بیش از ۸ سالی هست که در توییتر هستم، البته از ابتدا فعال نبودم و یه جورایی میشه گفت ۴ سالی هست که معتادش شدم !
اجازه بدهید اول از خوبی‌هاش بگم و بعد هم بدی‌هاش را لیست کنم، مطمئناً این لیست برای افراد مختلف متفاوت خواهد بود !! ( این موارد در کیس خودم هستش )
پیدا کردن دوستان خوب و باحال
در طول این چند سال اخیر از طریق توییتر یه عالمه دوست خوب پیدا کردم، نمی‌توانم اسم ببرم چون تعدادشون خیلی زیاد میشه ? خوشبختانه تعداد زیادی از آنها را در همایش کدرکانف پیش رو، خواهم دید?
شاید تنها خوبی توییتر، که نمیشه راحت جایگزینی برایش داشت همین دوستان خوب باشه ?
دیده شدن به عنوان یک متخصص
توییتر جایی هست برای دیده شدن، هر فردی می‌تواند با یک توییت جنجالی ریتوییت و فیو ( لایک ) بگیرد، برای یک برنامه‌نویس هم جای جالبی هستش، اگه تعداد قابل توجهی فالور داشته باشید توییت شما به خوبی دیده خواهد شد، شما یک پست بلاگ می‌نویسید و توییت می‌کنید، در کمتر از چند ساعت ده‌ها خواننده پیدا خواهید کرد، چی بهتر از این ?
فرصت همکاری جدید
وقتی به عنوان یک متخصص در توییتر دیده بشوید فرصت‌های خوب همکاری به سمت شما خواهد آمد، که البته خیلی از آنها صرفاً استارتاپی خواهد بود ( ما یک ایده خفن داریم و احتیاج داریم به توسعه‌دهنده ?) در این چند سال اخیر پیشنهاد‌های خوب زیادی گرفتم که یکی از آنها منجر به همکاری با یک تیم عالی و حرفهای شد.
البته باید بگم که پیشنهاد‌های شغلی فقط از طریق توییتر نیست، به واسطه‌ی همان تولید محتوای آموزشی از طریق ایمیل شخصی هم چندین پیشنهاد همکاری تاحالا دریافت کردم. در کل میشه گفت مزیت خیلی خاصی نیست، شما وقتی دنبال کار باشید در وب‌سایت‌های مربوطه خواهید گشت و رزومه می‌فرستید ? در کل دریافت پیشنهاد شغلی این تیپی، بیشتر کمک می‌کنه تا اعتماد به نفستان بالا برود ?
گرفتن اطلاعات خوب به صورت تصادفی
بیشتر کسانی که فالو می‌کنم توسعه‌دهنده هستند، بعضی وقت‌ها اطلاعات خوبی را توییت می‌کنند که در زمینه‌ی کاری و زندگی شخصی برایم سودمند بوده. البته شاید بشه گفت چنین اطلاعاتی را میشه از طرق دیگری بدست آورد?
شادی و حس خوب
خیلی مواقع از موفقیت‌های دوستان توییتری شاد میشم و یه توییت می‌توانه روزم را بسازه.
درگیری ذهنی
پارسال بعد از بستن اکانت اینستاگرام حدود چند ماه از توییتر فاصله گرفتم، تجربه جالبی بود، ذهن آزادتری داشتم، به ندرت کابوس می‌دیدم و صبح‌ها حس خیلی خوبی داشتم، شاید باوراتان نشه ولی بارها شده یکی از دوستان توییتری که تابحال به صورت فیزیکی ندیده‌ام نقش اصلی رویای شبانه‌ام بوده است و دقیقاً همانند تیپ شخصیتی که از خودشان در توییتر ساخته‌اند در خوابم رفتار کرده‌اند.
در کل استفاده روزانه از توییتر رابطه مستقیم داره با کابوس و خواب‌های نامربوط ام. ?
خستگی ذهنی
نمی‌دونم به Context Switching ذهنی اعتقاد دارید یا نه ؟! در شبکه‌های اجتماعی این مورد در هر چند میلی ثانیه رخ میدهد، شما با سرعت نسبتاً بالا اسکرول می‌کنید و توییت‌ها را می‌خوانید، در حالتی که ممکنه تمام کلمات را حتی نخوانید! بر اساس فرد، زبان توییت، تصویر و حتی ایموجی‌ها تصمیم می‌گیرید رد کنید یا دقیق آن توییت را بخوانید. در این حالت ذهن شما در مدت زمان کوتاهی بین چند صد موضوع مختلف سوئیچ می‌کند، بله مغز انسان چنین کاری را می‌تواند انجام بدهد ولی به چه قیمتی؟
اعتیاد به دوپامین و برهم زدن سطح شیمیایی مغز
اول بگم که متخصص نرون نیستم! ولی به این مباحث علاقه دارم و ده‌ها ویدیو درباره‌ی این موضوعات دیدم.
