن هر مهارتی مخصوصا پرزنت حرفه ای حتی اگر استفاده هم نشه بدون ضرره برای ما و به طور حتم فایده داره البته اگر از اون درست استفاده بشه و به نوعی یک آپشن یا خصوصیت برای شما محسوب میشه چون خیلی افراد اون رو بلد نیستن و شما میتونید بیشتر جلب توجه کنید مثل مجریانی که از این زبان بدن خیلی استفاده میکنند یا بیشتر از اونها بازیگران که بدون اینکه کلامی بگن با چهره خودشون منظور رو به مخاطب میرسونند و این اصلا مهارت غیر ممکنی نیست و ما با ساعتی تمرین در طول شبانه روز میتونیم درحد قابل قبولی اون رو رشد بدیم…
زبان بدن در بین مردم فقط بازی با دستهاست و بیشتر مردم وقتی حرف از زبان بدن میشه سریعا به سراغ دست ها میرن در حالی که خیلی بیشتر از این حرفهاست و از موهای شما تا نوک انگشتان شما جز زبان بدن محسوب میشه مثل چارلی چاپلین که از طریق نمایش زبان بدن خودش به معروفیت جهانی دست پیدا کرد و از تمام بدن خودش برای نشون دادن مهارت و پرزنت خوب و بی نظیری که داشت استفاده کرد و خیلی هم موفق بود…چند دقیقه ای این فیلم زیبارو ببینید…
خداوند بدن انسان رو طوری طراحی کرده که رشته های عصبی در تمام بدن وجود داره و انسان میتونه با کنترل این رشته ها اعضای بدن خودشو و عضلات بدن رو در جهتی که میخواد حرکت بده پس خداوند جلوتر ابزار جذابیت رو در اختیار همه ما انسانها به طور مساوی قرار داده مثلا همه انسانها پیشانی و سر دارند یا ابرو دارند و خیلی افراد خاصی هستند که شاید به خاطر معلولیت یکی از این اندام هارو نداشته باشن ولی به طور کلی همه این اعضا در بین انسانها وجود داره اما چطور میشه که یه شخصی مثل امین حیایی انقدر از بدن خودش درست استفاده میکنه و مردم خیلی بهش علاقه دارند ولی افراد دیگه این مهارت رو نه تنها ندارند بلکه هیچ اهمیتی براشون نداره؟
زبان بدن و معرفی حرفه ای برای یک غشر خاصی نسیت و شما در هر جایگاه و شغلی که باشید با داشتن این مهارت میتونید بیشتر دیده بشید فقط اون کاری که بازیگرانی مثل امین حیایی انجام دادن اول یادگیری اون بوده دوم اجرا و رسیدن به اون که مهارت لازم رو کسب میکنند.در واقع فقط شما باید مسیر عصبی اون رو شکل بدید…
شما وقتی برای اولین بار پشت ماشین نشستید که یادبگیرید رو به خاطر بیارید الان و چند دقیقه با خودتون مرور کنید…یادتون اومد؟چه حس و حالی داشتید؟با دنده و پدال و فرمون چطور رفتار میکردید؟چقدر براتون عجیب و غریب بود؟حالا به زمان حال برگردید و ببینید امروز چه حس و حالی دارید و چطور رانندگی میکنید؟ حتما از یاداوری این ماجرای رانندگی خندتون گرفت درسته؟ اون رفتار اولیه شما در هنگام یادگیری رانندگی به این دلیله که شما تا به حال اون کارو انجام ندادید و مغزتون برای اون کار آموزش ندیده برای همین عضلات شما هنوز آگاه نشدن که چه رفتاری باید از خودشون داشته باشن برای همین همه چیز عجیب به نظر میرسه اما بعد از مدتی ذهن شما کم کم آموزش اون کارو روی خودش نصب مبکنه و دیگه بیشتر از قبل آگاهی داره برای همین بیشتر میتونه رانندگی حرفه ای داشته باشه و این آگاهی یعنی مسیر عصبی…فیلم زیر درباره ساخت مسیر عصبیه حتما ببینید.
سوال اول:اگر شما یک فروشنده ای باشید مثل تمام فروشندگان معمولی در بازار که از زبان بدن در هنگام توضیح دادن به مشتری استفاده نمیکنند اونوقت فرق شما با دیگران چه چیزیه؟ یادم میاد یبار مغازه داری از من در کلاس سخنرانی پرسید که چطور میتونم با رقیبانم در کار رقابت کنم؟گفتم مهارتهایی کسب کنید که اوناها ندارن مثل همین فن بیان و سخنرانی مثل همین زبان بدن و ارئه حرفه ای چون اکثریت در هر شغلی که هستند بیشتر علاقه به معمولی بودن دارند تا حرفه ای بودن پس شما میتونید با کمی مهارت به راحتی از اونها فاصله زیادی پیدا کنید.
من افتخار این رو داشتم که با یکی از تاجران بزرگ کشور چندین جلسه خصوصی داشته باشم و بعد از هر جلسه ازش میخواستم که به من یک نصیحت اقتصادی بکنه که بتونم توی کارم موفق بشم و اون گفتش حتما به مخاطبانم بگم که اگر سراغ من اومده و میخواد فن بیان قوی تری داشته باشه بخاطر این هستش که برای رقابت در بازار امروز قیمت حرف اول رو نمیزنه و اون کسی بیشتر فروش داره که فروشندهای قوی تری رو داشته باشه و اون میخواد در بین همکارانش گاو بنفش باشه(گاو بنفش نوشته ست گادین)…
مطالعه این کتاب برای این جلسه و مقاله بعدی میتونه دید خیلی خوبی به شما بده
در مقالات بعدی بیشت ردرباره زبان بدن صحبت میکنیم.
من حسن عاشوری هستم مدرس و مربی پرزنت و ارائه/خوشحال میشم نظرات خودتون رو از طریق ایمیل یا شماره زیر با من به اشتراک بزارید:
ایمیل:hasanashoori313@gmail.com
تماس:09129279081
