سلام
آسیه هستم یک تازه وارد.
یک روزی از آشنایی من با ویرگول میگذره و از اونجایی که اصلا نسبت به وبلاگ وفادار نبودم و نزدیک چند ماه هست که هیچ کجای این دنیای مجازی هم حضوری نداشتم امشب تصمیم گرفتم اینجا عضو شم و نوشتن رو دوباره شروع کنم.
بعضی حرفا هست که زیادی اذیت میکنه آدمارو یعنی من اینجوریم که دلم میخواد صحبت کنم و با اطرافیان تبادل نظر داشته باشم اما همیشه به عنوان یک آدم ساکت که هیچ حرفی برای گفتن نداره شناخته میشم.
دلمم به نوشتن روی کاغذ قانع نیست یعنی اون راحتی که بعدش باید احساس کنم نمیاد سراغم البته که بعد از خونده شدن نوشته هام توسط دو سه تا آدم کنجکاو همون یک ذره آرامش هم جای خودشو به دلهره داد.
در آخر تصمیم گرفتم صحبت کردن رو از جایی که همه رهگذرن شروع کنم و احتمالا اگر کمی وفاداریم به بلاگفا و بلاگ اسکای بیشتر بود الان در حال تایپ همین چند کلمه در اینجا نبودم.
اما از اینجا بودن احساس خوبی دارم و حدس می زنم بتونم اینجا رو تا حداقل یک سال آینده تحمل کنم.
