آزمایش تروپونین، سطح تروپونین را در خون بررسی می کند. تروپونین پروتئینی است که در سلول های عضله قلب یافت می شود. به طور کلی، سطح این پروتئین آنقدر پایین است که فقط حساس ترین آزمایشات می توانند آن را تشخیص دهند. در صورتی که عضله قلب آسیب ببیند، تروپونین به جریان خون نشت می کند و سطح تروپونین افزایش می یابد.
آزمایش تروپونین معمولاً برای کمک به تشخیص حملات قلبی استفاده می شود. حملات قلبی با انسداد ناگهانی جریان خون که اکسیژن را به بخشی از عضله قلب وارد می کند، به قلب آسیب می رساند. بدون اکسیژن خون، سلول های ماهیچه قلب میمیرند و تروپونین آزاد می کنند.
نتایج آزمایش تروپونین می تواند آسیب قلب در اثر حمله قلبی را تایید کند. هرچه این آسیب بیشتر باشد، تروپونین بیشتری در خون ترشح می شود. بنابراین، بررسی میزان تروپونین در خون نیز می تواند به میزان شدت آسیب دیدگی قلب کمک کند. سطوح بیش از حد تروپونین در خون، ممکن است در شرایط دیگری نیز یافت شود که می تواند به عضله قلب آسیب برساند.
دو نوع تروپونین ممکن است برای تشخیص آسیب قلبی بررسی شود: تروپونین I و تروپونین T.
این آزمایش عمدتاً برای موارد زیر مورد استفاده قرار می گیرد:
در صورت داشتن علائم حمله قلبی ممکن است پزشک این آزمایش را تجویز کند. این علائم می توانند ناگهانی یا به آرامی شروع شوند و از خفیف تا شدید متفاوت باشند. حتی ممکن است طی چند ساعت بهبود پیدا کنند. این علائم عبارتند از:
همچنین در صورت انجام عمل جراحی که می تواند قلب را تحت تاثیر قرار دهد، پزشک ممکن است این آزمایش را درخواست کند.
📷
سطوح بالاتر از حد طبیعی تروپونین، همیشه به معنی حمله قلبی تلقی نمی شود. گاهی اوقات می توانند ناشی از آنژین ناپایدار بسیاری از شرایط دیگر باشند که می توانند به قلب آسیب وارد کنند. از جمله:
سطح تروپونین می تواند تا 24 ساعت پس از شروع حمله قلبی به افزایش خود ادامه دهد. بنابراین، اگر نتایج آزمایش، سطوح بالای تروپونین را نشان دهد، احتمالاً 2بار یا بیشتر در یک دوره 24 ساعته آزمایش تروپونین تجویز شود.
نتیجه گیری
آزمایش تروپونین نقش حیاتی در تشخیص حمله قلبی دارد. در حالی که این آزمایش ده ها سال است که وجود دارد، فناوری و روش های پشت این آزمایش پیشرفت چشمگیری داشته است. این بدان معناست که تشخیص این آزمایش با پیشرفت روزافزون دستگاه ها، بسیار دقیق تر و سریعتر از سال های گذشته است. همه این پیشرفت‌ها به این معنی است که این آزمایش یکی از بهترین راه‌ها برای اطمینان از دریافت مراقبت مناسب برای حمله قلبی است.