احتمالاً تاکنون درباره دوپامین و بحث اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مطلب و یا ویدیو دیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم این ویدیو را ببینید تا دقیق متوجه بشوید که شبکه‌های اجتماعی و دوپامین چه تاثیری به ذهن می‌گذارد. این که توییتر ممکنه اعتیاد ایجاد کنه بر کسی پوشیده نیست. مورد دیگه که قابل توجه، بحث حافظه هست.
تا جایی که می‌دانم مغز انسان براساس یک سری امواج و مواد شیمیایی کار می‌کند، مثلاً خیلی از افرادی که بیماری میگرن دارند به غذاهای خاصی آلرژی دارند که در صورت خوردن آن، در کمتر از چند ساعت سردردهای بدی می‌گیرند. طبق تحقیقات بسیاری که شده یادگیری فوق‌العاده به مد و احساس شما وابسته است، چنین فرمولی را در فرآیند یادگیری داریم.
اطلاعات + احساسات = ذخیره‌سازی در حافظه‌ی دراز مدت
برای اثبات این رابطه فقط کافیه به زمان‌هایی فکر کنید که حس خیلی خوب و یا بدی داشتید و خاطره‌ای از آن زمان را به یاد بیاورید! در بیشتر موارد خواهید دید که یک تصویر خیلی دقیق و واضح با جزئیات بسیار از آن رویداد در ذهنتان خواهید داشت!
شبکه‌های اجتماعی به صورتی طراحی شده‌اند که همیشه برای شما یک مطلب غیر قابل پیش‌بینی با سرعت بالا را فرآهم می‌کند و همین خصوصیت در کنار موارد دیگه باعث می‌شود ما به آن اعتیاد پیدا کنیم، در این شکی نیست که با خواندن توییت‌ها در هر ثانیه شما حس‌های خوب، بد و حتی تنفر دریافت خواهید کرد. که در کل این حس‌ها در اثر همان تغییرات شیمیایی پدیدار می‌شوند، و به صورت همزمان اطلاعاتی را هم دریافت می‌کنید، نتیجه‌ی این امر می‌شود ذخیره‌سازی یک سری اطلاعات به درد نخور در حافظه‌ی دزار مدت!
در این لحظه حدود ۴۰۷ اکانت را در توییتر فالو می‌کنم و می‌توانم درباره هر اکانت حدود ۵ دقیقه صحبت کنم. ? ( قطعاً منظورم یک سری اکانت محدودی هست که به صورت روزانه در توییتر فعال هستند! ) در اصل ما با سرعت بالا سطح شیمیایی مغز خودمان را بر هم می‌زنیم.
یک سوال می‌توانیم از خودمان بپرسیم، تاحالا چند بار شده با حس و انرژی خوب توییتر را باز کرده‌ایم و بعد از چند دقیقه حس و حالتان به حالت خیلی بدی نزول پیدا کرده؟
و جالب اینکه وقتی سطح شیمیایی مغز (احساساتمان) به هم می‌ریزد دیگر در ادامه‌ی روز بازدهی خوبی نخواهیم داشت، برای همین هست که توصیه می‌کنند سعی کنید حداقل ۲ ساعت بعد از بیدار شدن به سراغ شبکه‌های اجتماعی بروید و همچنین ۲ ساعت قبل از خواب از شبکه‌های اجتماعی دوری کنید تا این مشکلات به حداقل برسد.
در کل اگه بخواهم خلاصه بگم الان یه عالمه اطلاعات متنوع از زندگی شغلی و شخصی دوستان توییتری دارم که ممکنه تا سال‌ها به یاد داشته باشم ولی یک تکنیک و یا متدی که ۶ ماه پیش یاد گرفتم را از یاد برده‌ام ( فقط به خاطر اینکه بعضی از توییت‌ها احساسات ما را برانگیخته می‌کند، اطلاعات با ضرب محکم‌تری در حافظه‌ی ما ثبت می‌شود.)
عدم انتخاب در نوع محتوی
تلویزیون نماد رسانه‌ای است، که شما در اینکه چه برنامه‌ای ببینید نقش کمی دارید، تصور کنید بعد از یک روز کاری، خسته روبروی تلویزیون می‌نشینید و مجبور خواهید بود برنامه‌هایی که در انتخاب آن نقشی نداشته‌اید را ببینید. مدیران شبکه‌های تلویزیونی تصمیم می‌گیرند که شما چه تصویری را ببنید.
در مقابل یوتیوب و یا نتفلیکس به وجود آمده‌اند که به شما حق انتخاب بدهند و شما حتی می‌توانید ویدیوی مربوطه را سریع جلو بزنید و اگر مطابق با میلتان نبود با یک کلیک آن را ببندید.
حالا بیایم سراغ توییتر و سایر شبکه‌های اجتماعی، شما یک سری افراد را براساس دوستی‌های فیزیکی، آشنایی و یا حرفهای فالو می‌کنید. شما در اینجا بیشتر انتظار دارید درباره حرفه‌ی شغلی خودشان که به شما مربوط می‌شود توییت ببینید، تا توییت‌های خبرنگاری و کوتِ توییت فیک بقیه.
