احتمالا برایتان پیش آمده که دچار گرفتگی صدا شده باشید، مخصوصا اگر خواننده باشید. یا ممکن است همین حالا صدایتان گرفته باشد و به دنبال راهکارهایی می گردید تا بتوانید این مشکلتان را هر چه سریع تر برطرف کنید.
لارنژیت به گرفتگی صدا و التهاب در بخش حنجره گفته می شود و علت آن، استفاده بیش از حد از حنجره، تحریک و یا عفونت است. در داخل حنجره تارهای صوتی شما وجود دارد، دو چین غشای مخاطی، احاطه شده از عضلات و غضروف. به طور معمول، تارهای صوتی شما به آرامی باز و بسته می شوند و از طریق حرکت و ارتعاش در کنار هم صدا تولید می کنند. تصویر واقعی و گرافیکی تارهای صوتی را در تصویر زیر تماشا کنید.
در لارنژیت یا التهاب تارهای صوتی این تورم باعث انحنا، پیچیدگی و کجی تارهای صوتی در اثر عبور هوا از روی آنها در هنگام تولید صوت می شود.
نتیجه این می شود که صدای شما خشن به نظر می رسد و سخت صحبت می کنید و آواز می خوانید.
در برخی موارد گرفتگی صدا، صدای شما تقریباً غیرقابل تشخیص است.
لارنژیت ممکن است کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد. گرفتگی صدا مداوم گاهی اوقات می تواند نشانه یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد. در اینگونه موارد به پزشک متخصص حنجره مراجعه کنید.
شما می توانید به لطف چین های صوتی (تارهای صوتی) و حنجره (جعبه صوتی) صحبت کنید. حنجره شما بالای نای، راه هوایی که به سمت ریه های شما پایین می رود، قرار دارد. تارهای صوتی متصل به دو ماهیچه ای هستند که در داخل حنجره شما قرار دارند و باز و بسته می شوند (به عکس های تارهای صوتی در بالا دوباره نگاه کنید).
وقتی صحبت می کنید، هوای ریه های شما باعث ارتعاش تارهای صوتی در کنار هم می شود و امواج صوتی ایجاد می کند. زمانی که در نت های بم آواز می خوانید، تارهای صوتی شما کوتاه تر از زمانی است که در اوج آواز می خوانید. صدای شما عمیق تر به نظر می رسد زمانی که تارهای صوتی کوتاه است و زمانی که تارهای صوتی کشیده می شوند و شما نت های بالا را می خوانید صدایتان زیر تر است و می توانید بلند تر آواز بخوانید.
گرفتگی صدا چقدر شایع است؟
گرفتگی صدا بسیار شایع است. حدود یک سوم افراد در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا خواهند شد. اگر صدایتان گرفته است نگران نباشید و به صدایتان استراحت دهید. اگر با انجام راهکار های زیر و استراحت صوتی بیش از سه هفته طول کشید، اما بهبودی حاصل نشد، به پزشک متخصص حنجره مراجعه کنید.
برای خواننده و صداپیشه مهم است که تکنیک های صداسازی را تمرین کند تا احتمال آسیب را به صفر برساند و طول عمر صدا را افزایش دهد.
برخی از روش های مراقبتی گرفتگی صدا
می توانید برای مرطوب نگه داشتن هوای خانه یا محل کار خود از یک مرطوب کننده استفاده کنید. یا می توانید بخار حاصل از یک کاسه آب داغ یا دوش آب گرم را استنشاق کنید. بخور دادن نیز مفید است. البته در انجام آن زیاده روی نکنید.
تا حد امکان به صدایتان استراحت دهید:
اگر بر اثر اشتباه آواز خواندن یا اشتباه صحبت کردن و یا استفاده بیش از حد از حنجره دچار گرفتگی صدا شده اید بهترین درمان و مهمترین نکته در بهبود صدا، استراحت صوتی است. تا حد امکان به صدایتان استراحت دهید. کمتر صحبت کنید و آواز نخوانید. اگر سخنران هستید و مجبورید سخنرانی کنید یا مجبورید آواز بخوانید از میکروفون برای اجرا در جمع های بزرگ استفاده کنید.
