آرامش درون و صلح درون، چرا این دوتا کلمه اهمیت دارن؟ اصلا میشه بهشون دست پیدا کرد؟ یا فقط یه دیدگاه آرمانیه؟ سال‌های اخیر پیشرفت تکنولوژی و صنایع خیلی عجیب سریع بوده، اما به همون میزان که زندگی مارو راحت کرده و آسایش وارد زندگی‌هامون کرده، آرامشو تا حدی ازمون دور کرده و هممون خواه ناخواه پر شدیم از استرس‌ها و نگرانی‌ها. چندبار مریض شدیم و دکتر رفتیم و متوجه شدیم ریشه مریضیمون استرس بوده؟ درسته که ما برای زندگی و موفق شدن نیازمند به امکانات هستیم، اما یادمون باشه که آرامش و شادی توی زندگی مهم ترین چیزه.
برای خیلیامون پیش اومده که توی یه وضعیت روحی بد بوده باشیم و برای یه مدت طولانی نتونسته باشیم از اون وضعیت فرار کنیم. بوق زدنهای الکی موقع رانندگی، تحقیر بقیه، دعوا و درگیری، بحثهای ناتموم برای مسائل مختلف، مدام انرژی های منفی رو بیشتر از قبل تشدید می کنن و علاوه بر خودمون به بقیه هم منتقل میکنن. مثال‌هایی که زدم همهشون نشون دهنده مواقعیه که فرد با دیگران در صلح نیست و ریشه این مسئله اینه که فرد با خودش در صلح نیست. مبینیم که هر انسانی حتی در درون خودش بین حالت های روحی و روانیش تعارض وجود داره و تا با خودش به صلح نرسه، نمیتونه با جهان بیرون از خودش هم به صلح برسه.
پناه بردن به طبیعت میتونه آرامش گمشده مون رو به ما برگردونه، چون طبیعت مثل مادر انسانهاست و آغوش مادر میتونه برای انسانها آرامش بخش باشه و باعث رشد و کمالشون بشه. انسان از روزی که طبیعت رو شناخت، طبیعت همیشه براش مفید بوده، چه از لحاظ فیزیکی چه به جهت سلامت روان. همزیستی با طبیعت تاثیر مهمی توی تقویت روحیه انسانها داشته وهمیشه باعث شادی و نشاط و آرامش عمیقی واسشون شده. حضور توی طبیعت و استفاده از جذابیت های دلپذیرش باعث حس سبک بالی و بالا رفتن میزان رضایت درونی و بیرونی ، برطرف شدن خستگی های جسمی و روحی و حتی بالا رفتن طول عمر میشه. طبیعت همیشه کسی بوده که کمک کرده حالمون خوب شه و هر حس ناخوشایندی رو بریزیم دور.
راحت ترین راهی که برای رسیدن به آرامش و لطافت روح میتونیم پیدا کنیم رابطه با طبیعته و لذت بردن از منظره های فوق العاده شه. تحقیقات و پژوهش هایی توی آمریکا انجام شده که نشون داده خریدن و کاشتن و نگاه کردن به گل و گیاه، باعث ایجاد حس مثبت اندیشی، خوشحالی، دوری از غم و آرامش میشه. اهمیت طبیعت اینقدر زیاده که حتی یک شاخه توی پزشکی با عنوان طبیعت درمانی داریم که فقط با درمانهای طبیعی اطرافمون مثل نورخورشید، هوا، آب، جنگل و … بیماری هارو درمان میکنه. این روش معتقده که خیلی از بیماری ها و ناراحتی ها ناشی از ذهن آشفته و بیماره و آرامش بدست اومده با عناصر طبیعی بهترین درمان برای رها شدن از این فشارهای روحیه و باعث اصلاح زندگی و برگشتن بدن به حالت طبیعیش میشه.
تا زمانی که انسان زندگی روستایی داشت، سختی های زندگی مدرن رو نداشت و زمانی که شهرنشین شد و روابطش رو با طبیعت قطع کرد همه مشکلات شروع شد، پس روستا و آرامش، میتونه برای برعکس کردن این مسئله خیلی مفید باشه.زندگی در روستا انسان رو از هرنوع جنجال و قیل و قال و دود و دم آزاد میکنه، شاید خیلی از شهرنشینها در کل زندگی خودشون آرامش یک شب یک مرد روستایی رو تجربه نکنن. پایین رفتن خورشید و اومدن شب سیاه بدون آلودگی نوری شهر، شنیدن واق واق سگها در ابتدای شب، صدای جیرجیرکها و هوهوی باد و دم دمهای صبح صدای خروسخون، صدای تکون خوردن برگها، صدای جنب و جوش روستا، آرامشی به زندگی روستایی میده که جای دیگه ای نمیشه تجربه ش کرد.
بنابراین تا موقعیتی پیش اومد بهتره ازش استفاده کنیم و خودمونو توی آغوش طبیعت رها کنیم. سر زدن به روستا و دیدن سادگی و لطافت روح اهالی روستا، دیدن سبک زندگی آرومشون، اینکه اونجا هیچوقت هیچ کس عجله نداره، اینکه با ساده ترین امکانات دلخوشن میتونه به اینکه آرامشو پیدا کنیم کمک کنه.
برای تجربه یک زندگی شیرین روستایی و بودن در دل طبیعت، کافیه یکی از کلبه ها و اقامتگاه های آتلندرو انتخاب کنید و رزرو کنید.
