FTTH چیست ؟
اگر شما هم از کندی سرعت اینترنت خسته شدید این مطلب به شما کمک می‌کند تا با انواع کابل کشی های فیبرنوری آشنا شوید. خطوط ارتباطی قدیمی یعنی کابل های زوج سیم مسی این توانایی را ندارند که پهنای باند مورد نیاز کاربران را فراهم کنند و در اکثر مواقع کاربران از کندی سرعت اینترنت خود گله دارند.
در حال حاضر استفاده از کابل های فیبر نوری گزینه بسیار مناسبی برای رفع این مشکل است. با جایگزین کردن خطهای فیبر نوری بجای مسی ها می توانیم شبکه ای با پهنای باند بسیار بالاتر داشته باشیم. به این مدل های شبکه ای مخابرات که از تکنولوژی فیبر نوری استفاده شده باشد FTTX می‌گویند.
در این مدل شبکه های فیبرنوری فیبر مستقیما به خانه های افراد یا ساختمان‌هایی به صورت آپارتمانی و یا چند طبقه متصل می‌شود. در FTTH فیبر از یک نقطه مرکزی یعنی مخابرات مستقیما به ساختمان های آپارتمانی و یا اداری برای ارائه دسترسی به اینترنت پر سرعت کشیده می‌شود.
در این مدل شبکه فیبرنوری به طور چشمگیری سرعت اتصال کاربران در مقایسه با فناوری های قدیمی مسی که در بیشتر مکان ها استفاده می‌شود، بالا می‌رود. FTTH سرعت اتصال را تا 100 مگابیت در ثانیه (Mbps) افزایش می دهد. این سرعت 20 تا 100 برابر سریعتر از یک مودم کابلی معمولی یا اتصالات DSL (خط مشترک دیجیتال) است.
پیاده‌سازی FTTH در مقیاس بزرگ پرهزینه خواهد بود زیرا مستلزم نصب مجموعه‌های کابل‌های جدید بر روی تجهیزات دیگر از کابل‌های فیبر نوری موجود است. جالب است بدانید که در حال حاضر در مکان هایی که فیبرنوری کشیده شده است، از فناوری های دیگری مانند FTTC و یا … استفاده شده.
این موضوع به این معنی است که فیبرنوری تا یک جای مشخصی کشیده شده و بعد از آن باز هم از کابل‌های مسی برای رساندن اینترنت به مشترک استفاده شده. برای مثال فیبر تا سرکوچه شما کشیده شده و بعد از آن از کابل مسی استفاده شده.
به صورت کلی فیبرنوری داده ها را با استفاده از سیگنال های نوری انتقال می‌دهد. کابل‌های فیبرنوری از رشته‌های بسیار نازک و شفاف از جنس شیشه یا پلاستیک ساخته می‌شود. جالب است که هر کابل توانایی این را دارد که بیش از ۱۰۰ فیبر را در خود جای دهد.
در FTTH کابل فیبر به یک ساختمان چند طبقه وارد می‌شود و توسط مودم‌هایی که برای این کار در نظر گرفته شده اند، سرویس اینترنت را به کاربر می‌دهد. در این مدل پهنای باند بیشتری نسبت به مدهای دیگر که در ادامه توضیح خواهیم داد به کاربر می‌رسد.
دو نوع سیستم به کابل‌های فیبر اجازه می‌دهد که با استفاده از نور اطلاعات را انتقال دهد. این دو مدل شامل موارد زیر است.
در این مدل از تجهیزات برقی (سوئیچینگ) برای هدایت سیگنال استفاده می‌شود. به دلیل وجود عناصر فعال مانند سوییچ و روتر که قادر به فهم سیگنال و کد گذاری‌های دیتا هستند، اطلاعات مخصوص هر کاربر به صورت اختصاصی ارسال و دریافت می‌شود. در حالی که در شبکه‌های PON اطلاعات به صورت کلی ارسال شده و ONT داده‌های پرت را دراپ (drop) کرده و تنها داده مخصوص کاربر را نگه می‌دارد.
از تقسیم کننده های نوری برای هدایت سیگنال به جای سوئیچ های برقی استفاده می کنند. به این معنی که کاربران PON فقط به تجهیزات برقی در انتهای گیرنده شبکه نیاز دارند.
هر دو نوع در پیاده‌سازی FTTH استفاده می‌شوند و هر کدام مزایای خود را دارند، اما اکثر پیاده‌سازی‌های FTTH از PON استفاده می‌کنند زیرا نصب آن‌ها ارزان‌تر است و کارایی بالایی ارائه می‌دهند. به دلیل سادگی ساختار، تخصص کمتر و دانش کمتر برای راه‌اندازی و هزینه نگه‌داری و پشتیبانی پایین محبوبیت بیشتری نسبت به مدل های AON دارند.
اولین و مهمترین مزیتی که این سیستم دارد سرعت بالای انتقال داده ها است که نسبت به کابل های کواکسیال قدیمی به شدت بالاتر است. به دلیل پهنای باند بسیار بالاتر، FTTH توسط کارشناسان به عنوان بهترین فناوری برای رسیدگی به نیازهای شبکه مصرف کننده در دهه های آینده در نظر گرفته می شود.
از معایب آن هم می‌توان به هزینه های زیاد راه اندازی اشاره کرد.
همانطور که در بالا گفته شد، FTTH یک نسخه خاص تر از فیبرنوری به نسبت دیگر مدل‌های کابل کشی فیبر است. در مدل های دیگر مثلا در FTTB کابل کشی فقط تا ساختمان مشترک خواهد رسید و از آن به بعد با کابل مسی باید انتقال داده انجام شود.
اگر بخواهیم در مورد این شبکه صحبت کنیم باید بگوییم که نسخه کامل شده همه مدل های دیگر فیبر تا مشترک است.
یک مثال: در FTTC فیبر تا حاشیه و یا به نزدیک ترین مرکز به مشترک می‌رسد. و بعد از آن از کابل مسی استفاده می‌شود و افت سرعت را می توان به نسب FTTH احساس کرد.
جمع بندی
اگر به دنبال افزایش سرعت اینترنت خود هستید و از کندی سرعت خسته شدید می‌توانید با انتخاب این سرویس از سر اینترنت لاکپشتی خلاص شوید ولی باید در نظر داشته باشید که برای این کار باید هزینه راه اندازی زیادی را بپردازید.
