سلام بعد مدت ها باز اومدم از یک واقعیت حرف بزنم واقعیتی که ادم های کمی جرعت بیانش رو دارن واقعیتی که انسان ذره ذره جون میده اما انکارش میکنه و میگه حالم خوبه چرا؟ دلیلش رو میخواید بدونید ؟ چون مجبوره و محکوم به انکاره تقصیر خودش نیست باز میدونید چرا؟ چون عملا وارد جریان بازی میشه که ازش اطلاعی نداشته و قوانین بازی کردن رو بلد نبوده فقط چون بعضی از اطرافیانش میخواستن باهاش بازی کنن اون رو وسط ماجرا کشوندن اصلاهم واسشون مهم نبوده که این فرد ممکنه روحش زخم ببینه ممکنه بشکنه ممکنه زمین بخوره اصلا واسشون مهم نبوده ممکنه حین این بازی که راه انداخته شده چشماش خیس بشه اصلا چرا باید مهم باش وقتی اولویت فقط خودشون بوده و هست و خواهد بود ! اره درست حدس زدید میخوام از جنگ روانی براتون بگم که دست خودمون نبوده بقیه درستش کردن و خودشون رو جوری نشون دادن که اره ما روانی هستیم داد و فریادمون نشونه ی یک انسان عادی نیست دستایی که حین حرف زدن میلرزن تقصیر اونا اصلا نیست تقصیر ماست چون ما مریضیم وقتیم که حرف میزنیم برمیگردن رک و پوست کنده تو صورتمون تو اون حال و دستای لرزون میگن باید بستری بشی باید بریم دکتر تورو بستری کنیم اون حسه میدونید چیه؟ حس اینو داره که از درون دارن اتیشت میزنن بنزین روی اتیشت میریزن تمام ارگان ها داخلی بدنتو ذره ذره میسوزنن و تو نمیتونی از درد داد بزنی نمیتونی بزنی دهنشون بگی من که اروم بودم تا یه ساعت پیش منکه کاریت نداشتم خودت اومدی بهم گیر دادی خودت اومدی زدی تو سرم اونوقت وقتی نوبت من میشه ک جوابتو بدم باید بستری شم؟ مریض اعلام میشم؟ دکتر باید منو ببینه؟☺ اره هیچ وقت حق با ما نبوده قبول دارم اصلا ما هایی که به خواست خودتون بچه هاتون شدیم عضوی از جامعه شدیم دغدغه و فکری نداریم که همین که غذامون حاضره همین که لباس تنمونه همین که بی خانمان نیستیم خودش تموم چیزایی هست ک بقیه ندارن چقدر جالب! توضیحی خلاصه وار درمورد این سلاح افراد مریض براتون اوردم :
🧠 جنگ روانی چیست؟
جنگ روانی نوعی تقابل نامرئیه که هدفش تأثیرگذاری بر ذهن، احساسات و رفتار انسانه. برخلاف جنگهای فیزیکی، این نوع جنگ از ابزارهایی مثل اطلاعات تحریفشده، تهدید غیرمستقیم، القای ترس، مقایسهی روانی، یا حتی رفتارهای بهظاهر دوستانه اما کنترلکننده استفاده میکنه.
در روابط بین فردی، جنگ روانی میتونه با جملات ظاهراً دلسوزانه ولی همراه با تخریب همراه باشه، مثل «تو بدون من هیچی نیستی» یا «اگه فلانی تونسته، پس تو چرا نتونستی؟». این جملات باعث شکلگیری تردید در خود، وابستگی روانی یا کاهش عزت نفس میشن.
در فضای اجتماعی، مثل مدرسه یا فضای مجازی، این جنگ میتونه با شایعهپراکنی، نادیده گرفتن موفقیتها، یا نمایش زندگی آرمانی دروغین خودش رو نشون بده. رفتارهایی که مستقیم نیستن اما تأثیر عمیقی روی ذهن میذارن.
در محیطهای رقابتی، مثل کنکور یا مسیرهای شغلی، جنگ روانی میتونه با ایجاد اضطراب مصنوعی، فشار برای مقایسه با رقبا یا تحقیر تلاشهای فردی شکل بگیره. هدفش منحرف کردن تمرکز یا از بین بردن انگیزهست.
جنگ روانی معمولاً به مرور اتفاق میافته، بیسر و صدا. فردی که در معرضشه ممکنه حتی متوجه نشه که درگیر شده. و چون رد مشخصی نداره، بررسی و تشخیصش هم سختتره.
