اما آنچه اُدیسه را اسطورهکرده، روایتی حماسی از تلاش و تقّلای خستگیناپذیر او برای بازگشت به خانه است که قدرتِ خدایان، قدرت دریاها، اتفّاق‌ها و حماقت، هر بار این تلاش را ناممکن میکند. روایت اُدیسه هومر که هفت قرن پیش از میلاد آن را سروده، روایتی از انسانی است:
لبریز از عشق به خانه و موطن، مغرور در برابر خدایان و دارای هوشی حیلهپرداز که بزرگترین بدبختی را در سرگردانی و دوری از خانه میداند.
ادیسه داستانی است که در آن خانه و وطن عقوبت و پاداش است و قهرمان تا جایی قهرمان است که برای آن بجنگد؛ با انسان، با دریا، با خدا؛ حتی خانههایی را ویران کند و آتش زند.
مرور کوتاهی بر داستان اُدیسه را در آوانگارد بخوانید:
https://avangard.ir/article/16