البته در مواقعی که گرفتگی صدایتان عفونی هست نیز لازم و ضروری ست که به صدایتان استراحت دهید و حتما در کنار استراحت صوتی مواردی مانند پیگیری درمان عفونت را نیز انجام دهید.
مایعات بیشتر بنوشید:
برای جلوگیری از کم آبی، آب با دمای معمولی یا ولرم، فراوان بنوشید (از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید). گلوی خود را مرطوب کنید. مکیدن پاستیل، غرغره کردن با آب نمک یا جویدن یک تکه آدامس را امتحان کنید.
(حیات تارهای صوتی شما به مصرف آب به مقدار کافی وابسته است)
نوشیدن الکل و کشیدن سیگار را کنار بگذارید:
نوشیدن الکل باعث جذب آب بدنتان می شود و در نهایت موجب خشکی تارهای صوتی خواهد شد. همچنین کشیدن سیگار و به طور کلی مصرف دود موجب خشکی در تاهای صوتی خواهد شد و احتمال آسیب به حنجره را افزایش می دهد.
برخلاف دیدگاهی که در نظر عموم وجود دارد، تصور بر این است که صاف کردن صدا موجب بالا رفتن کیفیت صدا می شود، بنابراین در هنگام گرفتگی صدا دائما صدایشان را صاف می کنند. در حالی که با این کار به تارهای صوتی ضربه می زنند و بیشتر باعث گرفتگی خواهد شد.
اگر صاف کردن صدا تبدیل به یک عادت شود می تواند آسیب زننده باشد.
در هنگام مصرف دارو به هیچ عنوان آواز نخوانید:
اکثر دارو هایی که در هنگام سرماخوردگی مصرف می شوند، اگر مصرف شان همزمان با آواز خواندن باشد احتمال آسیب به تارهای صوتی را چندین برابر میکند. نام بردن تک به تک این دارو ها در موضوع این مقاله نیست. حتما در مقاله ایی جداگانه در وبسایت توضیح خواهم داد.
هشدار: در هنگام مصرف دارو های سرماخوردگی به هیچ عنوان آواز نخوانید. به طور کلی هر خواننده و صداپیشه باید در هنگام مصرف هر دارویی از اثر آن دارو بر روی صدایش آگاه باشد.
از پچ پچ کردن (زمزمه کردن) خودداری کنید:
زمزمه کردن برای خوانندگان مضر است. مخصوصا در هنگام گرفتگی صدا از آن اجتناب کنید.
لارنژیت حاد
اکثر موارد لارنژیت حاد موقتی هستند و پس از رفع علت لارنژیت، بهبود می یابند. علل لارنژیت حاد عبارتند از:
عفونت های ویروسی مشابه آن های که باعث سرماخوردگی می شوند.
فشار صوتی، ناشی از فریاد زدن یا استفاده بیش از حد از صدا
عفونتهای باکتریایی، مانند دیفتری، اگرچه به دلیل واکسیناسیون های انجام شده بسیار نادر است.
لارنژیتی که بیش از سه هفته طول بکشد به عنوان لارنژیت مزمن شناخته می شود. این نوع از لارنژیت عموماً در اثر قرار گرفتن در معرض مواد محرک در طول زمان ایجاد می شود. لارنژیت مزمن می تواند باعث کشیدگی تارهای صوتی و آسیب یا رشد روی تارهای صوتی (پولیپ یا گره) شود. این صدمات می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
محرک های استنشاقی مانند بخار مواد شیمیایی، مواد آلرژی زا یا دود
رفلاکس اسید معده، بیماری بازگشت اسید معده به مری
سینوزیت مزمن
مصرف بیش از حد الکل
استفاده بیش از حد معمول و نادرست از صدای خود (مانند خوانندگان، گویندگان و کسانی که فریاد می زنند)
سیگار کشیدن
علل کمتر شایع گرفتگی صدا
علل دیگری نیز وجود دارند که به دلیل اینکه کمتر شایع هستند و موضوع مقاله آموزشی ما نیست، به طور خلاصه نام می بریم:
مانند: عفونت های باکتریایی، انگل های خاص، سرطان، فلج تارهای صوتی، سکته، تومور، خمیدگی تارهای صوتی و…
منبع مطلب: سایت آوای روح نواز