چرا بکت بخوانیم؟
۱. برای تجربه‌ی «بی‌معنایی» در اوج معنا
بکت، مخصوصاً در نمایشنامه‌هایی مثل در انتظار گودو، ما را وارد دنیایی می‌کند که هیچ‌چیز در آن قطعی نیست. اما همین ناپایداری، سؤالات عمیقی درباره‌ی انسان، امید، انتظار، زمان، و زبان در ذهن می‌نشاند.
۲. او زبان را می‌شکند تا واقعیت را آشکار کند
در دنیای بکت، زبان دیگر ابزار ارتباط نیست. بیشتر وقت‌ها زبان مانعی‌ست! شخصیت‌هایش زیاد حرف می‌زنند اما کمتر چیزی می‌گویند. همین پارادوکس، ما را وادار می‌کند به قدرت، ضعف و پوچی زبان فکر کنیم.
۳. بکت ساده نمی‌نویسد، اما با کمترین‌ها می‌نویسد
او مینیمالیست است. شخصیت‌ها، مکان‌ها و وسایل کم‌اند. اما همین فضاهای خالی، تأثیرگذارترند. می‌توان گفت: بکت با سکوت حرف می‌زند.
۴. خواندن بکت، آینه‌ای‌ست برای دیدن اضطراب انسان معاصر
اگر در دنیای امروز احساس بی‌ثباتی، بی‌معنایی، یا تکرار ملال‌آور روزمره داری، بکت به طرز عجیبی شبیه تو فکر کرده… فقط با لحنی خشک، طناز و گاه ترسناک.
۵. چون بکت، رنج را به طنز تبدیل می‌کند
طنز او تلخ و فلسفی‌ست. می‌خندیم، اما بعدش مکث می‌کنیم: «به چی خندیدیم؟» این توانایی نادر، خواندن آثارش را هم لذت‌بخش و هم عمیق می‌کند.
#ساموئل_بکت
