از نظر دکتر حکیم خیراندیش، پدر طب سنتی ایران، خارش بدن ناشی از خشکی پوست است و این خشکی به 2 گونه است؛ یا از زمینه گرمی است که شدید شده و به خشکی و خارش تبدیل شده یا این خشکی از سردی پدید آمده است.
گرمی منجر به خشکی یعنی صفرای خشک‌شده و سردی منجر به خشکی یعنی سودای خشک‌شده است.
اگر خارش از نوع صفرا (گرمی) باشد، در زمان استحمام وقتی آب به تن می‌رسد و به‌اصطلاح بدن خیس می‌شود، این نوع خارش رفع می‌شود.
اما اگر خارش از نوع سودا (سردی) باشد، در زمان استحمام این خارش رفع نمی‌شود یا حتی بیشتر می‌شود.
یکی از خوراکی‌های مفید برای درمان خارش ناشی از صفرا (گرمی) "سرکه‌انگبین یا همان سکنجبین" است.
حال اگر بخواهیم به روند درمان شتاب ببخشیم باید بدن را با سرکه بشوییم؛ به این صورت که ابتدا برای از بین بردن بوی سرکه باید سرکه را در آب محلول کنیم سپس بعد از شستن بدن، لیف را آغشته به سرکه کرده و به بدن می‌مالیم و بعد از 5 دقیقه، بدن را آبکشی می‌کنیم.
اما برای درمان خارش از نوع سودا (سردی) باید از گرم‌کننده‌ها استفاده کنیم؛ بهتر است از شربت‌هایی مثل شربت شیره انگور با مقدار کمی سرکه (5 واحد شیره انگور با یک واحد سرکه) استفاده کنیم یا شربت انار ترش و شیرین میل کنیم.
از خوراکی‌های مطبوع این نوع درمان می‌توان به سالادی که روی آن روغن زیتون ریخته شده و مقدار کمی آبلیمو یا آبغوره یا سرکه در خود دارد، استفاده کرد؛ شایان ذکر است که خود زیتون نیز به‌تنهایی در سالاد کفایت می‌کند و به درمان کمک می‌کند.
