♻️"راه جهنم از قید می‌گذرد."
در نظر داشته باشید که قید کلمه‌ای است که چگونگی انجام فعل را توصیف می‌کند مانند این که بگوییم "به سختی راه می‌رفت". به سختی یک قید است که چگونگی راه رفتن را نشان می‌دهد و توصیف می‌کند.
البته، علاوه بر فعل، قید می‌تواند به صفت، مسند، مصدر و قید دیگری نیز اضافه شود و توضیحی درباره آن‌ها به مخاطب ارائه کند. در این موارد، به ترتیب، قید صفت، قید مسند، قید مصدر و قید قید داریم. مثا‌ل‌های زیر این موارد را بهتر نشان می‌دهند:
قید صفت: در جمله «دوست بسیار خوب من به مسافرت رفت»، کلمه «بسیار» قیدی برای صفت «خوب» است.
قید مسند: در جمله «احمد بسیار مؤدب است»، کلمه «بسیار» قید برای مسند «مؤدب» است.
قید مصدر: در جمله «هنوز هم خوب نوشتن او را باور نمی‌کنم»، کلمه «خوب» قیدی برای مصدر «نوشتن» است.
قید قید: در جمله «او را دیدم که بسیار شتابان راه می‌رفت»، کلمه «بسیار» قیدی برای قید «شتابان» است و توضیحی به آن افزوده است.
حال اگر دقت کنیم می‌بینیم که زبان فارسی تفاوت‌هایی با زبان‌های دیگر از جمله زبان انگلیسی دارد. به نظر، سفارش استفن کینگ بیشتر به زبان انگلیسی بازمی‌گردد و نمی‌شود این توصیه را به زبان فارسی هم تعمیم داد. برخی سفارش‌ها و توصیه‌هایی که نویسندگان غربی (حتی نویسندگان بزرگ غربی) می‌نمایند بدون تأمل و درنگ از سوی مدرسان داستان‌نویسی در کشور ما مطرح می‌شوند بدون آن که ببینیم آیا این سفارشات تناسبی با زبان و ادبیات ما دارند یا خیر. شماری از این سفارش‌ها می‌توانند محدودیت‌های زبانی (و حتی فرهنگی) داشته باشند که این مورد یکی از آن‌هاست. در زبان فارسی بدون استفاده از قید بسیاری از توصیفات و جزئیات ابتر می‌مانند. اگر منظور کینگ را رسیدن به عصاره جمله و موجز بودن تلقی کنیم می‌شود به منطق درستی رسید اما در غیر این صورت باید توصیه او را دارای محدودیت‌های زبانی و فرهنگی دانست.