در کل براتون بگم که با وجود قابلیت Muted Words توییتر و همچنین Mute کردن اکانت‌های مختلف باز ممکنه شما توییتر را باز کنید و عکس لخت یه دختر به ظاهر روشن فکر را ببینید ? یا اینکه بعد از چند دقیقه متوجه بشی که ژانر امروز فلان چیز هستش و قراره کل تایم‌لاین دربارش توییت کنند، باید پنجره‌ی تنظیمات Muted Words همیشه باز باشه و شما روزی دو سه تا کلمه کلیدی بهش اضافه کنی تا یکم تایم‌لاین تمیزتری داشته باشید.
استفاده ناصحیح از حس کنجکاوی
از بچگی کنجکاو بودم. اکثر جمعه‌ها وقتی ساکت بودم همه یه جورایی نگرانم می‌شدند، چرا که در این حالت داشتم ساعت، ضبط صوت یا اسباب‌بازی را با آچار و پیچ گوشتی باز می‌کردم ? چون همیشه کنجکاو بودم ببینم توش چیه و چه طوری کار می‌کنه. الان هم هنوز کنجکاو هستم که ببینم یه سرویس چه‌طوری نوشته شد ?
در همین توییتر هم، کنجکاوی ( به نوعی دیگه هم میشه گفت فضولی ) ام در سطح بالا ایست. کی داره واسه کی هوایی می‌زنه، بین کارمندهای شرکت فلانی دعوا شده و غیره، این فضولی‌ها باعث میشه که بری و ریپلای‌ها را بخوانی و وقت‌ات را تلف کنی?
در کل براتون بگم که میشه از این حس کنجکاوی در راه‌های دیگری استفاده کرد، تا بحث‌ها و دعواهای توییتری ?
نهادینه شدنِ یک سری عادت‌های بد
خیلی وقت‌ها شده در حالت حضوری سوتفاهم‌هایی بین دو دوست اتفاق میافته، زبان شیرین فارسی پر از ایهام و کنایه است. قالب توییت‌ها به صورت متنی هستش و این سوتفاهم‌ها خیلی راحت می‌تواند در فضای توییتر رخ بدهد. در ثانی ما هیچ موقع نمی‌توانیم دقیق و صریح یک مطلبی را در ۲۸۰ کارکتر مطرح کنیم، در واقع یک توییت دریچه‌ی کوچکی از یک اتفاق و مسئله‌ای هستش که ما در قالب ۲۸۰ کارکتر منتشر می‌کنیم. در چنین شرایطی برای بعضی از توییت‌ها قضاوت‌هایی رخ میدهد. ذهن انسان عاشق ساختن عادت هستش چون پروسه‌ی عادت را با هزینه‌ی کمتری هندل می‌کند، مثل رانندگی و یا کارهای اتوماتیک دیگه.
به شخصه فکر می‌کنم یک سری عادت بد مثل قضاوت کردن و نتیجه‌گیری سریع در وجودم بیشتر تقویت شده ?
این موارد را با وجودم احساس کردم، به احتمال خیلی زیاد درباره شما صادق نیست و شما مشکلی با شبکه‌های اجتماعی و توییتر ندارید، خوشحال باشید و از آنها لذت ببرید. ?
خوبی‌ها و بدی‌ها را خیلی سبک و سنگین کردم و به این نتیجه رسیدم که فعالیتم را در توییتر محدود بکنم به انتشار لینک پست بلاگ، دوره‌ی آموزشی و کارهایی که می‌کنم، یعنی مثل یک RSS فید باهاش برخورد کنم، هفته‌ای یک بار اگر یک محتوایی داشتم، لینک آن را توییت کنم. پس عملاً دیگر در توییتر فعالیت روزانه نخواهم داشت.
مهم‌ترین چیزی که از دست می‌دهم بی‌خبری از دوستان است، که برای حل این موضوع سعی می‌کنم هر سال در همایش‌های محبوب برنامه‌نویسان شرکت کنم یا چند ماه یک بار بهشون ایمیل بزنم و حال و احوالی بکنم.?
شاید بگین این کار خیلی خودخواهیست که بیای همه را آنفالو کنی و این تیپی از توییتر استفاده کنی، ولی خوب چاره‌ای نیست این کار بهتر از بستن اکانت هستش، شاید دوستانی باشند که بخواهند ماهی چند توییت لینک پست بلاگ یا ویدیو آموزشی از احمد طحانی دریافت کنند. ? ( الان واسه خودم نوشابه باز کردم ).
در آخر از همه‌ی فالورها بابت همه توییت‌های بد و نامربوطی که داشتم معذرت می‌خواهم، آخر هفته‌ها دایرکت را چک می‌کنم ? همیشه می‌توانید با یک ایمیل باهم دیگه در ارتباط باشیم. ?
