همپوشانی نجوم و هوش مصنوعی:
نجوم و هوش مصنوعی (AI) دو حوزه هستند که ممکن است در نگاه اول نامرتبط به نظر برسند، اما در واقعیت رابطه عمیق و پیچیده ای دارند. ستارهشناسی مطالعه اجرام و پدیدههای آسمانی است، در حالی که هوش مصنوعی توسعه سیستمهای رایانهای است که قادر به انجام وظایفی است که معمولاً به هوش انسانی نیاز دارند.
تجزیه و تحلیل داده های نجوم:
آنالیز دیتاها یکی از مهمترین حوزههای تلاقی ستاره شناسی و هوش مصنوعی است. ستارهشناسان حجم عظیمی از دادهها را از تلسکوپهای نوری و رادیویی و نیز ابزارهای دیگر جمعآوری میکنند، اما تجزیهوتحلیل این دادهها میتواند یک کار دشوار باشد. الگوریتمهای هوش مصنوعی میتوانند به اخترشناسان کمک کنند تا این دادهها را سریعتر و کارآمدتر از همیشه غربال کنند.
توسعه ابزارهای جدید:
حوزه دیگری که کاربرد هوش مصنوعی در نجوم بهشمار میآید، حوزه توسعه ابزارهای جدید است. برای مثال، الگوریتمهای هوش مصنوعی را میتوان برای بهینهسازی اشارهکردن و زومینگ تلسکوپ یا کنترل سیستمهای اپتیک تطبیقی (که تلاطمهای جوی را آنالیز میکنند،) استفاده کرد.
انجام عملیات تکراری در تجهیزات:
علاوهبراین، هوش مصنوعی میتواند به خودکارسازی جنبههای خاص و تکراری از عملکرد تلسکوپ کمک کند و اخترشناسان را آزاد کند تا روی کارهای پیچیدهتر تمرکز کنند.
مدلسازی پدیدههای نجومی:
هوش مصنوعی همچنین برای مدلسازی پدیدههای ستاره شناسی پیچیده مانند شکلگیری کهکشان یا دیسکهای برافزایش سیاهچاله استفاده میشود.
جستجوی سیگنالهای حیات فرازمینی:
هوش مصنوعی برای جستجوی سیگنالهای هوش فرازمینی (SETI) استفاده میشود. مؤسسه SETI از الگوریتمهای یادگیری ماشین برای تجزیهوتحلیل سیگنالهای رادیویی از فضا برای الگوهایی استفاده میکند که میتوانند حیات هوشمند در سایر نقاط جهان را نشان دهند.